@necod
Sevgili dostlarım, herhalde GPA ya katılan katılımcılar içerisinde tura içi en buruk olarak başlayan bendim. Oğlum Ata Ege ilkokul 1. sınıfa yeni başlamış ve beni bu tura göndermemek için bütün acıtasyonları bana uygulamıştı. Aklım oğlumda, yüreğim ise tura katılacak güzel insanlarla en büyük hayalimi gerçekleştirmek için çarpıyordu. Oğlumun tüm acıtasyonlarını berteraf ederek 23 Ekim gecesi otobüsle Akyaka’ ya hareket ettim. Sabah yağmurla kucakladı bizi Akyaka. Bursa’dan dostum İbrahim (dagci_gezgin) ile buluşup Pazar yerinde bolca gözleme yiyerek kahvaltımızı yaptık. Bu arada yüreklerini, emeklerini esasında her şeylerini bu tura adamış güzel insanların oluşturduğu Muğla Bisiklet Platformundaki arkadaşlardan Fırat ile tanıştık ilk önce, sonra diğer arkadaşlar geldi birer birer. Her biri bir inci, bir pırlanta kadar değerli bu insanları tanımaya başladıkça bu tura katılmak ile ne kadar doğru bir karar aldığımı anlamaya başlamıştım.
Akşama doğru Akyaka’da şiddetli bir yağmur başladı. Ancak bu son yağmur oldu. Tabiat ana, Akyaka’da toplanan bu güzel katılımcıların yaydığı pozitif enerjiden etkilenmiş ve bu şiddetli yağış ardından bulutlar Akyaka’yı terk ederek mas mavi gök yüzü ortaya çıkmıştı. Gece yıldızlar bize göz kırpıyor ve bundan sonra tur boyunca hep gök yüzünde olacakları müjdesini veriyorlardı bize.
25 Ekim sabahı bizleri güneşle kucakladı. Yücelen otelde muhteşem bir kahvaltı sonrasında, basın bildirimiz okundu. Yücelen Otelin sahibi Hamdi bey, o gün o kadar heyecanlıydık ki size yeterince teşekkür edemedik. Her şey için teşekkürler Hamdi bey. Sonra jandarma önünde verilen start ile turumuz başladı. Akyaka- Ören arasında toprak yol asfaltlanmış diye sevinmiştik ancak asfalt denilen şey zift üzerine atılmış mucırlardı.. Keşke asfalt olmasaydı eski toprak halini tercih ederdik. Ama ilk günün hevesiyle kadını, erkeği bastı pedala. Daha turun ilk kilometrelerini yeni tamamlamışken benim bagajın taşıma ayağı kırılmasın mı? Biraz uğraştıktan sonra bagajı biraz sabitledim ama yolda giderken çantalar devamlı düşüyordu. İşte o an o güzel insan çıktı karşıma; Balıkesirden Dr. Kayhan. Çantalarımı güzelce bağlamama yardım etti ve mola yerine ulaşana kadar devamlı gözü benim üzerimde oldu. Mola yerinde çantaları minibüse vererek rahatladım. Yol boyunca güzel şeyler oluyordu. Kimin başı derde girse birileri yardıma koşuyordu. Genci, orta yaşlısı ve yaşlısı el ele verip yolları arkamızda bırakmaya başladık. Yürekler kenetlenmeye başlamıştı. El ele, sırt sırta vererek kimseye zarar gelmemesi için uğraşılıyordu. İsteyen önden isteyen arkadan devam ediyordu yola. İsteyen ise bisikletini arkadan gelen taşıyıcılara verip minibüsle geliyordu bir sonraki buluşma yerine. Bu coşkuyla basıldı pedallara. Bir bakmışsın Çökertmedesin, sonra bir bakmışsın Mumcularda Adnan hocanın annesinin elini öpüyoruz, sonra muhteşem Bodrum girişimiz, bir başka gün Datça, Ak-tur’da gülüp eğleniyoruz. Dr. Bülent SAVRAN’ın o güzel anne ve babasıyla tanışıyoruz. Gözlerinde ki ışıltıda sevgili oğullarının ve arkadaşlarının bu güzel insanları bir araya toplamasından duydukları gururu görüyoruz ve gözlerimiz yaşarıyor, o an hepimiz anne ve babalarımızın yanımızda olmasını ve bizlere gururla baktıklarını görmeyi arzu ediyoruz.Özlüyoruz anne ve babalarımızı, içimizde o değerli varlıkları kaybedenlerin yürekleri burkuluyor ama Bülent beyin annesiyle babası artık bizimde anne ve babamız. Ertesi sabah ellerinden öpüp anne ve babamızın ellerinden basıyoruz pedallara. Ver elini Marmaris. İşte tek tek yüreklerin kenetlendiği tek yürek olduğu o güzel günler bitmiş herkesin üzerine ayrılma hüznü çökmüştü. Kimse birbirinden ayrılmak istemiyordu. Önce arabasıyla gelenler, ardından otobüsle gidenler. Otogarda yine arkadaşlarımızla birlikte bekledik otobüslerimizi. Ve 28 Ekim akşamı ve 29 Ekim sabahı yüreklerinde bisiklet sevdası, daha çok kişiyle pedal çevirecekleri daha nice organizasyonlara katılma hayaliyle, buruk, hafif sarhoş güvercinler uçtular birer birer evlerine.
Bizlere bu muhteşem güzellikleri yaşatan başta Muğla Bisiklet Platformundaki arkadaşlarıma, yol boyunca bizlere sponsorluk yapan belediyelere ve kişilere, her zaman bize destek veren Ambulans, Minibüs ve Teknik destekteki arkadaşlara sonsuz teşekkür ediyorum. Bir sonraki organizasyona oğlum ve eşimle katılmayı planlıyoruz. Bu tura katılamayan arkadaşlarım üzülmeyin. Bundan sonraki organizasyonlarda sizleri de aramızda görmek istiyoruz. Ben buradan haykırıyorum; ismini öğrendiğim yada öğrenmediğim ama simalarını, paylaşımlarını hiçbir zaman unutmayacağım değerli katılımcı arkadaşlarım, katılamayan ama bizleri yürekleriyle destekleyen bisiklet camiasındaki tüm arkadaşlarım. SİZİ SEVİYORUM. Tüm güzellikler sizlerle olsun.
Saygılarımla. Ergün TEKER -Ankara
