Arakita'nın hayatında büyük bir boşluğu bisiklet ile doldurması ve önünde birisi giderken hiç pes etmemesi,vahşi bir hayvan gibi pedal çevirmesi.İçten içe inceden bi psycho tarzını yakın buluyorum açıkçası.Bu arada sohoku takımındaki Silent Beauty'nin tarzını da çok kıskanıyorum,özellikle tırmanışlarda.Gayet sessiz ve hızlı.Kendi tarzlarına taktıkları isimlere bayılıyorum açıkçası.Örümcek,insan kurşun treni,sessiz güzellik vs.