@AlperTemircan
turun daha albenili gözükmesi adına bisikletlerden birinde remork ve remorka bağlı okul ve türk bayrağı olmasının iyi olacağını düşünüyorum. şuanda kaynaklarımı maksimum ölçüde bu işe kanalize etmiş durumdayım. ülkemizde remork yapan bir kaç isme rastlamak mümkün. fiyatlar 250 lira ile 450 arasında gidip geliyor.
ancak ben, 20-30 lira masrafla, böyle bir remorkun tef atölyelerinde de yapılabilceğini biliyorum .sonuçta para ile remork yapanlarda yabancı bir tasarımı ve ölçülerini ele alıp, kaynak makinası ve bir cetvel ile bu işi yapıyorlar?
güzergahımız düz yolları sevenler kadar dağ bisikleti olanları da oldukça heyecanlandıracak bir rotaya sahip. tekirdağdan sonra anayolu terkederek köylere, çiftliklere doğru pedallayacağız. devam eden süreçte "Uçmakdere" yamaç paraşütü noktasına tırmanarak -ki bu rota çok nadir bisikletlilerin bilip kullandığı bir yoludur- yükselen rakıma inat uçurum kenarındaki bu tehlikeli yoldan deniz seviyesine inerek şarköye ulaşmaya çalışacağız ki, deniz seviyesine indikten sonra bizi oldukça uzun ince bir sahil yolu karşılayacaki burda da pedallaması oldukça zevkli olsa gerek. biz geçen sene tekirdağda köfte yiyelim diye oyalandığımız için uöurumlu yolu akşam çökerken, sahil kısmınıysa gece boyunca katetmiştik. ne deniz gördük ne de manzara, tek hatırladığım kafamdaki led ışığın bitmekte olduğu ve önümü göremediğim, windstopper eldvenlerimin ise artık işe yaramadığıydı. geceyarısı şarköye ulaştığımızda içtiğimiz çorba çok anlamlı olmuştu.
istanbuldan, muhtemelen zaman kazanmak için sultanahetteki rektörlük önünden sabah 9 da (küçük bir törenin ardından) çıkıp akşam tekirdağda olacak şekilde yol alacağız? tekirdağ bisiklet federasyonu..vs gibi yerlerle bağlantı kurup bize konaklama için yer göstermelerini isteyeceğim( resmi dilekçe ile)
tekirdağdan şarköye gittikten sonra, şarköydeki öğretmen evinde kalabiliyoruz ki geceliği kahvaltı dahil 20 liraya geliyordu yanılmıyorsam. bunu da önceden o bölgedeki il milli eğitim müdürlüğüne yazı geçerek bi ihtimal orada ücretsiz kalabilir miyiz bakacağım.
geçen sene kocaeli üniversitesi ile şarköyden eceabat a kadar olan yolu da aştıktan sonra, eceabat da ki en lüks otellerden birinde kalmıştık. normalde oda fiyatı gecelik 70-80 lira olması gerekirken biz 20 lira gibi komik bir rakam ödemiştik. tanıdıklar, turun anlam ve önemini kavrayanlar sağolsun. lüks odalar ve sınırsız kahvaltı da göz önüne alındığında 20 lira gibi bir rakam harbiden çok komik.
bir ihtimal de bölgedeki askeri tesisler. 18 mart şehitler günü için gidiyoruz. muhtemelen hazırlayacağımzı pankartta "şehidim emanetin şerefimdir" gibi de bir slogan yer alacak. bu durumda doğru hitap ve yazışma şekli ile, tüm konaklamalarımızı bölgelerdeki askeri misafirhane, orduevi gibi yerlerde yapabiliriz. bununla ilgili sizi heveslendirmek istemiyorum ancak böyle bir şey olursa okulun size vereceği harcırah paraları (muhtemelen kişi başı 200 lirayıaşan bir miktar) NEREDEYSE HİÇ HARCAMANIZA GEREK KALMADAN SİZİN OLABİLİR.
çadır alternatifini düşünürsek eğer gezinin ana teması şehitler, onları anmak olduğu için böyle bir turu mümkün olduğunca zor şartlar altında gerçekleştirmek bizim yaşamak istediğimiz o duyguyu çok daha iyi bir şekilde temellendireceğinden oldukça güölü bir alternatif. yani ben çadıra sacak bakıyorum ama yükümüz artmış olacak. belki yük artabilir ancak dediğim gibi "bakın çadırda kalıyoruz, donuyoruz, aç ve bitap düşmüş halde yol alıyoruz, tüm bu yaşadıklarımız o şehitlerimizin feda ettikleri düşünüldüğünde az bile, keşke daha fazlasını yapabilsek..." hesabı hareket edersek; işin içine bu sefer biraz acıtasyon giriyor gibi olabilir ancak doğrusuda bu olmalı diye düşünüyorum, bu konudaki düşüncelerim güneydoğuda terörü yaşayarak görmüş benim gibi biri için size oranla biraz sert olabilir. ben geçen sene yazdığım ve bastırdığım bir yazıyı bisikletimin önündeki kumaş torbaya doldurmuş ve "ne için pedallıyorsunuz" sorusunu soran herkese ağzımı açmadan bu bildiri/manifesto tadındaki yazımdan bir tane vermüştüm. Yazının belki bugün okunduğunda biraz naif ve olayları geniş bir çerçevede görmekten uzak bir tavrı olabilir. ancak ben o yazıyı yazdığım dönemi ve insanların eline bu yazıyı verirken ki yaşadığım duyguları, aldığım tepkiyi hiç bi şeye değişmem;
yazı budur ;
(link)
bu sene de benzer bir manifesto yazılabilir.
güzegahımız üzerinde bize yemek ısmarlayabilcek, evinde yemek için konuk edebilcek tanıdıklarınız var ise çok şahane olur. yatmayı geçtim bir şekilde çadırda da kalınır ancak bütün gün heybe ve yükler ile 100 km yol gittikten sonra akşam insa midesini iyice bir doldurmak istiyor.
bu kadarmısınız ?