Arkadaşlar merhaba,Birazdan daha bugün saat 17:10 civarı başıma gelen bir olayı anlatacağım. Umarım mesajlar alınır. Başkalarının da kafası yarılmasın! Bugün evde BF'da konuları okurken canım sıkıldı, kendi kendime dedim çıkayım biraz bisiklet süreyim. Kaskı falan da takmadım 15 dakika gezinip geleceğim. Neyse bisikleti aldık çıktık. Kaldırımda geziyorum, burada şerit sayısı toplam iki kaldırım da biraz geniş ve insan pek yok. 2 km oldu dedim döneyim geri. Dönerken biraz süratli gidiyordum 25 kmh den yüksekti hızım. Gayet hızlı ve normal bir şekilde sürüyordum. Sonra her şey yolunda iken tam olarak nasıl düştüğümü pek bilmiyorum ama bisikletin üstünden bir anda 'Superman' (demek az kalır) uçtum ve kaldırımda park halindeki Tofaş Kartalın ön farına kafayı gömdüm.
Yerden düştükten sonra çok hızlı bir şekilde ayağa kalktım. İlk olarak duyduğum ve gördüğüm şey kartalın ön tamponun düşmüş olması ve plastik farının kırık olması. Sonra bir anda alnımın üst tarafında bir açılma olmuş onu farkettim. Kısacası pekmez akıyor ancak yavaş yavaş da değil, maşallahı var Victoria Şelalesi gibi. Biraz korktum ancak hiç panik yapmadım. Kollarımda ve sol dizimde yara vs var. Acı falan hiç hissetmedim sadece kolum ve dizim yere sürttüğünden dolayı hafif sızısı vardı. Neyse gelelim kafaya. Kafadan kan hala akıyor.
Etrafıma bakındım bisiklet yerde kafam hala şelale gibi akıyor ve tampon gibi bir şey yapma imkanım yok. Biraz daha döndüm etrafımda kanlar yere çarpıyor, çarptıkça ayakkabıya toz toprakla birlikte kan sıçrıyordu. Aklımdan bu kadar kan akmaya devam ederse 10 dakikaya ölürüm dedim. Abartıyor diyebilirsiniz ancak kafama elimi koyamayacak kadar kan akıyordu. Allah'tan yakınımda 3-4 tane genç vardı ve yanıma hemen geldiler. İlk olarak biri bakkaldan hemen bir kağıt havlu kaptı ve açılmış olan yere bastırdı. Sonra su falan aldılar ellerimi falan temizledim. Tahmini 10 dakika kadar bekledim kafamda kağıt havlu, bastırıyorum. O sırada durumumu sordular ağrın vs var mı diye. Gayet iyiydim hafif sızılar hariç hiçbir acı hissetmiyordum ve turp gibiydim eve yürüyerek bile giderdim. O sırada da kimliğim yanımda olmadığı için telefon verdiler ailemi aramam için. Annemi aradım. Hastaneye kimliğimle gelmesini söyledim. Çok detaya girip paniklendirmek de istemedim.Gelelim devamına.
Gençler motorbisikletleri aldılar,2 tane motor vardı ben birinin arkasına geçtim kanama ilk önce ki kanamaya göre inanılmaz yavaşlamıştı. Elim kafamda, motorla Sefaköy ArmoniPark'ın yanında bulunan Rumeli Hospital'den acile giriş yaptık. Önce kimliği falan istediler. Yanımda yoktu. TC kimlik numaramı verdim. Ad soyad baba adı vs. Gençler sağolsunlar girişimi yapmışlar. Hastanede de pansuman yapılırken annem geldi. Kısaca olaydan bahsettim ancak sinirli olduğu belliydi. Sonra hastanede MR mı tomografi mi ne bilmiyorum o tüpün içine soktular 5 dakika yattım. Ben odaya girmeden 2-3 yaşlarında bir çocuk değil bebek diyorum başı açılmış, onlar da 3 hastaneye gitmişler plastik cerrah olmadığı için. Annesi Türkçe bilmiyordu sanırım babasından duydum. Kafada çatlak patlak var mı diye bakıldıktan sonra sağlam çıktı. O makinenin odasından çıktıktan sonra babam da gelmiş. Neyse acile geri döndük. Dikiş atmadılar, onlarda estetik cerrah olmadığı için. Atsalar da izi kalan dikişlerden olduğu için attırmadık. Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne yönlendirildik.
Bindik Ercan abinin volvo'suna. Gidiyoruz bağcılara. O sırada babam da Medikalpark'ın bahçelievler'de olan hastanesini aradı ancak pazar günü olduğundan plastik cerrah yokmuş. Neyse Bağcılar'da ki hastaneye vardık. Hastaneye getirilenleri görünce halime bin kere şükrettim. Neyse aradığımız plastik cerrah varmış, rahatladım. Önceki hastane de 6 saate kadar attıramazsak izi kalacak denildi galiba. 1.5 saate gittik. Sonra kayıt vs yapıldı, tabi kimlik yok yine tc verdim. Doktor ameliyattaymış,2 saat kadar sonra çıkar dendi. Neyse çıktık oradan hastanenin PLASTİK CERRAHİ yazan yerine gittik. Bize denildiği gibi 2 saat beklemedim. 30 dakikaya kadar adımı seslendiler. Sonra bekleme yerinden ilerleyip 3 numaralı yere gittim. Birde yolda giderken Rumeli Hospital'den verilmiş olan raporu okudum ve açılmanın 5cm (galiba) kadar olduğunu öğrendim. Neyse girdim 3 numaralı yere. Zaten hastanenin o kısmı çok boştu. The Walking Dead dizisinin ilk bölümünde Rick karakakterinin uyandığında hastaneyi boş görmesi gibi geldi. Bir giremedik şu 3 numaraya neyse devam edeyim.
Odaya girdiğimde günümüz türkçe pop şarkıları çalıyordu bilgisayarda, dikiş atarken de çalıyordu.
Doktor 25-30 yaşlarında bir erkekti. Yanında da dikişi attıktan sonra kesen bir kız vardı. Öğrencidir büyük ihtimalle. Neyse uzandım, sonra kafama lokal anestezinin iğnelerini batırırken gelen acı hariç bir şey hissetmedim. Pempe iplik vardı. Maviyle değiştiler Başladılar kafama dikiş atmaya ben yatıyorum o sırada. Ancak aklımdan kaç dikiş atıldığını saymadım çalan türkçe pop müziğinin saçma sözlerinden anlam çıkarmaya çalışıyordum. Bir dikiş atılıyor bittiğini ipin kesilirken çıkan sesten duyuyordum. Dikiş bittiğinde ise kaç dikiş atıldığını da sormadım. Nasıl olduğu falan sordu bende duran arabaya uçtum dedim kısaca. Kaç dikiş atıldığını bandajı çıkardıktan sonra sayacağım ancak en az 10 tane attılar diye tahmin ediyorum. Doktora teşekkürü ilettikten sonra çıktım dışarı, işlemler falan bitti. Yine bindik Ercan abinin volvosuna (bu arada volvonun biraz fazla basık geldi kabin içi)eve gittik. Evde dizimi ve bacağımı temizledim teramisin mi ne onu sürdüm gazlı bezi sardım.
Sonra açtım BF biraz daha takıldım. Kaskı alıp çıksaydım şuan çoktan evdeydim ve ufak sıyırıklarla atlattım derdim. Bu kadar detayı nasıl hatırlıyorum bende bilmiyorum. Unutmayayım diye burada konuyu açtım. Umarım herkes mesajı almıştır. Bundan sonra mtb kaskı alıp şehirde bisiklet sürerken takacağım. Baş önemli sonuçta bir tane var onu da patlatma lüksümüz yok. Bu arada bir şey daha söyleyeyim bu tür şeyler başınıza gelirse ki inşallah gelmez, Çapa Tıp falan uğraşmayın sonuç alamazsınız,yakınsanız bağcılara gidin, çok kalabalık değil daha hızlı halledersiniz işinizi. İyi akşamlar, herkes kendisine dikkat etsin...
Yerden düştükten sonra çok hızlı bir şekilde ayağa kalktım. İlk olarak duyduğum ve gördüğüm şey kartalın ön tamponun düşmüş olması ve plastik farının kırık olması. Sonra bir anda alnımın üst tarafında bir açılma olmuş onu farkettim. Kısacası pekmez akıyor ancak yavaş yavaş da değil, maşallahı var Victoria Şelalesi gibi. Biraz korktum ancak hiç panik yapmadım. Kollarımda ve sol dizimde yara vs var. Acı falan hiç hissetmedim sadece kolum ve dizim yere sürttüğünden dolayı hafif sızısı vardı. Neyse gelelim kafaya. Kafadan kan hala akıyor.
Etrafıma bakındım bisiklet yerde kafam hala şelale gibi akıyor ve tampon gibi bir şey yapma imkanım yok. Biraz daha döndüm etrafımda kanlar yere çarpıyor, çarptıkça ayakkabıya toz toprakla birlikte kan sıçrıyordu. Aklımdan bu kadar kan akmaya devam ederse 10 dakikaya ölürüm dedim. Abartıyor diyebilirsiniz ancak kafama elimi koyamayacak kadar kan akıyordu. Allah'tan yakınımda 3-4 tane genç vardı ve yanıma hemen geldiler. İlk olarak biri bakkaldan hemen bir kağıt havlu kaptı ve açılmış olan yere bastırdı. Sonra su falan aldılar ellerimi falan temizledim. Tahmini 10 dakika kadar bekledim kafamda kağıt havlu, bastırıyorum. O sırada durumumu sordular ağrın vs var mı diye. Gayet iyiydim hafif sızılar hariç hiçbir acı hissetmiyordum ve turp gibiydim eve yürüyerek bile giderdim. O sırada da kimliğim yanımda olmadığı için telefon verdiler ailemi aramam için. Annemi aradım. Hastaneye kimliğimle gelmesini söyledim. Çok detaya girip paniklendirmek de istemedim.Gelelim devamına.
Gençler motorbisikletleri aldılar,2 tane motor vardı ben birinin arkasına geçtim kanama ilk önce ki kanamaya göre inanılmaz yavaşlamıştı. Elim kafamda, motorla Sefaköy ArmoniPark'ın yanında bulunan Rumeli Hospital'den acile giriş yaptık. Önce kimliği falan istediler. Yanımda yoktu. TC kimlik numaramı verdim. Ad soyad baba adı vs. Gençler sağolsunlar girişimi yapmışlar. Hastanede de pansuman yapılırken annem geldi. Kısaca olaydan bahsettim ancak sinirli olduğu belliydi. Sonra hastanede MR mı tomografi mi ne bilmiyorum o tüpün içine soktular 5 dakika yattım. Ben odaya girmeden 2-3 yaşlarında bir çocuk değil bebek diyorum başı açılmış, onlar da 3 hastaneye gitmişler plastik cerrah olmadığı için. Annesi Türkçe bilmiyordu sanırım babasından duydum. Kafada çatlak patlak var mı diye bakıldıktan sonra sağlam çıktı. O makinenin odasından çıktıktan sonra babam da gelmiş. Neyse acile geri döndük. Dikiş atmadılar, onlarda estetik cerrah olmadığı için. Atsalar da izi kalan dikişlerden olduğu için attırmadık. Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne yönlendirildik.
Bindik Ercan abinin volvo'suna. Gidiyoruz bağcılara. O sırada babam da Medikalpark'ın bahçelievler'de olan hastanesini aradı ancak pazar günü olduğundan plastik cerrah yokmuş. Neyse Bağcılar'da ki hastaneye vardık. Hastaneye getirilenleri görünce halime bin kere şükrettim. Neyse aradığımız plastik cerrah varmış, rahatladım. Önceki hastane de 6 saate kadar attıramazsak izi kalacak denildi galiba. 1.5 saate gittik. Sonra kayıt vs yapıldı, tabi kimlik yok yine tc verdim. Doktor ameliyattaymış,2 saat kadar sonra çıkar dendi. Neyse çıktık oradan hastanenin PLASTİK CERRAHİ yazan yerine gittik. Bize denildiği gibi 2 saat beklemedim. 30 dakikaya kadar adımı seslendiler. Sonra bekleme yerinden ilerleyip 3 numaralı yere gittim. Birde yolda giderken Rumeli Hospital'den verilmiş olan raporu okudum ve açılmanın 5cm (galiba) kadar olduğunu öğrendim. Neyse girdim 3 numaralı yere. Zaten hastanenin o kısmı çok boştu. The Walking Dead dizisinin ilk bölümünde Rick karakakterinin uyandığında hastaneyi boş görmesi gibi geldi. Bir giremedik şu 3 numaraya neyse devam edeyim.
Odaya girdiğimde günümüz türkçe pop şarkıları çalıyordu bilgisayarda, dikiş atarken de çalıyordu.
Doktor 25-30 yaşlarında bir erkekti. Yanında da dikişi attıktan sonra kesen bir kız vardı. Öğrencidir büyük ihtimalle. Neyse uzandım, sonra kafama lokal anestezinin iğnelerini batırırken gelen acı hariç bir şey hissetmedim. Pempe iplik vardı. Maviyle değiştiler Başladılar kafama dikiş atmaya ben yatıyorum o sırada. Ancak aklımdan kaç dikiş atıldığını saymadım çalan türkçe pop müziğinin saçma sözlerinden anlam çıkarmaya çalışıyordum. Bir dikiş atılıyor bittiğini ipin kesilirken çıkan sesten duyuyordum. Dikiş bittiğinde ise kaç dikiş atıldığını da sormadım. Nasıl olduğu falan sordu bende duran arabaya uçtum dedim kısaca. Kaç dikiş atıldığını bandajı çıkardıktan sonra sayacağım ancak en az 10 tane attılar diye tahmin ediyorum. Doktora teşekkürü ilettikten sonra çıktım dışarı, işlemler falan bitti. Yine bindik Ercan abinin volvosuna (bu arada volvonun biraz fazla basık geldi kabin içi)eve gittik. Evde dizimi ve bacağımı temizledim teramisin mi ne onu sürdüm gazlı bezi sardım.Sonra açtım BF biraz daha takıldım. Kaskı alıp çıksaydım şuan çoktan evdeydim ve ufak sıyırıklarla atlattım derdim. Bu kadar detayı nasıl hatırlıyorum bende bilmiyorum. Unutmayayım diye burada konuyu açtım. Umarım herkes mesajı almıştır. Bundan sonra mtb kaskı alıp şehirde bisiklet sürerken takacağım. Baş önemli sonuçta bir tane var onu da patlatma lüksümüz yok. Bu arada bir şey daha söyleyeyim bu tür şeyler başınıza gelirse ki inşallah gelmez, Çapa Tıp falan uğraşmayın sonuç alamazsınız,yakınsanız bağcılara gidin, çok kalabalık değil daha hızlı halledersiniz işinizi. İyi akşamlar, herkes kendisine dikkat etsin...
