bu topik genel düşüncelerimiz için ,,,,,
brifing toplantı sonuçlarının analiz ve sentezleri...
anadolu performans ın formaları yok...sadece çalışma disiplini ve olaya sahiplenme var..olaylarımıza sahiplendik..kimler geçti bu köprü altından ama ben kalanlara bakarım ,,bahtiyar ve erkan kaldı ...valla açıkça en iyi adamlar sizsiniz olaya sahiplenme açısından olaya en fazla sahiplendiniz ,,,hiç bir zaman şikayet duymadım sizden ,,,ne olursa olsun dönmediniz ....bahtiyar 15 kilo bisiklet ile harikalar yarattı son tavşanlı -boyalıca hattında valla açıkça ben o bisiklete geçse idim bir hafta ağrıdan duramazdım benim yapacağım iş değil o 15 kilo bisiklet ile tavşanlı rampalarını ve hatta boyalıca rampalarını yemek ,,,,bahtiyar boyalıcadan sonra adeta uçtu 3 km lik rampada 25 eğimi gördük orada ve ekipten hiç kimse durmadı rampaları yedi ekip murat gerçekten uçtu ekrem ve ogün keza öyle ve bahtiyar ve erkan hele sona doğru hepimiz bastık topluca yalovaya girdik bu son tavşanlı etabı gerçekten bizim ekipçe başarımızdır birlikte bitirdik..140 km ye denk geldi ama 160 a eşdeğer oldu tabi rampalar ile..valla murat dostuma bakıpta kıyafetlerine bakıpta yav bundan bisikletçimi olur demek abesle iştikal olur bisiklette kıyafet ile forma ile yaşanmaz bisiklet formalarını giyip pahalı pahalı sükse atanlara şahit oldum altlarında 8000 yuroluk bisikletler var idi ama ruh yoktu adamlar 80 km den fazla gitmiyor idi..öyle stabilize yollara dalmaz idiler bizim etaplar zordur stabilize ve sert düz topraklar olabilir biz bunu severiz yani cyclo cross yol bisikletçiliğini asfalt da olur etaplarda ama onları stabilize ile harmallarız bizim zevkimiz bu ..evet nedir ruh ..................bisikletçi ruhu....zoru sevmek zordan hoşlanmak ................