Okur-yazar oranı 97.8% olarak açıklanmış. 2.2%'ilk dilimdeki insanlara denk geldim.
Son 1 ayda öyle kişiler gördüm ki, durup ne yaşıyoruz biz diye sorguladım. Yeni işe başlatılan 2 personel, okuma-yazma sıfır. İmza nedir bilmiyorlar. Bir başkası, adını soyadını yazmak için adeta savaş veriyor. Kağıdın boşluk bırakılan yerine mi yazılır, yazı sığar mı, bitişi mi yazılır, büyük harf mi kullanılır. Yazım kurallarından bihaberler. 2025 yılında halen okuma-yazması olmayan, 40 yaş altı insanlar nasıl var olabiliyor anlamak zor. Hiç merak etmemeleri mi yoksa bundan rahatsız olmamaları mı daha kötü bilemiyorum.
Hafta sonu, metro avm'nin dışında otoparkta bekliyordum. 2 kişi yürüyerek yaklaşırken, aralarındaki diyalog dikkatimi çekti -İkisi de tahminim inşaat işçisi- Yanındaki arkadaşıyla konuşurken, ne olduğunu bilmediğim bir şeye sinirlendi, tartışırken şunu söylüyordu: "abey okumam yoktur, gel kurban olam". Okuma yazması olmayan da, içeri girdiğinde herhalde ne yazdığını anlayamayacağı için döndü. İkisi de küfürler ederek farklı yönlere yürüyüp ayrıldılar.
Okur-yazar olmak ne kadar önemli. Şu insanların yaşadığı hallere bak. Basit bir işini bile göremiyorsun... Milli eğitim atılımını yapan, harf devrimini sağlayanların ne kadar kıymetli bir iş yaptığını görmek lazım.