Kapitilazmi eleştirdik.
Ülkenin ekonomisini, hukukunu eleştirdik.
Üretim olmamasını eleştirdik.
Okunmuş fasülyeyi, tübitakı eleştirdik.
Efelenme ile diplomasi olmasını eleştirdik.
Eleştirilere kulak asılmayıp, yandık anam diyenleri eleştirdik.
Peki kendi bireysel ve ailevi yaşantımızda hangi dersleri çıkardık bu ortamdan ? Kriz dönemlerinden bireysel olarak en az zararla çıkmak , ömür boyu işe yarayacak hangi tasarruf fikirlerini düşündük ?
Bunlara da el atmak gerek diye düşünüyorum, belki başka konu başlığında. Ama es geçilecek bir konu değil.
Şu en en kötü kriz senaryosunda bile yaşamının çizgisinden pek te ödün vermeden hayatını idame ettirebilecek kişiler var. Zenginlerden bahsetmiyorum, tasarrufu ve az eşya-bol huzur meselesini hayatına uyarlamış olanlardan bahsediyorum..