Sevgili Abilerim, Kardeşlerim ve bisiklet sever dostlarım,
Dun saat 03:00 itibari ile istanbul'a dondum, yoklugumda ortalıkda kartepe savasları olmus kimi inmiş kimi cıkmış ama en onemlisi cesaret gosterip hareket etmek olmus.
Cok fazla lafa bence gerek yok, oranın nasıl oldugunu cıkanlar bilir, çıkanmayalara yol vermekde bize duser. Hepinizi canı gonulde ayakda alkışlıyorum ve tebrik ediyorum.
Bisiklete binmek sevgi ve birliktelik gerektirir bu duyguyu hep yasayabilmek umarım bizlere nasip olur. Bazen rekabet ve hırs içimizde kabarsada burada yazan pedal severlerin ne kadar samimi ve icden olduklarını biliyorum.
Yalnız acık konusmak gerekirse kartepe konusunu cok buyutmemek gerektigi kanısı bende cok cok guclu. Burayı yaparız veya yapamayız orası bence cok onemli degil ama Avusturya'da daglarda binme sansı yakalamış biri olarak bence burası orada binenler için kum havuzu.
Kendimi dagları kapsayan geniş bir yol cizdin ve bazı yerlerde 24% egim gibi açılarda toprak cıkısları var. Buralarını gorunce neden milli takımlar bazında basarılı olamadığımızı anlayabiliyorum.
Bundan sonrası acısından tum antremanları biraz daha farklı acıdan bakıp degerlendirmemiz gerektigini dusunuyorum. adamlar 24%-27% egimi 3-4% gibi cok cok rahat 11-12 hız ile gidiyorlar.
Bunu sadece kişisel gelişimize yol gostermesi acısından soylemek geregini duydum sakın yanlış anlışmalara yol açmasın.
Hepinizi tekrar tekrar canı gonulden kutlarım, pedalla ve sevgi ile kalın.
Kerem