İyi günler forumdaşlar;
4-5 senedir fotoğraf ile hobi olarak uğraşıyorum. Bu alanda kendimi olabildiğince eğitmeye de çalışıyorum.
Hepimiz cep telefonu veya küçük / büyük fotoğraf makineleri ile fotoğraf çekiyoruz. Kimi zaman bisikletlerimizi, kimi zaman turlarımızı, kimi zaman başka şeyleri.... Kimi zaman sanat için, kimi zaman sanatsal kaygı olmayan belgelemek için...
Güzel sanatlar okuyan veya fotoğraf ile uğraşan diğer arkadaşların da katkısı ile bu başlık altında bazı fotoğraf bilgileri ve pratikleri paylaşabiliriz.
Kendi yazdığım bir derleme ile başlayayım:
Mimari Fotoğrafçılık:
Fotoğrafçının Temelleri:
- Mimari eserler fotoğraflayacak fotoğrafçı belli başlı ekipmanı mutlaka yanında bulundurmalıdır.
Çekim yaparken her şeye hazırlıklı olmalıdır. X ekipmanı unutma lüksü yoktur. Çünkü ücra bir
yerde çekim yapmaya gitmiş olabilir.
- Mimari perspektif konusunda bilgi sahibi olmalıdır.
- Doğal ışığı kullanabilmeyi bilmelidir. Çünkü büyük bir yapıyı yapay ışıkla aydınlatmak için çok
büyük paralar harcamak gerekebilir.
- Gerekirse mimar ile konuşmalı.
- Yapının her açısını gezmeli ve gerekiyorsa notlarını almalı. Çekilecek yapıya uygun pozisyonlar
belirlenmeli ve ona uygun odaklar belirlenmeli.
Mimari Fotoğrafta Amaç:
- Bir yapının kendisi, çevresi, yapılışı, öncesi / sonrası, tanıtım veya yeni projeler için vaziyet anlatan
çekimler yapılabilir.
- Yapı çevresi ile beraber çekilirken içinde mutlaka insan unsuru olur.
- Yapının aşamaları genelde timelapses ile çekilir. Bu da genelde yapının ilerleriyişini halka veya
kurumlara göstermek için yapılır. Bu iki şekilde yapılır. Makine güvenli bir yere hava koşullarından
etkilenmeyecek bir şekilde bırakılabiliyorsa sabit bırakılır ve çekim yapılır. Ya da çekim yeri boya ile
işaretlenir ve makinenin yerden yüksekliği odak diyafram gibi bilgiler not alınır ve sonraki çekimler
buna göre yapılır.
Mimari çekimlerde en önemli unsur tüm düşey çizgilerin yere 90 derece olmasıdır. Bunun için ya
çekim sonrası düzeltme yapılır (ki bu fotoğraflarda piksellerde yırtılmalara neden olur.) ya da en
başından teknik kamera veya tilt-shift özellikli bir lens ile çekilir.
Mimari fotoğraf bir işçi – işveren durumu olduğu için mutlaka çekim öncesi işveren ile konuşulur ve
talepleri alınır.
Mimari çekimlerde çeken fotoğrafçının fotoğrafa katkısı açışındın fotoğraflar yorumlu veya yorumsuz
fotoğraflar diye ikiye ayrılır. Yorumsuz fotoğraflar kurallara uygun olarak çekilen fotoğraflardır,
yorumlu fotoğraflar ise kreatif amaçla yapılarda özellikle detay çalışmaları ve değişik perspektif
denemeleridir.
Önce yorumsuz karelerle çekim tamamlanmalı daha sonra fotoğrafçı isterse yorumlu fotoğraflarla
devam etmelidir. İkinci aşamada çekilen yorumlu fotoğraflarda düşey açı / ufuk çizgisi gibi şekil
şartlarına uyulmak zorunluluğu yoktur.
Yatayda Perspektif:
Her yapının her cephesinin üç tane açısı vardır. Bunlar direk cephe,
sol 45 derece ve sağ 45 derecedir.
Dikey perspektif:
Dikey perspektif de yine 3 tane açıdan oluşur. Yerden, üstten
ve binanın tam ortasından olacak şekilde çekilir.
Beşinci
Bu çekim açılarının haricinde yapılacak her çekim yorumlu çekimlerdir.
Ekipman:
SLR, DSLR, DSLRlike ve teknik kameralar.
Çekilecek yüzey çok büyük olduğu için bu tip çekimlerin asıl makinesi teknik
kameralardır. 8”x10” gibi boylarda film kullanılabilir. Bu da yaklaşık a4 kağıt
kadar büyüklük demektir. Bu kadar büyük filmler ile çekim yapmak inanılmaz
boyutlarda detay alabilmek demektir. Bu makineler front ve back olarak ayrı
ayrı kurulur ve makinenin kendisi tilt/shift/drop/rise/swing hareketlerinin
tamamını yapar. Günümüzde monorail teknik kameralar kullanılmaktadır. En
meşhur markalar sinar ve horseman diye gider. Dijital back ile beraber
kullanılabilir.
Kullanıcısı elittir, çünkü ekipman olarak alınması çok pahalıdır. Ortalama bir teknik kamera seti
kurmak 100bin lira üzerinde maliyetlere çıkabilir.
Kameranın kendisinin bu kadar rahat kaydırma veya döndürme hareketi yapmasına rağmen halen
filme veya sensöre görüntü düşürebilmesi için lensleri çok özel yapılır ve film yüzeyine normal
görüntü düşürecek bir lensten en az iki kat daha geniş görüntü üretirler. (ef lenslerin apsc
sensörlerden daha büyük görüntü üretmesi gibi). Dolayısı ile de bu tip kameralarda ekipmandan çok
lensler para eder.
Temel prensip olarak düşey veya yatay yüzey ile kamera filmi / sensörü aynı düzleme gelemiyorsa
(örneğin yerden bina çekiliyorsa) kamera ön grubunun açıları ile oynayarak çekim yapılacak yüzeyin
tamamını aynı netlikte almasını sağlayan bir düzenek yapısında çalışır. Normal makinelerde diyafram
ne kadar kısılırsa kısılsın film veya sensör yüzeyi ile çekilen yüzen aynı düzlemde değilse netlenen
noktasal düzlem harici netlik kaybı mutlaka fark eder. TS / PC lensler veya teknik kameralar bu
düzlemsel farkı elimine eder ve her yerin net çıkmasını sağlar. Kreatif amaçlı tam tersi istikamette
kullanılsa da aslında üretim amacı her yeri aynı tam netlikte çekmektir.
Mimaride Düşey Kontrolü:
Bina alttan çekilecekse mutlaka binanın tam aksından (ortasından) çekim yapılmalıdır. Bunun için vinç
kiralanabileceği gibi başka yükseltiler de bulunabilir. Eğer yükseğe çıkarak binanın ortasından çekim
yapma imkanı yok ise uzaklaşılarak tele lens ile denenir, o da olmayacak ise en azından makinenin
sensörü yere (bina gibi) dik açı yapacak şekilde oturtulur açı yetmeyecek gibiyse geniş açı bir lens ile
çekilir. Aksi halde düşeyler makineden uzaklaştıkça daralma yapar. Bu da yapının orijinal görüntüsünü
bozar ve yorumlu bir fotoğraf olur.
Tüm bunlara rağmen yetmeyecek ise teknik kamera mantığı ile çalışan PC / TS lenslere mutlaka
ihtiyaç olacaktır. Bu lenslerde bulunan fonksiyonlarda drop / rise aşağı ve yukarı hareketi (dikey
panorama), tilt / shift sağa ve sola hareketi (yatay panorama) amacıyla kullanılır.
SCHEİMPFLUG kuramı:
Öncelikle her fotoğrafta alan derinliğini etkileyen üç düzlemden bahsedelim. Bunlar:
a. film / sensör düzlemi
b. objektif düzlemi
c. konu düzlemi
Çekilen karede her yerin aynı netlikte olması için bu üç yüzeyin
birbirine paralel olması gerekir.
Eğer bu üç yüzeyden en az biri farklı bir açıda ise alan derinliği sınırlı
olur. Yani netlenen alan net olur ve bu alandan her iki yöne
uzaklaşıldıkça netlik azalır.
Alan derinliğini artırabilmek için elimizde teknik bir kamera yok ise
diyafram olabildiğince kısılır. Yine de netlik alınan nokta ile diğer
noktalar hiçbir zaman aynı netlikte olmayacaktır.
Eğer elimizde teknik kamera veya dslr üzerinde PS veya TS özellikli bir
lens var ise farklı açılı düzlemin de net çekilmesi olanağı vardır. Bunun
kuralı da yukarıda bahsedilen üç yüzeyin açısal olarak aynı yerde
kesiştirilmesi ile sağlanır. Yani üç yüzey aynı yerde kesişecek şekilde
ayarlanırsa alan derinliği konu düzlemi açısından sonsuz olur.
Mimaride Fon Yönetimi:
Bu kuralı da açıkladıktan sonra mimari çekimlerde odak seçimi ile çekilen mimari eseri farklı fonlarla
sunmak mümkün olabilir. Yapılan bir yapı tele lens kullanılarak uzaktaki bir fona yaklaştırılabilir veya
tam tersi yakın odak lens ile fona daha fazla alan sığdırılabilir. Fotoğrafçının bakış açısı, bulunduğu
yüksekliği ve mesafesi de yine konu ve fon ilişkisini etkiler.
Çekim Öncesi Hazırlık:
- Çekim öncesi çekim isteyen kişi ile mutlaka toplantı yapılmalı bu toplantıda talepler ve
verilebilecekler ince detaya kadar konuşulmalıdır.
- Gidilecek yerin haritası temin edilir
- Mevsimsel değişikliklerine göre çekim saati belirlenir. Bu dış çekimler için geçerlidir. Kuzey
yarımküre için her mevsim çekim saatleri
o Doğuya bakan cepheler sabahtan öğlene kadar
o Güneye bakan cepheler öğleden akşama kadar
o Batıya bakan cepheler ikindiden akşama kadar
o Kuzeye bakan cepheler nisan ayından sonra ışık almaya başladığı için yazın sabah
veya akşam saatlerinde pozlanmalıdır.
- Hava şartlarına mutlaka bakılmalıdır. En kötü şartlara hazırlıklı olabilmek için her türlü teçhizat
yanımızda olmalıdır. Çünkü çekim yeri evimizden veya işyerimizden kilometrelerce uzakta
olacaktır.
- Varsa daha önce yapılan çekimler incelenmelidir.
- Çekimin maliyetleri hesaplanmalı ve yapılan toplantıda mutlaka bahsedilmelidir. Dslr mi
kullanılacak teknik kamera ile mi çekim yapılacak? Araba ile şehirlerarası yolculuk yapılacak mı?
Işık kiralanacak mı? Baskı yapılacak mı?………
- İzin alınması gerekiyor ise çekimden en geç bir hafta önce izinler alınmış ve ilgililerin
bilgilendirmesi yapılmış olması sağlanmalıdır.
İç mimari çekimlerde önce doğal ışık ile başlayıp daha sonra yapay ışıkla eksik kalan yerler
tamamlanmalıdır. Çünkü doğal ışık açısal farklanma oluşturmaz, yapay ışık ise noktasal olduğu için
yüzey üzerinde farklı aydınlanma yaparlar. Dolayısı ile yapay ışıkta kontrast farkı fazla olur. İç mimari
çekimlerde çekim saati tam öğlen saatidir.
İç çekimlerde ışık kullanılacaksa (ki genelde kullanılır) bir tane kuvvetli 1500watt ışık yerine üç parça
(500w + 500w + 250w)ayrı ışık daha fonksiyonel ışıma yapacaktır. Işığın kuvveti oda büyüklüğüne göre
seçilir, çok küçük odalarda tepe flaşı bile yetebilecekken büyük odalarda 2000w / 5000w gibi
kuvvetlere çıkmak bile gerekebilir.
Yapay ışıkta önemli bir diğer nokta da öncelikle dışarıdan odayı aydınlatan ışık ölçülür ve onun
sıcaklığına göre ışık verilir. Böylelikle iç ve dış ışık eşitlenmiş olur.
Dış Mimari Çekimlerde Perspektif Düzeltme:
Mimari yapı eğer tam göbekten çekilmediyse yapının kemaraya yakın olan yüzeyleri geniş uzak olan
yüzeyleri dar olur. Yerden bina çekerken bu sorun çok görülür. Bu çekimlerde binanın tabanı geniş en
üst katafı çok dar kalabilir. Bu da temel prensibimiz olan düşeylerin dik açılı olmasına ters düşer.
Bu sorun çekim sonrası photoshop ile ctrl + T (scale) komutu ile düzeltilebilir. Yalnız bu düzeltme asla
teknik kamera veya tilt-shift özellikli bir lens ile alınan kaliteyi vermez, piksellerde yırtılmalara neden
olur. Ayrıca bu düzeltme neticesi de yapının boyu olduğundan biraz kısalır. Dolayısı ile photoshop ile
boyu biraz uzatılsa bile bir mimar ile çalışılıyor ise mimar çok rahatlıkla orijinale uygun olmadığını
anlayacaktır.
Ayrıca örnek görsellerle düzenlenmiş hali için:
(link)
4-5 senedir fotoğraf ile hobi olarak uğraşıyorum. Bu alanda kendimi olabildiğince eğitmeye de çalışıyorum.
Hepimiz cep telefonu veya küçük / büyük fotoğraf makineleri ile fotoğraf çekiyoruz. Kimi zaman bisikletlerimizi, kimi zaman turlarımızı, kimi zaman başka şeyleri.... Kimi zaman sanat için, kimi zaman sanatsal kaygı olmayan belgelemek için...
Güzel sanatlar okuyan veya fotoğraf ile uğraşan diğer arkadaşların da katkısı ile bu başlık altında bazı fotoğraf bilgileri ve pratikleri paylaşabiliriz.
Kendi yazdığım bir derleme ile başlayayım:
Mimari Fotoğrafçılık:
Fotoğrafçının Temelleri:
- Mimari eserler fotoğraflayacak fotoğrafçı belli başlı ekipmanı mutlaka yanında bulundurmalıdır.
Çekim yaparken her şeye hazırlıklı olmalıdır. X ekipmanı unutma lüksü yoktur. Çünkü ücra bir
yerde çekim yapmaya gitmiş olabilir.
- Mimari perspektif konusunda bilgi sahibi olmalıdır.
- Doğal ışığı kullanabilmeyi bilmelidir. Çünkü büyük bir yapıyı yapay ışıkla aydınlatmak için çok
büyük paralar harcamak gerekebilir.
- Gerekirse mimar ile konuşmalı.
- Yapının her açısını gezmeli ve gerekiyorsa notlarını almalı. Çekilecek yapıya uygun pozisyonlar
belirlenmeli ve ona uygun odaklar belirlenmeli.
Mimari Fotoğrafta Amaç:
- Bir yapının kendisi, çevresi, yapılışı, öncesi / sonrası, tanıtım veya yeni projeler için vaziyet anlatan
çekimler yapılabilir.
- Yapı çevresi ile beraber çekilirken içinde mutlaka insan unsuru olur.
- Yapının aşamaları genelde timelapses ile çekilir. Bu da genelde yapının ilerleriyişini halka veya
kurumlara göstermek için yapılır. Bu iki şekilde yapılır. Makine güvenli bir yere hava koşullarından
etkilenmeyecek bir şekilde bırakılabiliyorsa sabit bırakılır ve çekim yapılır. Ya da çekim yeri boya ile
işaretlenir ve makinenin yerden yüksekliği odak diyafram gibi bilgiler not alınır ve sonraki çekimler
buna göre yapılır.
Mimari çekimlerde en önemli unsur tüm düşey çizgilerin yere 90 derece olmasıdır. Bunun için ya
çekim sonrası düzeltme yapılır (ki bu fotoğraflarda piksellerde yırtılmalara neden olur.) ya da en
başından teknik kamera veya tilt-shift özellikli bir lens ile çekilir.
Mimari fotoğraf bir işçi – işveren durumu olduğu için mutlaka çekim öncesi işveren ile konuşulur ve
talepleri alınır.
Mimari çekimlerde çeken fotoğrafçının fotoğrafa katkısı açışındın fotoğraflar yorumlu veya yorumsuz
fotoğraflar diye ikiye ayrılır. Yorumsuz fotoğraflar kurallara uygun olarak çekilen fotoğraflardır,
yorumlu fotoğraflar ise kreatif amaçla yapılarda özellikle detay çalışmaları ve değişik perspektif
denemeleridir.
Önce yorumsuz karelerle çekim tamamlanmalı daha sonra fotoğrafçı isterse yorumlu fotoğraflarla
devam etmelidir. İkinci aşamada çekilen yorumlu fotoğraflarda düşey açı / ufuk çizgisi gibi şekil
şartlarına uyulmak zorunluluğu yoktur.
Yatayda Perspektif:
Her yapının her cephesinin üç tane açısı vardır. Bunlar direk cephe,
sol 45 derece ve sağ 45 derecedir.
Dikey perspektif:
Dikey perspektif de yine 3 tane açıdan oluşur. Yerden, üstten
ve binanın tam ortasından olacak şekilde çekilir.
Beşinci
Bu çekim açılarının haricinde yapılacak her çekim yorumlu çekimlerdir.
Ekipman:
SLR, DSLR, DSLRlike ve teknik kameralar.
Çekilecek yüzey çok büyük olduğu için bu tip çekimlerin asıl makinesi teknik
kameralardır. 8”x10” gibi boylarda film kullanılabilir. Bu da yaklaşık a4 kağıt
kadar büyüklük demektir. Bu kadar büyük filmler ile çekim yapmak inanılmaz
boyutlarda detay alabilmek demektir. Bu makineler front ve back olarak ayrı
ayrı kurulur ve makinenin kendisi tilt/shift/drop/rise/swing hareketlerinin
tamamını yapar. Günümüzde monorail teknik kameralar kullanılmaktadır. En
meşhur markalar sinar ve horseman diye gider. Dijital back ile beraber
kullanılabilir.
Kullanıcısı elittir, çünkü ekipman olarak alınması çok pahalıdır. Ortalama bir teknik kamera seti
kurmak 100bin lira üzerinde maliyetlere çıkabilir.
Kameranın kendisinin bu kadar rahat kaydırma veya döndürme hareketi yapmasına rağmen halen
filme veya sensöre görüntü düşürebilmesi için lensleri çok özel yapılır ve film yüzeyine normal
görüntü düşürecek bir lensten en az iki kat daha geniş görüntü üretirler. (ef lenslerin apsc
sensörlerden daha büyük görüntü üretmesi gibi). Dolayısı ile de bu tip kameralarda ekipmandan çok
lensler para eder.
Temel prensip olarak düşey veya yatay yüzey ile kamera filmi / sensörü aynı düzleme gelemiyorsa
(örneğin yerden bina çekiliyorsa) kamera ön grubunun açıları ile oynayarak çekim yapılacak yüzeyin
tamamını aynı netlikte almasını sağlayan bir düzenek yapısında çalışır. Normal makinelerde diyafram
ne kadar kısılırsa kısılsın film veya sensör yüzeyi ile çekilen yüzen aynı düzlemde değilse netlenen
noktasal düzlem harici netlik kaybı mutlaka fark eder. TS / PC lensler veya teknik kameralar bu
düzlemsel farkı elimine eder ve her yerin net çıkmasını sağlar. Kreatif amaçlı tam tersi istikamette
kullanılsa da aslında üretim amacı her yeri aynı tam netlikte çekmektir.
Mimaride Düşey Kontrolü:
Bina alttan çekilecekse mutlaka binanın tam aksından (ortasından) çekim yapılmalıdır. Bunun için vinç
kiralanabileceği gibi başka yükseltiler de bulunabilir. Eğer yükseğe çıkarak binanın ortasından çekim
yapma imkanı yok ise uzaklaşılarak tele lens ile denenir, o da olmayacak ise en azından makinenin
sensörü yere (bina gibi) dik açı yapacak şekilde oturtulur açı yetmeyecek gibiyse geniş açı bir lens ile
çekilir. Aksi halde düşeyler makineden uzaklaştıkça daralma yapar. Bu da yapının orijinal görüntüsünü
bozar ve yorumlu bir fotoğraf olur.
Tüm bunlara rağmen yetmeyecek ise teknik kamera mantığı ile çalışan PC / TS lenslere mutlaka
ihtiyaç olacaktır. Bu lenslerde bulunan fonksiyonlarda drop / rise aşağı ve yukarı hareketi (dikey
panorama), tilt / shift sağa ve sola hareketi (yatay panorama) amacıyla kullanılır.
SCHEİMPFLUG kuramı:
Öncelikle her fotoğrafta alan derinliğini etkileyen üç düzlemden bahsedelim. Bunlar:
a. film / sensör düzlemi
b. objektif düzlemi
c. konu düzlemi
Çekilen karede her yerin aynı netlikte olması için bu üç yüzeyin
birbirine paralel olması gerekir.
Eğer bu üç yüzeyden en az biri farklı bir açıda ise alan derinliği sınırlı
olur. Yani netlenen alan net olur ve bu alandan her iki yöne
uzaklaşıldıkça netlik azalır.
Alan derinliğini artırabilmek için elimizde teknik bir kamera yok ise
diyafram olabildiğince kısılır. Yine de netlik alınan nokta ile diğer
noktalar hiçbir zaman aynı netlikte olmayacaktır.
Eğer elimizde teknik kamera veya dslr üzerinde PS veya TS özellikli bir
lens var ise farklı açılı düzlemin de net çekilmesi olanağı vardır. Bunun
kuralı da yukarıda bahsedilen üç yüzeyin açısal olarak aynı yerde
kesiştirilmesi ile sağlanır. Yani üç yüzey aynı yerde kesişecek şekilde
ayarlanırsa alan derinliği konu düzlemi açısından sonsuz olur.
Mimaride Fon Yönetimi:
Bu kuralı da açıkladıktan sonra mimari çekimlerde odak seçimi ile çekilen mimari eseri farklı fonlarla
sunmak mümkün olabilir. Yapılan bir yapı tele lens kullanılarak uzaktaki bir fona yaklaştırılabilir veya
tam tersi yakın odak lens ile fona daha fazla alan sığdırılabilir. Fotoğrafçının bakış açısı, bulunduğu
yüksekliği ve mesafesi de yine konu ve fon ilişkisini etkiler.
Çekim Öncesi Hazırlık:
- Çekim öncesi çekim isteyen kişi ile mutlaka toplantı yapılmalı bu toplantıda talepler ve
verilebilecekler ince detaya kadar konuşulmalıdır.
- Gidilecek yerin haritası temin edilir
- Mevsimsel değişikliklerine göre çekim saati belirlenir. Bu dış çekimler için geçerlidir. Kuzey
yarımküre için her mevsim çekim saatleri
o Doğuya bakan cepheler sabahtan öğlene kadar
o Güneye bakan cepheler öğleden akşama kadar
o Batıya bakan cepheler ikindiden akşama kadar
o Kuzeye bakan cepheler nisan ayından sonra ışık almaya başladığı için yazın sabah
veya akşam saatlerinde pozlanmalıdır.
- Hava şartlarına mutlaka bakılmalıdır. En kötü şartlara hazırlıklı olabilmek için her türlü teçhizat
yanımızda olmalıdır. Çünkü çekim yeri evimizden veya işyerimizden kilometrelerce uzakta
olacaktır.
- Varsa daha önce yapılan çekimler incelenmelidir.
- Çekimin maliyetleri hesaplanmalı ve yapılan toplantıda mutlaka bahsedilmelidir. Dslr mi
kullanılacak teknik kamera ile mi çekim yapılacak? Araba ile şehirlerarası yolculuk yapılacak mı?
Işık kiralanacak mı? Baskı yapılacak mı?………
- İzin alınması gerekiyor ise çekimden en geç bir hafta önce izinler alınmış ve ilgililerin
bilgilendirmesi yapılmış olması sağlanmalıdır.
İç mimari çekimlerde önce doğal ışık ile başlayıp daha sonra yapay ışıkla eksik kalan yerler
tamamlanmalıdır. Çünkü doğal ışık açısal farklanma oluşturmaz, yapay ışık ise noktasal olduğu için
yüzey üzerinde farklı aydınlanma yaparlar. Dolayısı ile yapay ışıkta kontrast farkı fazla olur. İç mimari
çekimlerde çekim saati tam öğlen saatidir.
İç çekimlerde ışık kullanılacaksa (ki genelde kullanılır) bir tane kuvvetli 1500watt ışık yerine üç parça
(500w + 500w + 250w)ayrı ışık daha fonksiyonel ışıma yapacaktır. Işığın kuvveti oda büyüklüğüne göre
seçilir, çok küçük odalarda tepe flaşı bile yetebilecekken büyük odalarda 2000w / 5000w gibi
kuvvetlere çıkmak bile gerekebilir.
Yapay ışıkta önemli bir diğer nokta da öncelikle dışarıdan odayı aydınlatan ışık ölçülür ve onun
sıcaklığına göre ışık verilir. Böylelikle iç ve dış ışık eşitlenmiş olur.
Dış Mimari Çekimlerde Perspektif Düzeltme:
Mimari yapı eğer tam göbekten çekilmediyse yapının kemaraya yakın olan yüzeyleri geniş uzak olan
yüzeyleri dar olur. Yerden bina çekerken bu sorun çok görülür. Bu çekimlerde binanın tabanı geniş en
üst katafı çok dar kalabilir. Bu da temel prensibimiz olan düşeylerin dik açılı olmasına ters düşer.
Bu sorun çekim sonrası photoshop ile ctrl + T (scale) komutu ile düzeltilebilir. Yalnız bu düzeltme asla
teknik kamera veya tilt-shift özellikli bir lens ile alınan kaliteyi vermez, piksellerde yırtılmalara neden
olur. Ayrıca bu düzeltme neticesi de yapının boyu olduğundan biraz kısalır. Dolayısı ile photoshop ile
boyu biraz uzatılsa bile bir mimar ile çalışılıyor ise mimar çok rahatlıkla orijinale uygun olmadığını
anlayacaktır.
Ayrıca örnek görsellerle düzenlenmiş hali için:
(link)
