Arkadaşlar, bu grup olayına bende bir kaç kelam edeyim dedim.ben 2004 yılında Eskişehire gelmiş bir istanbullu olarak dışardan gözlemlerimi ve yaşadıklarımı paylaşayım.
Ben 96 yılında bir mtb alıp o zamandan beri kendi çapında takılan bir bisiklet tutkunuyum...İstanbulda inanın 20-30 kişilik gruplarla her hafta sonu çok güzel geziler yapardık,45 dakika arkamızda kalan bisikletçleri bile sabırla ve saygıyla beklerdi insanlar.aramızda 60 yasında abilerimiz,17 yaşında kardeşlerimiz vardı.varlıklı 4000 tl'lik bisiklete binenlerde,demir kadrolu mütevazi bisiklete binen kısıtlı imkanlara sahip arkadaşlarda...
hep aklımda kalan güzel anlardı..
Eskişehire geldiğimde burda da aynı ortamı bulurum umuduyla insanlarla tanıştım onlarla geziler yaptım,hatta onlar sayesinde bisikletle gidebileceğim yerleri öğrendim bir yabancı olarak ama bir süre sonra çok sevimsiz şeyler yaşamaya başladım.
Benden yaşı hayli genç arkadaşlar tarafından ukalaca tavırlar ve en önemlisi hep bir birlik olamama durumu...inanın bunlara çok şaşırıyordum.
sonunda bu kaprislere tavırlara dayanamayıp artık sadece tek başıma sürüyorum...
Söylediklerim yanlış anlaşılmasın,sonuçta bunlar subjektif değerlendirmelerim...ama o gün bu gündür hep tek başıma takılıyorum en azından kafam rahat...zaten yaş da kemale erdi...
Benim gözlemim, Eskişehirde egolar biraz fazla ön planda...neden bilmiyorum ama öyle.o yüzden bırakın insanlar istediği grupta istediği şekilde takılsın...bisikletin keyfini çıkaralım...ben tek takılmayı seviyorum,tempomu ve zamanımı kendim belirliyorum.
Yanlış anlama olmasın bu bir kötüleme yazısı değildir sadece bir dışardan bakış açısı,yoksa pırlanta gibi bisikletçi insanlar var bu şehirde...benim için en güzel örnek geçen sene Umutlarla yaptığım Eskişehir-Bursa turudur...
Hala tadı damağımda olan birlikte pedallamakdan çok keyif aldıgım insanlarla yaptığım güzel bir turdu...