Antalya Orta Mesafe Triatlonu ( Half Ironman)
1900 m Yüzme 90 km Bisiklet 21 km Koşu
Yaş grubunda katılan 22 kişi arasında 17. lik
Katılan 103 kişi arasında 76.lık
06:18:30
Herhalde tüm yıl içindeki hazırlık iki önemli yarış içindi.
Boğaz Geçişi ve Half Ironman.
Son yarış kazasız belasız bitti.
Son bir yıl içinde 90 km yüzmüş, 2800 km bisiklete binmiş ve 330 km koşmuşum.
Katıldığım Yarışlar:
3 Adım Adım koşusu (6 km),
3 Yarı Maraton (Tarsus, İstanbul, Darıca--21,1 km--),
TYF Master Yüzme yarışı (800 m),
Fıratpen Atatürk koşusu (6 km),
İznik Sprint Triatlon (750 m yüzme,20 km bisiklet, 5 km koşu),
Eğirdir Olimpik Triatlon (1500 m yüzme,40 km bisiklet, 10 km koşu)
Boğaz Geçişi (6 km)
Devrim ve devinim.
Hadiseyi özetleyen iki kelime.
41 yaşında tanışılan spor, 3 branşta yarışmalara katılma cesareti ile sonuçlandı.
Geldiğim mesafe beni de zaman zaman şaşırtıyor.
"Her şeyin daha iyisi var."
İnsan zihnini ileriye götürme içgüdüsü. Vücut zihne itaat ediyor.
Çok memnunum bu durumdan.
İyi ki başlamışım, iyi ki devam ediyorum.
Sizde başlayın ve devam edin.
Antalya Half Ironman yarışından bahsetmek gerekirse AYPG' nin iki sadık temsilcisi ile beraber yola koyulduk. Otelimize yerleştik. Cumartesi günkü hava, özellikle deniz etabının --1,5 metrelik dalgaları ile-- zorlu olacağını bize anlatıyordu. Akşam ki yağmur ve fırtına ile beraber yastıklarımıza gömüldük.
Sabah bambaşka bir güne uyandık. Kahvaltımı saat 7 sıralarında ne fazla ne de az yaptım.
Alışık olduğum şeyleri yedim. Eşyalarımızı alarak Gökhan, Mehmet Abi ve Süleyman Abi ile beraber değişim alanına yollandık.
Her şey çok güzeldi. Deniz sütliman, havada güneş.....
Yarış Saat 9 gibi başladı. Deniz etabı benim için artık üç branşın en zahmetsiz olanı gibi geliyor.
Dubaları gözlemleyebildim. Yüzücü gruplarından birine takılabilmek benim için çok sevindirici idi.
Etrafımda insanlarla beraber yüzebilmek güzeldi.
Genelde yüzerken etrafımda kimse olmuyordu.
Kramp olmadan rahat bir yüzüşten sonra karaya ulaştım(47 dk). Koşmak için enerjim vardı.
Bisiklet etabı aslında zorlayıcı idi. 30 km saat ortalamayı tutturmaya çalışmak için çok çabaladım ama 28 km/saat oldu ortalamam.
Koşu zordu. Cidden zordu. Özellikle 12,5 km parmaklarımın arasındaki (sonradan gördüğüm) su ve kan toplanmış ayakla koşmaya çalışmak işkenceydi. Fakat ayaklarımın acısı değil de koşu etabını 1 saat 50 dakikada bitirememek canımı daha çok yaktı.
Krampla tanışmadan, ağrı sızı olmadan, sakatlanmadan ve en önemlisi yarış ardından normal hayatıma kaldığım yerden devam edebilmek güzeldi. Erkenden uyumam gerekir diye bir düşünce asla olmadı. Akşam güzel bir kutlama dahi yaptık.
Yarış unutulmaz bir deneyimdi. Bu işe merak salanların bu deneyimi tatmaları dileğiyle...
6 saat yarış alanında olmanın tarifi imkansız....:in: