Ne diyeceğimi bilemiyorum ..
Gerçekten ilk yattığım gün gelen arkadasım sorduğunda ne yapacaksın diye, satarım dedim. Herşeyi satıp artık hayatımda bir başka vakte kadar belki dönerim diye düşünüyordum. Ama sonra bu yazıyı yazdıktan bir gün sonra taburcu oldum, koltuk değneklerimle ve her an yanımda olan kardeşimle evimin yolunu tuttum. İhtiyacımı görebiliyordum ama abdest alamıyordum. Pıhtı atmasın diye giymem gereken varis çoraplarını tek basıma giyemiyordum, uzun sure oturamıyordum ve bir suru daha engel ..
Önümde iki tane büt sınavım vardı ve veremezsem okulum uzayacaktı, benim ise nerdeyse 3-4 günüm hastanede çalışmadan geçti. Başladım, yoruldum, tekrar devam ettim ve bir gün açtım konuyu ve sizin o değerli yazılarınızı tek tek noktası harfine okudum. Aranızdan ayrılmış gibi hissettiğim için uzun süre bakmamıştım halbuki siteye.
Ama artık sınavımlarima birkaç gün kala günden günden düşündüklerim iyice içimde yer etmeye başladı. "Sonuçta basımıza gelen tüm iyi seyler Allah'tan, tüm musibetler ise kendi yaptığımız yanlışlardan dolayı olur. Bu musibet; bana bir uyarı ve bundan sonrası için bu uyarıyı en iyi şekilde dikkate alıp hayatımdaki yanlışlardan kurtulmak adına bir fırsat. "
İnşâAllah önümdeki sınavlarımı verip uzun ve bereketli geçeceğini düşündüğüm dinlenme günlerime başlayacağım. Vakti geldiğinde ayağa kalkacağım ve yürüyeceğim. Bu esnada gözümün nuru bisikletimin bakımını yaptıracağım. Pedal çevirebilecek hale geldiğim ilk gün de bisikletimle sizlere katılacağım Allah nasip ederse ..
Dua'larinizi eksik etmeyin Bisikletforum ailesi
