Ailelerimizin bisiklete bakış açıları...

@rower mert

Ben Anneme,anneciğim diye seslenince cümlenin devamını anlıyor ve ben söylemeden para mara isteme benden diyor..

benimde önceden vardı bisikletim demir yığını ama bana çok güzel geliyodu sonra bi arkadaşlae tanışıp beni bursa beşyoldaki esat ustanın yanına götürdü ve orda başladı.ailem heç razı gelmedi ama zar zor alıştırdım 1 sene sonra 19 mayıs 2008 günü [tatil ya geziye gitcez] inegöle gitmeye karar vedik ama gidemedik lambalarda millet aniden durunca ben toparlayamadım ve kaza yaptım hemen hastaneye kaldırdılar kaskım yoktu tabi o zaman iş yerinde unutmuştum nese sonra annem ve babam geldi 1 gece hastanede kaldık tabi benim yüzümün sol tarafı hiç yoktu sırf yara olduğu için çok korktular içimden geçirdiğim söz şu eyvahhhh bidaha bisiklete binemicem kuşkusu vardı ama gene zar zor ikna ettim ailemi şimdi ise çok güzel bisikletim var allah herkese kazasız belasız pedallamalar versin inşallah......

ben 3-4 yaşlarımda ilk bisikletime kavuşmuştum en küçüğünden bi bmx ti sonra 4. sınıfa giderken büyük bi bmx getirmişti babam çokk sevinmiştim 5 e giderken sürekli bianchi istiom , vitesli bisiklet istiom die yalvarıodum en sonunda bi sabah babam beni yanına çağırdı birde ne göreyim 24 vites bianchi ASPİD şok olmuştum tabi mahallenin en güsel bisikletiydi o aralar ondan sonra bu bisiklet eskimeye başladı bende bi ara hiç ellemedim bisiklete ama en sonunda yani 15-16 yaşlarımda dank etti gittim bisiklete verdim bütüm paramı ilk önce annem biras karşı çıktı ama babam hep benden yanaydı çünkü babamda gençliğinde benm kadar çok bisiklet seviomuş hatta annem beni bisiklet üstünde doğurcakmış nerdeyse hastahaneye bisikletle gitmişler artık uludağa çıkmama kızmıyorlar sadece dikkatli ol diyolar eskiden annem çok kızıodu ama babam onu susturup beni gönderiodu artık kaskımda var rahat rahat sürüorum bide babamdan aldığım para en fazla 50 TL dir herşeyi haftada 10 TL paramla alıorum az bi alıcağım kaldı ama babamda artık para harcamamı istemio galiba

ne çok gülmüşüm ya

bisikletim balkonda durdugu için baya sorun yaşıorz ben bisikleti çıkarırken bizimkilerin sölediği söz kapıya pencereye çarpmadan geçir

AİLEM= bunu kaç paraya aldın (taksitle aldım)ne kadara aldın parayla aldım. sölesem beni eve almazlar onun için 120 liraya 12 ay taksitle aldım diyorum yine pahalı diyorlar. Ama bilmiyorlar scott voltage 1.500 tl ye aldığımı.

Tabi normal olarak bizdede karşıt görüş oluyor.Eve bisikleti getirip temizlemek annemi baya bi kızdırıyo ama ayrı şehirde olduğumuz için geldiğimde pekte kıyamıyo.Babamlada muhabbetin sonu parayla bittiği için yine mi bisiklet bırakın şu işleri diyor.Gerçi her işimize öle dedi ama iyi ki dinlememişizzzz.Şimdi bisikletin verdiği heyecanı hiçbirşey vermiyor.Her parça alışımda her sürüşümde ayrı bi zevkkk.

ben de ilk alüminyum kadromu mahalle arkadaşım olan ibrahimde almıştım
babama bi akşam kadro alacam dedim o ne dedi
100 lira dedim alamazsın dedi
abim devreye girdi bi şekilde aldık
kadrom kırıldı yenileyecem dedim yine abim devreye girdi
şimdi ise abimle beraber turlara çıkıyoruz

babamın tepkisi ise hala aynı
şunlara verdiğiniz parayla 10 pisiklet alırdınız

Annem ve bizim hanım her akşam : '' atarız vallahi şu demiri balkondan aşağı git ya bu neymiş demirin modası geçti artık iki tane çocuğun var senin adam ol boşver demiri '' demir '' : bisiklet

Ben ilk bisiklet aşkını lise 2'in yazında yaşadım...Basketbol kulubumun bınasının onunden gecen bısıkletlılerı gordum ve elımı kaldırıp selam verdım ve onlarda selam verdı ve bırden durdular...Tekdım ve korkmuşdum ! Sonra grupdan bırısı yanıma gelıp selam verdı el sıkıstık gozlugunu cıkarıp buralarda su ıcıp ihtiyacımızı gıderebılecegımız bır yer olup olmadıgını sordu bende hemen onları bızım kulüp bınasına geçirip su'larını ıcdıler ıhtıyaclarını gıderdıler ve hepsıne yemek yedırdım sohbet ettık O gün bisiklet virüs'ü bulaşmısdı bana Daha sonra eskı bısıkletımle ılk yalnızlık turumu yaptım aılem ılk turumda o kadar uzaga gıtmeme (onlara gore uzak) sasırdılar...Ve okul harçlıklarımı bırıktırıp 2.el bısıklet aldım ve su anda da onu çalışır duruma getırmeye calısıyorum...Her defasnda evden şehir içinde gezecegım dıye ızın alıp Tarsus dısına cıkıyorum fotorafları gorduklerınde hoslarına gıdıyor ama annemde abımde bu duruma karsı cıkıyor bır celıskı var ama çözemiyorum ... ınsallah cozecegım

Bisiklete ailemin bakışını anlatmıştım ilk sayfalarda..

Durum şu ki sizle paylaşmak istiyorum.

Okul bitti e güzel hele ki 4 yılda Ziraat müh. liğini bitirmek mucize gibi birşey...
Okul biter bitmez de çıkışımı alır almaz askerlik şubesinde buldum kendimi.
Ne bu acele diyorsunuz biliyorum askerlik sürekli ayak bağı.
Bir iş başvurusuna giderken ilk 3 sorudan birisi
1- askerlik yaptın mı?
2- evlimisin?
3- ehliyetin varmı?
sonrası ingilizce vs vs devam ediyor zaten biliyorsunuz... Bende o sebeple hiç ara vermeden askerlik şubesine gittim o kadar acele etmişim ki öğrenci işlerindeki memur kırmızı soğuk mühürü vurmadığı için Ispartadan Antalyaya araba ile geri dönüp mühürletip tekrar Ispartaya dönmek zorunda kaldım...

Sonucunda askere de gidip geldim şansıma kısa dönem çıktı (neredeyse tüm okul arkadaşlarım uzun dönem yaptı)
Sıra geldi seçim yapmaya Isparta mı Antalya mı?
herşeyi ölçtük biçtik ve mecburiyetten Isparta oldu ve kendi işimi kurmaya başladık.
Bir arazi aldık ve bahçe tesisi için girişimlere başladık ve hala devam ediyor, Durum o ki tüm bisiklet arkadaşlarım Antalyada kaldı. Bisikletler bodrumda yatıyor onlar bana bakıyor ben onlara...
Kendi işim olunca cumartesi pazarım da olmuyor.
Akşamüstü dahil binemiyorum. Kısacası bisiklet hayatım neredeyse bitmek üzere bunun farkına varıp Giant bisikletimi hemen parça parça satıp elimdeki parçalar ile idare edecek bir Trek topladım iyiki de toplamışım

Herneyse durum o ki eğer bir yerlerde çalışmıyorsanız ve kendi işinizi yapacaksanız bisiklete çok fazla binebilecek zamanınızın olmayacağını hatırlatayım. Gidip uçuk kaçık parçalar alıp sonra da satacam diye hiç uğraşmayın satılmaz değil satılır ama satınca insan üzülüyor.

Tavsiyem o ki öğrenciyseniz binebildiğiniz kadar binin. kendi işinizi kurup kurmayacağınız belli olmasa bile zevkini çıkarana kadar binin.

Her gün bu akşam üzeri bineceğim diye çıkıyorum. Ya eve gece 9-10 dan sonra girmek zorunda kalıyorum yada yorgunluktan ölüyorum ve yatağa atıyorum kendimi...
Bu yoğunluk kışa doğru nasıl olsa azalacak ve pedallayacağım

Pedallamaya devam arkadaşlar her ne kadar ben pedallayamasam da...

Evet Ercan abi haklısın onun ben bir öğrenci olarak hergün pedallıyorum çok iyi geliyor ne kadar yalnız pedallasamda İyi ki ailem izin veriyor ve destekliyorlar çok çok teşekkür ederim onlara da.Birde kendime arkaş bulsam çok iyi olacağına inanıyorum...

ben bisiklete aşığım kardeşim ailem ve kim karşı çıkarsa çıksın çocuk falan desin ben gücümün yettiği kadar pedallamaya devam edicem ...

@Can Sonbay

Şu an babam yuh hayvan dediği oluyor ama alıştı oda .

@Ercan Bayram

Hikâyeni bizimle paylaştığın için çok teşekkür ederim Ercan Abi..
Sevgilerimle..

Kendimi bildim bileli bisiklete sahibim. 4 tekerlekli pedallı araba, 3 tekerlekli bisiklet sonrasında pinokyo, bianchi xc sadece üniversite yoıllarımda 4 sene bisikletsiz kaldım. Eski bisikletimi topladım okul bitti askerlik başladı, foça komando okulunda derece yapınca İzmiri seçtim. Enerji ve asteğmen maaşı fazla gelince ilk işim gidip kendime yeni bir bisiklet almak oldu. Babam işe başlamadan önce Türkiye turuna çıkmam konusunda ısrarcı olsa da o kadar vaktim olmadı ne yazık ki. Emekliliğimde artık

Şimdi çalışıyorum, kız arkadaşıma da bir bisiklet aldım bir aksilik olmadığı sürece her pazar 100km+ turlara çıkıyoruz. Kocaeli'de gezilecek görülecek yer konusunda ciddi anlamda zengin. Aile desteği konusunda şanslı olanlardanım ben de.

Bu spor çok pahalı, özellikle Türkiye'de. Hele Denizli'de Bianchi'den başka bisiklet bulmak mucize gibi bişey. Kargoyla bisiklet satın almak istiyorum ama kendim yakından görüp test etmediğim için kafama yatmıyor. Burda bırakın bisikleti bisiklet parçları bulmak çok zor orjinal mtb parçları satan yer yok denecek kadar az. Ailem küçülüğümden beri bisiklet binmeme kızmazlar ama gel gör ki iş yeni bisiklet almaya gelince değişiyor. Bisikletin fiyatını söylediğimde bir daha bu konuyu açasım gelmiyor. Ama liseye başladığımdan beri hayal ettiğim tek şey okulumuzda bir bisiklet takımı kurulması ve bende bu takıma girerek ailemden yeni bisiklet almalarını istememdi. Bu sayede gerçek bir takımda lisanslı bisikletçi olacağımdan muhakkak alınır diye hayal ediyorum. Ama sonuçta hayal şu anda altımda duran bianchi beni çok fazla yoruyor, ama ne çare... Tek yararı bacak kaslarım daha güçlü oluyor.

Benim bisikletle sevdam 5 6 yaşlarında başladı.İlk bisikletim yeşil küçük mtblerdendi. Zamanla merağım artınca mahallede felan 10 11 yaşımda babamın: " Oğlum bilgisayar mı istiyorsun yoksa bisiklet mi ?" dediğinde cevabım bisiklet olmuştu ve artık bir salcano wolfum vardı. O kadar çok seviyordum ki bisikletimi her yere onla giderdim. Bir gün bir kaza geçirdim ve hiç unutmam hızlı bir şekilde yokuş aşağı inerken yanlışlıkla ön freni sıktım. Devamında tabi bisiklet arka tekeri 90 derecelik açıyla beni fırlattı. Ben ise ne olduğunu anlamadan birde baktım ki üst çenemdeki bir dişim fırlamıştı ve yüzümün sol tarafı çok kötü olmuştu. Ama yılmadım bisikletimi kullanmaya devam ettim. Ama çocuk saflığımı kullanıp beni ikna eden bir kişi "15 dakika sonra getiririm" diyerek bisikletimi çaldı ve getirmedi. O gün bu gündür bisiklete binmedim binemedim. Ailem bu olaydan sonra bana tavır aldı ve bir daha tabiri caizse bisiklet yüzü göremedim. Hala içimde bir ukte olarak kalmıştır. Ama en yakın zamanda bir bisiklet alıp Bursa'da tüm bisiklet turlarına katılmak ve bu sporu herkese tanıtmak isteğindeyim.

Biraz uzun soluklu oldu ama bu konuyu açan,yorum yapan ve forumda bana bisikleti tekrar sevdiren arkadaşlara ne kadar teşekkür etsem azdır.

Teşekkür ederim.

Arif Nalbant

babam her seferinde beni över millete spor yapıyo diye ama başbaşa kaldığımızda bırak artık şu bisiklete masraf yapmayı diyo

ailelerimiz daha ne istiyo uyuşturucu bağmlısı deiliz sigara tiryakisi değiliz

İlk başlarda Adı BİSİKLETi sevgi yoktu,hissetmek yoktu,yollar uzadıkça sevgide arttı hissetmek duygusu yogunlastı .

Aile içi genel olarak hepimizin duyduğu gibi ÇOÇUKMUSUN NE BİSİKLETİYMİŞ ?

cümlelerini çok duyduk zamanla alıştılar,öyle alıştılar ki bir zaman sonra babam resmi sponsorum oldu

İlk bisikletim geotech team i parçaladıktan sonra bisikletsiz kaldım. Kadro ve jant seti almak için para lazımdı.

Saolsun babam kıyamadı bir jant takımı ve sedona 781 kadro ve eksiklerimi aldı bir süre sonra spd pedal ve ayakkabı istedim yardımcı oldu

Evde bisikletle Tek Sorunum; Pazar Günü Sabah Saat 5-6 da Evden Çıkarken Anneme Yakalanmak, Yapma olum Yüzünü gören Cennete gidecek bir günde binme Bisikletine

Cevapta ; Öğlen gelirim anne ne olcak

Geliş saatim : En erken akşam 8-9


Birde Sevgili kız arkadaş yönü var onu hiç araya katmıyorum,Gitmeeeeeeeeee diye bağıran mesajlarr Tehdit dolu mesajlar Artık geçti

Ayrılırım diye tehdit edersen oda işin ciddiyetini anlıyor