Dün gece yarısı yatağımızdan sıçrayarak uyandık. Gecenin köründe evin yakınındaki camiden mümkün olabilecek en yüksek ses seviyesinde sela okunmaya başladı. Öldük de haberimiz yok herhalde dedik en başta.
Üstelik öyle ezan gibi birkaç dakikalığına falan da değil, yaklaşık yarım saat sürdü arkadaşların tatmin olması.
Kendim dahil olmasam da bu toprakların geleneğinin bir parçası olduğu için inananlara saygım var. Ama gel gör ki inancın bizim gibi ertesi gün işe gidecek olan, bebeği - küçük çocuğu olan, yaşlısı hastası olan insanlara saygısı sıfır.
Eskilerin bunlar gibi meczuplar için söylediği "yallah arabistana" sözündeki Suudi Arabistan bile vatandaşlarının refahı için bu konuda düzenleme yaparken bizdeki eziyet neyin nesidir?
(link)
Evi alırken bütçemin el verdiği, ulaşım imkanı olan bir yer seçmiştim. Tekrar ev alma şansım olursa en önemli kriterim evin en yakın camiden kilometrelerce uzakta olması olacak.