Bizim burada bi tane Saya Yokuşu var.Lanet bir yokuş.Gittikçe dikleşiyor.Eve gelmek için de tek yol o mecburen çıkıyorum.Neyse bir gün yokuşu çıkarken bir tane belediye otobüsü (49A
) içinde bir sürü yolcu falan var, yokuşu bilerek yavaş çıkmaya başladı.Ben sandım ki önünü kapatıyorum.Sonra otobüse bakınca anladım ki aslında benimle yarışıyor.İçerisindeki yolcular hadi hadi diye gaz veriyo, şoför de aynı şekilde gülüyor falan
çok mutlu olmuştum.insanların verdiği gazla iki'de çıktığım yokuşu dörtle çıkmıştım.Daha da güzeli 49A oturduğum yerin hattı, son durağı evimin yanında yani.Bu sebeple şoförle falan tanıştım, sonra diğerleriyle ve böylece durakta ünlü oldum
o abi ne zaman görse halimi hatrımı sorar.Ben de ne zaman insem otobüsünden kolay gelsin abi derim.Bu da böyle bir anımdır.
Ayrıca hiç unutmam o yokuşu bitirince iflahım kesilmişti.10 dakika kendime gelememiştim.
Ekleme: Patlak lastikle 18 km yürümüşlüğüm var benim de