Sevgi ve samimiyetle dolu bisikletforum arkadaşlarım, hepinize gönülden teşekkür ediyorum, layık değil yetmez biliyorum ama Türkiye'nin bir yerinde hiç tanımadığı bir insan için dua eden ve gönülden hicap duyan insanlarsınız. Samimiyeti de burada zaten. Bu yakınlık tam anlamıyla eşsiz bir moral kaynağı, çünkü tahmin edeceğiniz gibi günler hep oturarak veya yatarak geçiyor, sıcağın da etkisi ile diyebilirim ki hiç evden dışarı çıkmıyorum.
Ameliyatımdan 1.5 ay geçmiş olmasına rağmen daha basma yasağının ancak yarısına geldim ama şükür ki ayağımı çok iyi hissediyorum. Ağrılarım neredeyse hiç yok. Sadece bacak adelelerimin hareketsizlikten dolayı kuvvetlerini kaybetmesini önlemeye çalışıyorum. Aksi takdirde basmaya başladığımda yürümem vakit alacak. Buradan da bir tavsiye olsun ki: Allah korusun başınıza böyle bir kaza gelirse iyileşme süresince asla kaslarınızı boş bırakıp sarkmalarına yani kuvvetlerini kaybetmelerine izin vermeyin.
Hala daha alışkanlığım olan tur hikayelerini takip ediyor ve forumda vakit geçiriyorum. Evet sizin de verdiğiniz bu değerli morallerle ayağa kalkacağım ve yapabildiğim ilk anda bisikletime döneceğim günü sabırsızlıkla bekliyorum
İyiki varsınız bisikletforum ailesi
Ve küçük bir not: kazadan korkan veya tekrar başına gelir diye endişe eden arkadaşlarım, bence olacağı varsa evimizin içinde yürürken bile başımıza gelebilir kazalar. Oluruna bırakın demiyorum, siz bütün tedbirinizi alıp herşeyi kuralına uygun yapın, sonrasında ise iki tekerinizle keyfinize bakın
