Baltıklar'dan Karadeniz’e : Talin-Odesa Bisiklet turu

Bu başlığı günde 5 kez okuyorum ve her okuduğumda bir yerlere gitmeye karar veriyorum. Param olsa ve bisikleti de uzun yola biraz hazırlasam Malatya-Kütahya-İzmir-Kocaeli-İstanbul-Ankara-Sivas-Malatya yapmayı düşünüyorun fakat ne vaktim ne de param var.

Sağlıcakla kal sayın abim.

12. Gün : Kiev – Zhaskiv (25/08/2017)

Odesa’da turu tamamlayıp gemiyle İstanbul’a dönme planı yaptığım andan itibaren önümde yaklaşık 470 km.lik bir yol kalmıştı. Kafamda yolu üçe bölmüştüm. 1. Ve 2. Etap 150 km. ve 3. Etap 170 km. Harita üzerinden muhtemel duraklarımı otel olup olmadığına göre belirledim. İlk durağım Zhaskiv olacaktı. Kalacak yer olduğunu teyit edince orayı hedefledim. Yol genel olarak düz karakterliydi. Ukrayna’nın büyük şehirleri arasında bir yol olduğu için de kalabalıktı ve bol bol yol çalışması vardı. Bu açıdan Türkiye’yi aratmıyordu.
Son Eurovision şarkı yarışması Kiev’de yapılmıştı. Yol kenarında üç boyutlu Eurovision yazısını görünce fotoğrafını çekmeden geçmedim. İki gün önce Kiev’in girişinden merkeze gelmek ne kadar uzun sürdüyse şu an da şehirden çıkmak aynı şekilde uzun sürüyordu. Büfenin birinden su takviyesi yapıp yola devam ettim. Emniyet şeridi şimdiye kadar geçtiklerimin en genişiydi. Bu anlamda rahattım. Zaman zaman yol tek şeride indiriliyordu ama yolun devamını görebildiğim için boşaltılmış şeritten yoluma rahatça devam ediyordum. Asfalt çalışması yapılan kısımda sola geçip sonra tekrar sağa geçerek araçlarla olan mesafemi en aza indiriyordum.
Yolun yarısında vakit artık benim için yemek vaktiydi ama yiyecek bir şey bulmak o kadar da kolay değildi. Büfe benzeri bir yerdeki yaşlı teyzeye sadece “restoran” diye seslendim elimle yolun devamını göstererek… Teyze epeyce bir şeyler söyledi. Ben bunları, “Bende de yiyecek şeyler var. Burada da yiyebilirsin.” diye anladım. Başımı “Tamam” manasında sallayınca kadın büfeden dışarı çıktı. Arkadaki eve doğru gidip bahçesine girdik. Bahçedeki masaya otururken teyze bana “Borç” dedi. “Evet” dedim. Bir şey daha söyledi ama anlamadım. Ona hayır dedim. Bir de “Salata” dedi. Ona da “Tamam” dedim. Benim menü borç çorbası (ya da yemeği) ve salatadan oluşuyordu. Teyze içeri girdi. Ben plastik masa sandalye takımına konuşlandım. Küçük bir köpek yanıma gelip ayakkabılarımı koklamaya başladı. Bir de kedi vardı yanında. Ve görünen oydu ki bu ikili çok iyi anlaşılıyordu. Teyze yemekleri getirince direkt giriştim. O da benim halimi görünce büfeye geri döndü. Parasını bile sormamıştım ama yemeği bitirip sıra ödemeye gelince fazla bir para tutmadığını gördüm. Hatta biraz fazlasını vermek istedim teyzeye yardım olsun diye. Dümdüz yola artık karnım tok bir biçimde devam ediyordum.
Gökyüzünde pervaneli bir uçağı ve paraşütlüleri gördüğümde sağımdaki geniş alanda hava oyunları yapıldığını anladım. Tabi herhangi bir levhayı okuyamadan… Gökyüzünde çok sayıda rengarenk paraşütlüler döne döne iniyorlardı. Kafam yukarıda bir süre yola devam edip fotoğraf çektikten sonra pedallara kuvvet verdim. Artık akşam olmuştu ve yine yol vardı önümde. Artık epeyce güneye inmiştim ve hava eskisi kadar geç kararmıyordu. Karanlıkta yol almaya devam ediyordum. Zhaskiv’in merkezine ayrılan yola girip CityMaps2Go’dan otelin konumunu takip ettim. Bulduğum yer 3 katlı küçük bir yerdi. Görevli olan kadın İngilizce bilmiyordu ama yer aradığımı anlatabildim. Öğleden beri bir şey yemediğim için acıkmıştım ve alttaki marketten bir şeyler almayı hedeflemiştim. Odama yerleşip aşağıya indim ama marketin kapandığını gördüm. Yine aç kalmıştım. Kendimi bir sonraki etaba hazırlamak için duş alıp erkenden yattım.

Mesafe (Km.) : 152,71 km.
Yolda Geçen Zaman : 09:07 saat
Ortalama Hız : 16,70 km/s
Max. Hız : 41,20 km/s
Yükseklik kazancı : 663 m.
Yükseklik kaybı : 568 m.
Min Yükseklik : 110 m.
Maks Yükseklik : 259 m.
Ort. Sıcaklık : 22,1 derece
Yoldan kareler


İyi anlaşan iki arkadaş


Paraşütçüleri seçebiliyor musunuz ?

Turun tadını o yolda pedal basmayan bilemez o anı yaşamak gittiğin yerlerin kültürünü insanlarını tanımak çok hoş bunu yaşayın düşünmeyin düşüneceğiniz tek şey yarın çok geç olacağı

O kadar yolu gidince kurt gibi acıkmışsınızdır; aç karnına yatmak biraz zor olmuştur ya...

@Murat19 hayal kırıklığım tavana vurdu. Ben aşağı inip bir şeyler alma hayali kurarken kadın marketi kapamış yukarı çıkıyordu.
Aç uyumak zor gerçekten. Hele de o kadar kilometre ve yemek hayalinden sonra...

@five merhabalar. Turunuz hakkında bişeyler sormak istiyorum. Bizde Talinn’den yada karşı kıyısından Helsinki’den başlayıp, Varşovaya kadar gitmeyi planlıyoruz. Litvanya’nın bi kısmına kadar aynı rotayı kullanacağız. Talinn’e Uçak biletini ne kadara aldınız? Biz hotel yerine çadırda veya kamp alanlarında konaklamayı planlıyoruz. Yol üzerinde kamp alanı var mıydı? Kamp alanı olmadan çadır kurabilir miyiz? Euro bölgesi olması sebebiyle tur maliyetini en alta çekmeyi hedefliyorum. Yazılarınız okudum. Gördüğüm kadarıyla rota neredeyse tamamen düz. Ekleyebileceğiniz bişey var mı?

@Barış Çavuş merhaba,

Yemyeşil ve dümdüz bir rotada pedallayacaksınız. Özelikle EuroVelo rotasını takip ederseniz sizi denize en yakın rotaya yönlendirecektir. Yol boyu kampingler var ama açıkçası benim konaklama seçeneklerimde olmadığı için algıda seçicilik olmadı ve dikkatimi çekmedi. Ağustos ayındaki Talin biletini bahar aylarında 893 TL'ye aldım.
Size en önemli tavsiyem düz ama dar ve yoğun trafikli yollarda (emniyet şeritleri de dar olduğu için) azami dikkatte olmanız. Yoğun ağır vasıta trafiği olan bölümler var. Maliyet açısından da (doğal olarak) turun en maliyetli olan kısmı bu 3 ülkede olmuştu.

Çok keyifli, çok güzel bir tur olacağına eminim. Resim ve yazılarınızı bekliyorum.

Size şimdiden kazasız ve keyifli turlar dilerim

five

@five Cevabınız için çok teşekkürler. Bu yaz Tuna Nehri'nin bir kısmında tur yaptık. Yolumuzun %90'ında bisiklet yolu vardı. Açıkçası eşimin rotada bisiklet yolu olmamasından dolayı biraz çekinceleri var. Ama sizin fotoğraflarınızı görünce ve googledan araştırma yapınca biraz ikna oldu sanırım Euro bölgesi olması nedeniyle malesef maliyet... 2018 yaz için rotamızı netleştirmeye çalışıyoruz.

Tekrar teşekkürler selamlar.

13. Gün : Zhaskiv - Kryve Ozero(26/08/2017)



Mesafe (Km.) : 156,04 km.
Yolda Geçen Zaman : 08:30 saat
Ortalama Hız : 18,30 km/s
Max. Hız : 45,10 km/s
Yükseklik kazancı : 733 m.
Yükseklik kaybı : 874 m.
Min Yükseklik : 123 m.
Maks Yükseklik : 282 m.
Ort. Sıcaklık : 27 derece

Zhashkiv’deki 3 katlı otelden erken ayrıldım. Kahvaltı yapmayıp yanıma atıştıracak bir şeyler almıştım. Yola, düz diyebilirdim genel olarak ama aslında irtifa değişikliği fazla olmasa da sürekli bir iniş çıkış içerisindeydim. Yol profilinden de görebileceğiniz gibi önceki dümdüz yollardan daha farklı karakterde bir yolda ilerliyordum. Hava oldukça sıcaktı ve sağımda solumda, uçsuz bucaksız tarlalarda, mısır ekilmişti. Tarlaların yol tarafına konmuş levhalardan birinde ‘Bayer’ ibaresini görünce işin endüstriyel tarafının da net olarak farkına vardım.
Çevresi fazla ilginç olmayan yolda uzun saatler boyunca pedal batım. Yemek saatim yine öğleden sonraya kalmıştı. Yemek hayallerimin doruğa ulaştığı bir zamanda yolun kenarında bir restoran levhasını görüp girdim. Yer oldukça lüks görünüyordu. Hatta küçük havuzlardan birinde, beyaz bir piyanonun içinden su akar şekilde bir düzenleme bile vardı. Bisikleti kilitleyip masaya oturdum. Çorba, et, salata ile öğünü oluşturup uzunca bir yemek ve keyif seansı yaptım. Sonra da yola devam ettim.
Güneş batıya iyice devrildiğinde Kiev’den sonraki ikinci 150 km.lik etabın sonlarına gelmiştim. Haritadan ve CityMaps2Go’dan bulduğum ve yolun karşı tarafında kalan otele yönelip kalacak yer sordum. Yine zerre İngilizce bilmeyen bir kadro vardı karşımda ama bisikleti yerleştirmek, odaya çıkmak ve yemeğe inip sipariş vermekten geri kalmamıştım. Bu gece karnımı doyurup rahat bir uyku çekebilecektim.

Mısır tarlalaı bana eşlik ediyor



Mekanda piyanodan sular akıyor


Benzinlikte her marka için ayrı beyzbol sopası satılıyordu




Poşet çayın yeni formuna ilk kez burada rastladım. Aynı anda karıştırabiliyorsunuz da…






Balıkçı amcanın yeri çok güzel



Güneş batarken yola devam

Manisa nın civar köylerine gidiyorum, Menemen ve bir kez de Sart yaptım en kralı 111 km lik turlardı şöyle baktım da bisiklete biniyorum dememem lazım ...

@historiyst bence hiç öyle düşünmeyin. Eminim harika yerleri geziyorsunuz. Km.'den önce içerik ve keyif önemli bence. İlk turumda 50 km.'yi hedeflemiştim günlük olarak. Gerçi 100'e çıktı tur sırasında ama...

Bu turun uzun km.'lerinin sebebi sınırlı zamanda hedeflenen noktalara ulaşabilme kaygısıdır. Ama baktığınızda çok daha uzun km. yapan turcular da var. Kondisyon, imkan, tercih... Ne derseniz. Yeter ki yolda olun. Keyif alın.

Kazasız ve keyifli turlar

five

@five Haklısınız keyif alarak kullanmak çok hoşuma gidiyor ...

14. Gün : Kryve Ozero-E95 Motel(27/08/2017)



Sabah kahvaltıdan sonra otelden ayrıldım. Hedefim bugün Odesa’ya varmaktı. Önümde de yaklaşık 170 km. Ama gün içinde benim yaşayacağım, sizin de eğim grafiğinden göreceğiniz gibi, turun en eğimli etabı bugündü. Herhangi bir yükseltiye değil de düz yolda önce iniş sonra yine aynı irtifaya çıkış şeklinde… Genel olarak inişler daha dik çıkışlar daha az eğimli ama daha uzundu. Yolun genel profili düz gibi görünse de bu iniş çıkışlar çok yorucu oldu. Ayrıca iki tane 150’lik etabın üzerine bu profil de hiç fena değildi.
Yol kenarındaki bir lokantada yemek molasını verdikten sonra yola devam ettim. Zaman hızla ilerliyordu ve yorgunluğum tavana vurmaya başlamıştı. Önümde daha çok yol vardı. Bu esnada Odesa’ya varmak ya da uygun bir yerde konaklayıp ertesi gün yola deva etmek arasında karar vermem gerekiyordu. CityMaps2Go’dan yol üzerinde, Odesa’ya yaklaşık 50 km. uzaklıkta bir motel buldum. Odesa’dan roro gemisiyle geri dönmeyi planlamıştım. İnternetteki hareket zamanı Salı günü olduğu için Odesa’ya Pazar yerine Pazartesi günü varmakta bir sakınca görmedim. Motelin adı E95 moteldi. Ön tarafta restoran arada havuz arkada da odalar vardı. Lüks bir yere benziyordu ama düşündüğüm kadar pahalı değildi. Tito’yu koymak için uygun bir yer sordum. Odam üst kattaydı. Odanın önüne bağlayabileceğim söylendi. Ben de odanın büyük oluşundan faydalanıp içeri aldım onu. Duş alıp yemek için restoran kısmına geçtim. Orada internet olduğundan yemek siparişini, Google Translate’te Türkçe’den Ukraynaca’ya çevirerek verdim. Daha sonra da son etaba hazırlanmak için odaya gittim.

Mesafe (Km.) : 133,98 km.
Yolda Geçen Zaman : 08:59 saat
Ortalama Hız : 14,90 km/s
Max. Hız : 42,70 km/s
Yükseklik kazancı : 867 m.
Yükseklik kaybı : 808 m.
Min Yükseklik : 54 m.
Maks Yükseklik : 194 m.
Ort. Sıcaklık : 27,9 derece

O dümdüz yol yerini inişli çıkışlı bir profile bırakmıştı.



Yemek molası manzarası


Akşam manzarası

Oooo taze gezmeler var hemen basliyim okumaya . Abi bana duble çay ve karisik tost çek ( garsona bagirma efekti )

@mariokaldato Daha çay gelmeden bitmiştir okuman @five beyin en kısa yazısıydı bu, demek ki inişler çıkışlar çaktırmadan bayağı bir yormuş, yazıyı bile kısa kestirmiş... Neyse, artık uzuuuuun bir final bekliyoruz, bunu saymadık

@Murat19 Bence @mariokaldato 'nun tost ve çay için bahanesi bu.

Evet finali biraz uzun olacak. Bu geçiş etabıydı.

@five
Ehehe abi sen aç yatinca vijdanim tavan yapti bi karisik tost daha soyledim eheheh

15. Gün : E95 Motel – Odesa (28.08.2017)



Sabah çok da erken olmayan bir saatte kalktım. Kahvaltı yapmak için odadan çıkmamla o garip ve sabahla hiç uyuşmayan “çıs-tak” müziği duymam bir oldu. Havuzun kenarında bir yerde kocaman bir kolondan geliyordu ses. “Ne gerek bu saate bu müziğe” deyip kendime gelmeye çalışarak kahvaltı mekanına vardım. Bu berbat müzik eşliğinde kahvaltı için bir şeyler istedim garson çocuktan. Tabi mekanda internet olduğu için Google Translate yardımıyla. Sonrada odaya dönmek için kalktım. Havuzun yanından geçerken, güneş gözlüklü, altın kolyeli tam bir Slav erkeği eleman dikkatimi çekti. Kolonun yanında duruyor ve ses ayarıyla oynuyordu. Zaman zaman müziğin (berbat bir müzik olduğunu söylemiştim değil mi ? ) sesini azaltıyor bazen de kolonu (sanırım) zorlamak için arttırıyordu. Yakınından geçerken bana Ukraynaca (bilmiyorum belki de Rusça) bir şeyler söyledi. Anlamdım. Benim bisikletle geldiğimi biliyordu sanırım. Yakındaki görevli bir kadına uzun uzun bir şeyler söyledi. Yine hiçbir kelimesini anlamadım. Kadına İngilizce ne dediğini sordum. Kadın bana kırık bir iki kelime İngilizceyle “Boşver. O sarhoş.” minvalinde bir şeyler söyledi. Herhalde benim için abuk sabuk laflar etti ki kadın bana aktarmaya çalışmadı. Adamın tipinden de o müziğin kaynağını anlamış oldum. Adama bakıp gülümsedim ve ayrılıp odama gittim. Eşyalarımı topladım. Tito’yu aşağı indirip yükledim. Motelden ayrılırken yol kenarında dev motosikletin önünde selfie çekip yola revan oldum.
Bugün Odesa’ya kadar yaklaşık 50 Km.lik bir yolum vardı. Dolayısıyla rahattım. Erken bir saatte varırım ve şehri gezerim diye düşünüyordum ama acele de etmiyordum. Dünkü o manasız iniş çıkışlar bugün yoktu neredeyse. Haritadan kendimi kontrol edip şehrin yakınındaki göllerin kenarından geçerek Odesa’ya kısa sürede vardım.

Mesafe (Km.) : 48,94 km.
Yolda Geçen Zaman : 02:39 saat
Ortalama Hız : 18,40 km/s
Max. Hız : 43,50 km/s
Yükseklik kazancı : 166 m.
Yükseklik kaybı : 216 m.
Min Yükseklik : -22 m.
Maks Yükseklik : 77 m.
Ort. Sıcaklık : 27,2 derece

Mesafe (Km.) : 58,17 km.
Yolda Geçen Zaman : 04:03 saat
Ortalama Hız : 14,30 km/s
Max. Hız : 46,20 km/s
Yükseklik kazancı : 275 m.
Yükseklik kaybı : 284 m.
Min Yükseklik : 22 m.
Maks Yükseklik : 71 m.
Ort. Sıcaklık : 23,5 derece

Odesa’nın kuzeyindeki, birbirinden ayrı iki kolu olan gölün ortasındaki Köprüden geçerek girdim şehre. Önceden yerini belirlediğim oteli (ki adını yanlış hatırladığım hatta yanlış okuduğum için epeyce aradım) bulmak için dolaştım. Merkezdeki bir caddenin üzerindeydi otel ama oraya ulaşana kadar çokça trafik ve yol çalışması olan yerlerden geçmek zorunda kaldım. Otel yerine apart fazla olunca da ev mi apart mı ayrımını yapamadığım ara sokaklarda zamanım geçti. Sonra yeri buldum ve yerleştim. Aklıma, geminin kalkacağı limana gitmek ve alabilirsem bilet almak geldi. İnternette (link) linkinden gemiyi ve kalkış saatini biliyordum ama geminin nereden kalkacağını bilmiyordum. Eşyaları odada bırakıp sadece gidon çantasını aldım yanıma. İçine de pompa, yedek lastik falan… Google maps’ten Chernomorks’a (daha doğrusu Chernomorsk olduğunu sandığım yere) rota çizilince gözlerime inanamadım. Gidiş geliş 60 Km. yol olduğunu gösteriyordu ve hemen yanında da trafik durumu olarak “Her zaman ki gibi yoğun trafik.” yazıyordu. Sabahtan beri geldiğim yol bundan azdı. Gerçekten inanmıyordum. Yüksüz olduğum için hızlı giderim diyordum ama “her zamanki yoğun trafik” izin vermiyordu. Yola çıkıp Odesa’nın ana caddelerinden limanlar bölgesine devam ettim. Her kilometrede geri dönmeyi düşündüğüm halde pedallara basmaya devam ediyordum.
Limanlar bölgesine gelip köprüyü geçtim. Kıyıya doğru daha 10-15 km. yolum vardı. Aklıma, Haydarpaşa’ya gemilerin hani limandan kalktığını birilerine sormak geldi. Bir benzinlikte durup yol sordum. Benzinliğin sahibi olduğunu düşündüğüm kişi düzgün bir İngilizceyle limanın ileride değil geride olduğunu söyledi. Harita üzerinde göstermesini istedim. Üzerindeki köprüden geçtiğim yerin altındaki limanlardan birinde olduğunu fark ettim. Daha fazla ilerlemeden dönüyor olduğuma sevindim açıkçası. Bir an evvel geri dönmek istiyordum ama amacıma ulaşmadan kös kös gitmek de istemiyordum. Aynı yoldan gerisin geriye ilerleyip köprüyü geçtim.
Yolun kenarındaki binanın (çevrede o büyüklükte bir bina daha yoktu. Öyle ortalıkta tek başına bir binaydı.) Önünde durdum. Levhasında “Ferry Tickets” yazısını görünce Tito’yu dışarıda bırakıp içeriye girdim. İçerisi bir devlet dairesi gibiydi. Bankolar, numaratör, vezne, odalar vs. Kapıya en yakın bankonun önünde yaşlıca bir adam (daha sonra Özbek olduğunu öğrendim) vardı. İçerideki bankodaki adama Haydarpaşa’ya giden roro gemisinin biletlerini nereden alabileceğini sordum. Adam benim kelimelerimden Haydarpaşa’yı anlamış olacak ki kendi dilinde bir şeyler söyledi. Özbek amca da bana Türk olup olmadığımı sordu Türkçe. Sonra da Türkçe devam etti. Feribot yarınmış. “Kaçta geleyim ?” dedim. “Sabah 9’da gel” dedi. “Ne zaman kalkar ?” dedim. “Dolunca kalkar.” dedi. Adam resmen koca gemiye dolmuş muamelesi yapıyordu. “Olur mu öyle şey.” dedim ama içimden dedim. Adamın yüzüne anlamsız anlamsız baktım. “Rıhtım ne tarafta ?” dedim. Ana yoldan ayrılan yakındaki bir tali yolu işaret ettiler. Tito’ya atlayıp o yola girdim. 3-5 km. ilerledim. Rıhtımın girişi kapalıydı. Binanın içine girip gemiyi sordum. Elemanın biri bana sorduğum geminin rıhtımının orası olmadığını söyledi. “Bizim de gemimiz de var ama Çarşamba ve Pazar günleri kalkıyor.” dedi. Benim binmek istediğim gemi ise yarındı (Salı). Bir gün daha kaybetmek için doğru gemiyi bulmam gerekiyordu. Geri dönüp haritaya göre ara sokaklardan gitmek istediğim yere ulaşmaya çalıştım ama bir kez daha aynı hatayı yapmış ve ana yolu terk etmiştim. Sokak aralarında, liman bölgesi evlerinin önünden geçip bazen bisiklete binen çocuklarla bazen mahalle köpekleriyle birlikte ilerledim. Yollar daraldı, çıkmaz sokaklar oldu, geri dönmem gerekti… Ben de ana yola dönmeye karar verdim. Saatler geçmiş ve ben geldiğim ama aslında henüz gelemediğim Odesa’yı görememiştim. Geri döndüm. Ama bu sefer biraz değiştirmiştim haritadaki başka bir yolu gözüme kestirip. Hem de daha yoğun bir trafikte. Aparta varıp bisikleti 2 kilitle kilitleyip odama çıktım. Duş alıp kendimi dışarı attım. “Az yolum var.” dediğim gün toplamda yine uzun km.ler yapmıştım.
Yemek için çok alternatifim olmasına rağmen Ali Baba adında bir Türk lokantası bulup Türk yemeklerinin tadına baktım. Bulunduğum cadde araç trafiğine kapalı, cıvıltılı, ışıltılı bir caddeydi. Uzun uzun yürüyüp çevreyi gezdim. Ama açıkçası düşündüğümden daha yorgundum. Aklımda sabah 9’da orada olmak için sabah 7’de yola çıkmam gerektiği vardı ki kendimce isyan ediyor “Dolmuş mu lan bu.” diyordum. Ben de sanıyordum ki Odesa’da adım başı bilet satılan yerler vardır. Ben de gezip dolaşırken bileti de alırım. Ama öyle olmadı. Kime sorduysam haberi yoktu. Odaya dönünce internetten kontrol ettim. Yukarıda verdiğim adresten kalkış saatini ve Odesa’daki ofislerinin adresini öğrendim. Kendimce, “Sabah 10:00’da bilet alır, 11:00’de kahvaltı yapar, 12:00’da yola çıkarım.” planı yaptım. Yorgunluktan çok da geç olmayan bir saatte yattım.

E95 Motel’in önündeki dev chopper


Odesa’ya yaklaşırken geçtiğim gölün üzerindeki köprü


Göl kıyısında mola


Odesa’da akşam ışıklı sokaklar

Harika bir tur, gıpta ile okuyoruz

@five
dayı gemi muavini demek