İşin teknik yanını merak edenler için ayrıntıları yazalım.
Grev ertelemesinin yasal dayanağı olan, 6356 sayılı Kanun’un 63. maddesi:
"Grev ve lokavtın ertelenmesi
MADDE 63- (1) (Değişik: 31/10/2016–KHK-678/35 md.; Aynen kabul: 1/2/2018-7071/32 md.) Karar verilmiş veya başlanmış olan kanuni bir grev veya lokavt; genel sağlığı veya millî güvenliği bozucu nitelikte ise Cumhurbaşkanı bu uyuşmazlıkta grev ve lokavtı altmış gün süre ile erteleyebilir. Erteleme süresi, kararın yayımı tarihinde başlar.
(2) Erteleme kararının yürürlüğe girmesi üzerine, 60 ıncı maddenin yedinci fıkrasına göre belirlenen arabulucu, uyuşmazlığın çözümü için erteleme süresince her türlü çabayı gösterir. Erteleme süresi içerisinde taraflar aralarında anlaşarak uyuşmazlığı özel hakeme de götürebilir.
(3) Erteleme süresinin sonunda anlaşma sağlanamazsa, altı iş günü içinde taraflardan birinin başvurusu üzerine uyuşmazlık Yüksek Hakem Kurulunca çözülür. Aksi takdirde işçi sendikasının yetkisi düşer.”
İlgili maddeye göre cumhurbaşkanı, anayasal bir hak olan grev hakkını fiilen geçersiz hale getirebiliyor. Şöyle ki, cumhurbaşkanının grev erteleme kararı almasından sonra taraflara 60 günlük bir uzlaşma süresi tanınıyor. Bu süre boyunca eğer taraflar uzlaşamaz ise, maddenin 3. fıkrası gereğince uyuşmazlık Yüksek Hakem Kurulu'na gidiyor ve kurulun vereceği karar kesin. Sendikanın kurul kararını tanımama ve tekrar greve gitme gibi bir imkanı bulunmuyor.
Yani işçi kesiminin elindeki yegane pazarlık kozu olan grev hakkını fiilen kullanılamaz hale getiren bir yasal düzenleme yürürlükte. İşin tuhafı, ne muhalefet partilerinin ne de sendikaların, bu kanunun anayasaya aykırılığı konusunda AYM'ye bir başvuru yapmış olması. İşin daha da tuhafı, kanun maddesini bu şekilde yürürlüğe sokanları işçi, emekçi sınıfının ısrarla ve inatla iktidarda tutması...
