Saygi ve empati...
Gunumuz insani yaslisindan gencine bencil ve saygisiz bir yapiya sahip oldu, daha dogrusu boyle olmaya itildiler. Gelenek, gorenek ve kulturumuz igdiş edildi resmen. Ozellikle medya ve TV lerin katkisini ayakta alkisliyorum bu konuda. Yapilan tum yarisma ve reality programlarda, saldirgan tavirlar takinan, surekli sesini yukselten ve cirkeflik yapanlar rating aldi ve cogunlukla programin odulunu, odulu olmasa da populerlikle baska alanlarda maddi kaymagini aldi. Bu ugurda yitip gidenlerde var...
Bu durum sokaga da yansidi. Herkes edepsizlik ve bencil bir saygisizlikla karsisindaki ahlakli insanlari bastirip istegini elde etme cabasina girdi. Hosgoru kalmadi, empati yapilmiyor. Ahlak, kultur ve kamu alaninda kanuni hakliliginizin bir onemi kalmadi. Edepsiz olan heryerde isini yurutuyor mantigi ve gercegi var maalesef.
Koskoca TBMM'de bile ornek olmasi gereken guya Turkiye'yi yonetecek vekiller kavga gurultu yumrukla birbirlerini sindirip fikirlerini kabul ettirmeye calisiyor.
Olayi siyasi boyuta cekmek gibi bir kaygim yok yanlis anlasilmasin.
Ancak hersey bastan ayaga ve tekrar ayaktan başa kokuyor bu sistem devir ettikce.
Kimsenin kimseye saygisi kalmamisken, saygi beklemek maalesef mumkun degil. Oncelikle insani degerlerimizi geri kazanmali ve edepsizlik, saygisizlik, usulsuzluk ve kanunsuzlukla hakli gorunmeye calisarak karsimizdakileri sindirmekten bezdirmekten vazgecmeyi, insan gibi yasamayi ogrenmeliyiz...