Bu haftaki gezi, bir gezi değil sanki KAZA idi. Katılan herkese GEÇMİŞ OLSUN diyorum.
Şimdiye kadar hiç bu kadar off road gitmemiştim.(Gezi boyunca kendimi Hakkari de köy korucusu gibi hissettim)
O kadar sırtımda taşıdım ki geziye çıkarken evden bisikleti hiç yanıma almasam da olurmuş.
Bu geziyle ilgili unutamayacağım diğer bazı İLK' ler ise şunlar:
Eve geç kaldığım için ve de gezinin ne zaman biteceği net olmadığı için yarıda kestiğim ilk gezi idi. (Faruk Arkadaşım vasıtasıyla Ahmet hocaya iletilmek üzere haber bırakarak turdan ayrıldığımı tekrar hatırlatırım. Turdan ayrılma gerekçemin ayrıntılarını bildirmiştim)
Hiç bir gezi dönüşünde evden bu kadar büyük ÜLTİMATOM almamıştım.
Hiç bir gezi dönüşünde evden bu kadar saklamaya çalıştığım vucudumda yara bere çizik kan lekesi olmamıştı. Kafama olmasa bile sol bacağıma kask taksam çok iyi olacakmış zira benim sol bacak halen iptal. Serohemorajik yara sıvısı sızıntısı halı hazırda devam ediyor.
Hiç bir gezi dönüşünde daha önce keşke yanımızda bir helikopter ambulans ta götürseydik dediğim olmamıştı.
Hiç bir gezi dönüşünde parmak ve avuçlarımda ve lastiklerim de bu kadar DİKEN batılı olmamıştı. (Ellerimdeki dikenlerden çıkaramadığım 4 tanesi hala cilt altı dokusunda duruyor)
Hiç bir gezide SLİMENİN BU KADAR KİFAYETSİZ olduğunu görmemiştim.
Hiç bir gezide gelmeyenleri bu kadar şanslı gördüğüm olmamıştı.
Hiç bir gezide hatta ramazanda bile (Açlığı geçtim)
bu kadar susuz kalmamıştım.
Hİç bir gezide ironman ekibi bu kadar hırpalanıp zayiyat vermemişti.
(ekibimden Ahmet hoca ve kendi adıma özür kabul etmesini dilerim)
Onları uyarmalıydım ama inanın ki ben bile bu kadarını beklemiyordum.
Bu ilkleri yaşattığı için Ahmet hocaya ne kadar teşekkür etsem azdır ama mümkünse ben bir daha almıyayım lütfen.
