Uyku düzenim tepetaklak, işsizim. Çok şükür umut var, sözleşme imzaladım. Sevgili devlet yöneticilerimizin yasa / yönerge değiştirme yöntemleri, bunlarla ilgili memurlarının bile bilgilendirilmemesi sayesinde yaklaşık 2 senedir dışında bırakıldığım mesleğime, 14 Ağustos'ta, en başında hedef belirlediğim kolejde başlayarak geri döneceğim. Ama hâlâ bürokraside kaybolma ve sözleşmemin iptal edilme olasılığı var, düşük de olsa. Çok çalkantılı bir askerlik, işsizlik, bir idol-aile üyesinin yası sürecinin ardından, hayata döneceğim günleri bekliyorum, o günler için kendimi hazırlarken yavaş yavaş ölü sineklerimi süpürmeye gayret ediyorum. Ekonomil durumumu düşünmek bile yorucu. Türkiye'den kötü durumdayım denebilir. Her gece sabahlayıp, sabah 7'de eşimi uyandırıp işe yolladığım, sonrasında uyuduğum geçici bir rutin oluştu. Geçen haftaki başarısız sonuçlanan sıfırlama denememin ardından, dün(ya da bugün?) uyumadım. Ancak sıcaktan erimiş, 6 aydır yoldaşım olup geçtiğimiz ay bir diğer bacağını daha kaybeden güzel ruhlu evladım Güz'ü ıslak tülbente sardığımda yaşadığı rahatlıkla usul usul bana sokulup huzurla uykuya dalmasıyla anı değerlendirdim. 16.30 gibi ona sarılıp kendimi uykuya bıraktım. 22.30'da uyandım. Depresyon, bunaltıcı sıcak, ne yapacağını bilememek... 12 gibi kendimi dışarı attım. Bisikletle Kepez'e gittim. Bir yer bulup çay içtim. Sonra bir şeyler yedim. Dönerken 2 bira alıp Yeni Kordon'a geldim. Marooned dinlerken 1'ini içtim. Üstümü çıkarıp kendimi denize attım. Sonra ikinciyi içerken bisiklet kullanımı, teknikler, hatalarla ilgili araştırmalar yaptım. 2. biram bitmek üzere. Az sonra eve dönüp bir duş alıp sonra yine eşimi uyandıracağım. Bu kez akşama kadar uyanık kalacağıma ve uykum için bir şeyler yapabileceğime inanıyorum. Ne inanmadan oluyor, ne de alev almayan her kıvılcıma yas tutarak. Bir şeyler deniyoruz. Şöyle bakınca, şu şehirde ne çok şey yaşadım, ama ne kadar az yaşadım 10 senedir... Yine de burada olmasam bu saydıklarım iki adım/pedal uzağımda olmazdı. İnsan isteyince gerçekten Fizan olsa gidiyor, istemeyince avcunda olsa tutmuyor. Şans dileyin. Herkes için güzel günler, istek ve iç huzuru diliyorum. Ben bunları anlatmak istedim. Kendinize iyi bakın.