zaman

Çok zaman önceydi.O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir şey yoktu.
İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.
Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı.
Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan.
Bir parçasına dün dedi, diğer parcasına bugün, öteki parçasına da yarın.
Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu.
Dünü düsünüp pişman oldu, yarını düşünüp telaşlandı;
ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya
kadar yaşadı.

Farkında olmadan rezil etti bu gününü.
Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu.
Bir türlü beceremedi.Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı.
Bu günü eline yüzüne bulaştırdı...Mutsuz oldu insan.
Ve ne gariptir ki yarının telaşı da, dünün pişmanlığını da hep bugün
yaşadı;
ama bugünü hiç yaşayamadı.Ne yarın ne de dün!

Can Dündar


sevgiyle kalın

paylaşım için teşekkürler.

çok teşekkürler...
evet bizler içinde oldugumuz anı ve bugünü düşünmeli, yarın için küçük programlar yapmalı,geleceğe de yatırım yapabilmeliyiz ,
ama geçmişte yaşadıklarımızla,gelecek korkularımızla bugünü yaşayamadan bitirmemeliyiz...

sevgiler

paylaşım çok hoş..teşekkürler... benim haftada 2 gün, yarın ölecekmiş gibi yaşamak gibi bir stilim var.
her günü öyle yaşasak olmaz
her günü de, bir sonraki günü düşünerek yaşasak olmaz.. o bakımdan tavsiye olunur

Çok güzel ve paylaşım için teşekkkürler