1996 - İstanbul-Bodrum Turu (1287 km.)

Çok teşekkürler. Bisiklet binmeye yaklaşık 15 sene ara vermiş biri olarak o yıllarda böyle amortisörlü bisiklet olduğunu bile görmek şaşırtıcı oldu benim için. O yılların Türkiye'sinde böyle bir turu gerçekleştirdiğiniz için sizi tebrik ediyorum. Birçok kişi bugün bile böyle bir vizyona sahip değil.

Merhaba Engin bey paylaşım için çok teşekkür ederim,benim için güzel bir zaman yolculuğu oldu.Ben sizinle aynı yaştayım ve bu rotanızı motorsikletle defalarca geçtim.Biz genellikle iki motorla kampa çıkardık ama bunu bisiklet ile tek başına yapmak büyük bir başarı,tebrikler...

Hey gidi günler zaman ne çabuk geçiyor,şimdi içim bir hoş oldu...Şu an benimde performansım yirmili yaşlardaki gibi değil ama imkanım olsa yarın bisiklet ile böyle bir tura çıkardım...
Ama öğrencilik dönemi geçip iş hayatına atılınca birde çoluk çocuğa karışınca fırsat olmuyor.Artık hanımdan günübirlik turlar için izin alabilirsem mutlu oluyorum...

Analog dönemin zevki başkaydı,bende dia olarak dönemin arşivini tutuyorum...

Selamlar,
Cüneyt

@Kaşif

Daha da geciktirmeden en kısa sürede gidin derim. Tura bir kez başlayınca gerisi iplik söküğü gibi geliyor. Bodrum yolunda şimdiden başarılar

@Bilal Demir

O yılların Türkiye'si çok daha güzel ve güvenliydi açıkçası. Ören yerlerini gezerken bisikleti giriş kapısındaki bir ağaca bağlayıp gezerdim saatlerce. Hiç düşünmezdim bisikletten bir aksesuar çalınır mı diye. Nitekim başıma öyle bir hırsızlık olayı gelmedi. Ama bugün benzer bir tura çıksam herhalde bisikleti aynı şekilde bırakamam.

@Cüneyt Şanlı


Cüneyt Bey o zaman siz de çok iyi biliyorsunuzdur çalar saatli, bol 36lık pozlu ve cep telefonsuz günleri Ben hanımdan izin almak yerine onu da kendime uydurdum sayılır. Arada birlikte çıkıyoruz dolaşmaya günübirlik. Size de kesin tavsiye ederim. Eğer çocuklar da biraz büyüdülerse aile boyu geziler süper olur

Engin abi saolasin. Aklina nerden geldiyse cok guzel olmus bu paylasim, Hay aklinla bin yasa

@Engin Ertekin

Saygıdeğer Engin Ertekin öneriniz bana büyük cesaret verdi. Yalnız bu sene sanırım geç kaldım artık inşallah gelecek seneye böyle bir tur yaparım diyorum. Bu arada biraz ayrıntıya girecek olursak yeme içme işini nasıl hallettiniz?

@Kaşif

Açıkçası beslenme işini çok bilinçli bir şekilde yaptığımı söyleyemem. Çoğu sabah kahvaltı bile yapmadan yola çıkıp, öğle saatlerine doğru genelde yarım ekmek köfte yediğimi, enerji içeceği niyetine de çok sayıda Fanta içtiğimi, çok fazla çikolatalı gofret tükettiğimi hatırlıyorum. Ayrıca yanımda taşıdığım büyükçe bir tüp içindeki balı yiyordum çok sık. Aslında hangi gün ne yedim ne içtim fiyatlarına varana kadar yazdığım not defterini bulabilsem tüm detayları paylaşırım burada.

Konaklama işini 2 gece dışında (Bergama ve Foça'da pansiyon) hep çadırda gerçekleştirdim. Mümkün olduğunca camping alanı bulmaya çalıştım hem duş alma/giydiklerimi yıkama imkanı olması, hem de ıssız yerlerde konaklamaya göre daha güvenli olması sebebiyle.

Tabii böyle bir tura kondisyon olarak iyi hazırlanmak gerektiğini söylemeye gerek yok sanırım. Tüm Nisan-Mayıs ayı boyunca her gün Ankara'da Dikmen'den Beytepe'ye üniversiteye bisikletle gidip gelmemin ve Haziran ayı boyunca İstanbul'da yapmış olduğum şehir içi turların (özellikle aynı gün içinde defalarca Büyükada Büyük Turu) çok faydasını görmüştüm. Size naçizane tavsiyem bu kışı bir kondisyon bisikleti üzerinde geçirmeniz olacaktır.

@Engin Ertekin

Cevabınız için çok teşekkürler. Fakat tura çıkmadan önce iyi bir kahvaltının yakışacağını düşünüyorum. Ben tura çıkarsam daha bir kapsamlı ve teşkilatlı çıkmayı düşünüyorum. Mesela kendime bir ocak alıp yeme içme işin ocakta pişererek gidermeyi planlıyorum. Bir sitede gördüm kartuşlu ocak, kartuşşuz ocak diyordu. Kondisyon konusundaki tavisiyenizi dikkate alacağım ama ben açık havada pedal çevirmenin daha sağlıklı olacağını düşünüyorum.

@Kaşif

Açıkçası ben ocakla uğraşmak istememiştim. Tam doğal ortamı yaşamak istiyorsunuz sanırım Kışın kondisyon bisikletine binin derken havanın bisiklet sürülemeyecek kadar kötü olduğu günler için demiştim. Yoksa hava uygunsa dışarıda pedal çevirmek elbette en güzeli.

Evet. Kondisyonu kaybetmemek için belki eve de bir tane almak lazım. Fransa turunu seyrederken yanlış hatırlamıyorsam bir reklam vardı bisikletçi bilgisayarda diğerleriyle yarışıyordu ama kendisi evinde pedal çeviriyordu. PC oyunu işte.

İlkel panoramik çekim tabirine çok güldüm. Zamanında hepimiz yapmaya çalıştık bu türden panoramik çekimleri. Sizinkini çok başarılı buldum. Hepsi bir yana; çekimlere ilkellik karışmış olsa bile bisikletin verdiği haz, her türlü hazdan, her zaman, çağların ilerisinde olacak.

Dönemin koşullarını gösteren bir belgesel çalışması kadar zevkle baktım ve okudum. Teşekkürler.

Yanyana inmişiz nerdeyse..
Biz 4 bisiklet, Bandırma-Bodrum yaptıydık aynı tarihlerde..
Biz de Assos'u görünce fazladan bir gün kaldıydık Lisyus'un hatrına.
Bende de bir sürü dia var, taraması dert ama ileride eklerim belki bi şekilde..

@Tan Yücel

Karşılaşsaymışız güzel olurmuş gerçekten. Bence üşenmeyip tarayın fotoğrafları. İnsan her ne kadar giderek yaşlandığını hissetse de çok güzel bir nostalji oluyor. Üstelik turunuzu da internette paylaşarak ölümsüzleştirmiş olursunuz.

paylaşım için teşekkürler...

Güzel bir geziymiş ve gerçekten güzel bir nostalji olmuş. Lars Ulrıch, Kırk Hammet te anılara geri götürdü beni Load'a kadar ne severdim kendilerini Selamlar

vay bee...neler kaçırmışız neler,neler..onun için elim ayağım birbirine dolaşıyor,kalan zaman ne sığdırabilirim acaba diye?..benim yaşım 35 olmuş,daha bir ay önce öğrenmişim bisiklete binmeyi,deliler gibi de sürmek istiyorum,kondisyonum olmasa da bi gezi yaparım diyor arkadaş...ben bu saatten sonra ne yaparım,hiç düşünmek bile istemiyorum aslında..ama bir dolu şey var kafamda,bakalım,kondisyonum yeterse))....

parça parça gönderiyorum mesajlarımı arkadaşlar,2. ele giremiyorum 50 mesajım dolmamış diye),özür....sevgili Engin,diğer arkadaşların da dediği gibi o yıllarda,o yaşta ve özellikle tek başına böyle bir yolculuğu başarmış olman gerçekten zor ve manevi haz olarak doyurucu birşey olsa gerek...ailenin bu yolculuğa ilk tepkisi ne oldu,onu merak ettim,özellikle annen nasıl gönderdi...bir de şu fotoğraf meselesi var,kendimden bişeyler bulduğum,gelicem o kısma birazdan..50 ye ulaşmak için keserek gönderiyorum..2. ele girdiğimde bi hediye borcum olsun))...

benim kendimce sayabileceğim ilk bisiklet turum da 6 Eylül 2011 günü Pamukkale Turizm'den aldığım İSTANBUL-İZMİR biletiyle başladı diyebilirim))İZMİR BİSİKLET DERNEĞİ'nin bisiklet kursuna katılmak için gittim...yaani bir yıl önce salcano ng650 26 jant-21 vites sıfır bi bisiklete sahip olmuştum bi şekilde ama binmesini bilmiyordum((....deli gibi sürmek istiyordum,ama öğretecek hiç kimse ve hiçbir yer bulamadım....35 yaşında apartman boşluğunda yazın sokağa dökülmüş ortaokul çocuklarına rica ettim(-rezilliğin danişkası budur yani-,saaolsunlar yardımcı olmaya çalıştılar canla başla,ben de gayret gösterdim bayaa,ayaklarım morluklar içinde kalana kadar bi hafta falan ama çocuklara acıdım,kendi cüsselerinden 3 misli bir insan vücudunu bisiklet üzerinde tutmaya çalışıyorlar,içim el vermedi daha fazla,bırakmak zorunda kaldım,bu arada izmir bisiklet derneğinin kursu var,bisiklet öğretiyorlar....türkiye bisiklet federasyonuna bakıyorum,oraya bakıyorum buraya bakıyorum,yok,yok,yok;bisiklete binmeyi öğretecek tek bir yer yok...tam 1 yıl sonra işte geçen ay aldım bileti,işim de yok bu arada,haziranda işsiz kalmışım,cebimde 3 kuruş para,izmiri bilmem,orda tanıdık bir allahın kulu yok,bir deli cesareti-deli değilim-,bikaç hafta öncesinden aradım derneği,kurs parası ve 4 günlük işte yetecek kadar bimiktar para+yetmezse kredi kartında ne kadar limitim varsa-ki çok bişii diiil o da-....bindim gittim,bu arada konak öğretmen evini aradım,yer yok ama bakarız demişlerdi ben yola çıkarken)...akşam 6 civarı konak meydanda indim metrodan,meydana çıktım....derneğin adresini sorucam,söylediler de yol tarifi için,3 bayan duruyor,onlara soriim dedim,ben derneği sorarken kadınlardan biri;"pardon ben sizi tanıyor muyum" dedi,döndüm bir baktım ki 16 yıldır görmediğim üniversite arkadaşım yanımda????nası yani,hiç tanımadığım,bilmediğim izmir'de adres sorduğum kişi kim çıktı?..neyse o şoku atlattım,derneğe gittim,kapı duvar,halbuki konuşmuştum gündüzden...ondan önce de bikaç kişi pek yardımsever çıkmadı,allahım ben nereye geldim,kızım ne işin var burda diye iç geçiriyorum derneğin kapısının önünde ağacın altına oturmuş,sigaramı tüttürürken..bi yarım saat geçirdim orda,geldiğim gibi aynı gece otobüs biletini alıp geri dönmeyi düşündüm,sonra dedim ki kendi kendime "buraya kadar geldin,tam 1 yıldır istediğin bişey,insanlar yada şehir ne olursa olsun,renk vermeden bisiklete binmeyi öğren ve geri bas git,senin için önemli olan bu"...işte enginciğim fotograf makinası dedim yaa)) 4 günlük eğitim için gittiğim izmirde tam bir ay kaldım ve zor döndüm istanbula zor...sanki bir avrupa şehrine gitmiştim ve hiç bilmediğim o şehri keşfediyordum,bu arada da 30 undan sonra aşkına düştüğüm bisikleti öğreniyordum,çok ama çok mutluydum,6 kişilik odalarında kaldığım "KONAK ÖĞRETMEN EVİ" 5 yıldızlı hilton otelinden çok daha mükemmeldi benim için,izmir ayaklarımın altında,manzaralı bahçesinde yemekler yedim,çaylar içtim,doya doya izmiri seyrettim...gündüz her yanını yürüyerek,popomun acısına aldırmadan ve 3 . gün çok kötü düşüp yaralanan dizimin haaline bakmadan yürüye yürüye arşınladım PASAPORT'u,KEMERALTI'nı,KORDON'u,ALSANCAK'ı,KONAK'ı...ÇEŞMEALTI'na gittim,ÇEŞME'ye gittim,SEFERİHİSAR-SIĞACIK'ı gördüm....her yerde karşıma bisiklet ve bir bisikletçi çıktı,her adım başı değişik insanlarla tanıştım,kendimi italya da sandım,erkekler o kadar flörtözdü ki,bir dişi olarak kendimi nimetten saydım orda),istanbula 1000 değil 1500 bastı izmir benim gözümde...