Yolda kalana niye yardım edilmez ve teşekkür

bugün arkadaşımla izmir sasalı yolunda giderken acemilik yüzünden 30km hızla frene abanınca bisikletin üzerinden uçtum. ellerimde ve dirseğimde yaralar açıldı ve kanadı, ben de acıdan ve kazanın şokundan yere yattım daha doğrusu kalkamadım, sırt üstü kaldım öyle. allahtan kırık çıkık yoktu, arkadaşım sağolsun yanımızdaki kağıt mendillerle ve azalmış olan suyumuzla yaraları sildi. ben yerde yatarken yanımızdan bazı bisikletliler vızır vızır geçti. bu mudur yani?

haklarını yemeyeyim epey duran da oldu. yanımızdan geçip gitmeyen, görür görmez yanaşıp yardım teklif eden, sularını verenlere ama özellikle de ilk gelen ve yaraları temizlemeye yardım eden, ellerimin halini görüp eldivenimin olup olmadığını soran ve zorla kendi eldivenlerini vermeye çalışan açık gri carraro sportive 224lü hanımefendiye çok teşekkür ediyorum. ola ki burayı okuyorsunuzdur, benim de size bir yardımım dokunabilirse mutlu olurum, yolunuz hep açık olsun. arkadaş tabi ki yardım eder ona da çok teşekkür ederim ama yardım edenler, yerde yatarken kimi bisikletliler yanından geçip giderken gördüğünde insanı duygulandırıyor.

diğer bisikletliler, size aşk olsun. bisikletini park edip de ağaç dibinde oturan insana bile belki lastiği patlamıştır belki başka bir sorunu vardır diye "bir sıkıntı yok değil mi" diye sorulabilir. ben henüz patlak lastik tamir etmedim, bilemem mesela ama yama seti vb. bisiklette yanımdadır, kendisinin yoksa belki benimkini kullanır da yoluna devam edebilir. susamıştır suyumdan içebilir, telefonunun şarjı bitmiştir, yolunu kaybetmiştir, kan şekeri düşmüştür vs. o adama bile bir şeyin var mı diye sormak insanlık vazifesidir. sevgilisiyle gezen eleman aman keyfin kaçmasın, full aksesuar yol bisikletliler aman 10 saniye durmayın da teriniz soğumasın, grup halinde gezen kızlar neşeniz daim olsun, ne diyeyim.

herkese kazasız belasız keyifli sürüşler.

Geçmiş olsun , Söylenecek çok söz var ama kısaca Herkes kendine yakışanı yaparmış

Pedallar iken her yerde yolda kalan bisikletci arkadaşıma durup herhangi bir şeye ihtiyacı olup olmadığı sorar yardımcı olurum elimden geldiği kadar sonuçta hep beraber yollardayız.Fakat maalesef bazı arkadaşlar bırakın yardım için durmayı karşı yönde olmasına rağmen selam bile almadan gidiyor.Gidene güle güle diyorum gün olur oda yolda kalır belki hatırlar.

Allah kimseyi böyle zorluklara düşürmesin, geçmiş olsun

Tabiki böyle bir durumda durup yardım edilmesi gerekir.Ancak şu açtığım konuda ki gibi insanlar yüzünden kimsenin kimseye yardım etme isteği kalmıyor.Bkz :(link)

Florya sahilde 2 arkadaş giderken arkadaşımın lastiği patladı, ikimiz de acemiydik ve ilk kez o gün lastik değiştiriyorduk.

Pazar günüydü ve hava güzeldi, sahilde çokça bisikletli vardı. Biz iki bisikletliyi güneşin alnında kan ter yağ kir içinde görmelerine rağmen birisi bile durmadı. Birisi geçerken yavaşlayıp da hayırdır diye sormadı. 45 dakika boyunca belki 50 bisikletli geçti.

O zaman anladım bisiklet camiasının neden bir araya gelip de ses getirecek güçlü bir platform oluşturamadığını, parça parça olduklarını. Kendi aramızda bile birlik olamıyoruz, yardımdan kaçınıyoruz.

Geçmiş olsun Oytun Bey, umarım herkes sizler ve sizlere yardım eden kadın bisikletli gibi duyarlı olur.

@Birtan Kolburan

Haklısınız .En azından teşekkür ederim ben hallederim diyebilirdi bilmediği halde

Daha bugün yerde oturan bisikletlinin yanına gidip sorun olup olmadığını sordum, yokuştan sonra dinlendiğini söyledi. Çokta zor bir şey değil aslında ama insanlar iletişim kurmaktan çekiniyorlar gibi. Yine bugün selamımı almayan üç pedaldaş oldu. Birisi selam verdiğime bile şaşırdı. Bir de beni gördükten sonra bir daha bana hiç bakmayanlar var, görüyor selam vericem kafasını çeviriyor özellikle bakmamaya çalışıyor gibi gözüküyor.

Hani iletişim kurmaktan çekinmekte haksızda sayılmazlar kimin ne olduğu belli değil ama bir selam da çok değil bence.

Geçmiş Olsun..Bırakın Türkiye'de YOlda Kalana yardım etmeyi İki Turcu Karşılıklı Şeritten Geçse biri ötekine selam vermez,Yabancılarda Böyle...Nadir 10 kişiden bir iki kişi çıkıyor işte...Selam Verenlerde büyük ihtimal çıkarcı.En İyisi Nedir 3 senede öğrendiğim Herkes Kendi Yoluna tanık arkadaşın daha iyi yolda karşılaştıklarından.Mtb Yarışı izlemeye gittim çocuğun bisiklete bakıyorum hım güzel parçaymış hemen satım al ben iyisini alacam,internette parçayı soruyoruz satim al bende daha ucuza...Sadece bisiklet için değil hangi sportif faaliyeti vs.. yaparsan yap 10 kişiden 1 2 kişi sağlam çıkar...

Çok geçmiş olsun. Umarım ciddi bir durumunuz yoktur.

Fenerbahçe-Bostancı arasında bisiklete binen bir genç bir arkadaş var. Bu arkadaşın bir rahatsızlığı var ama hatırlamıyorum. Bisikletiyle uzun saatler tek başına turluyor. Rahatsızlığından dolayı nöbet geçirdiğinde bisikletten bir anda inip, kendini yolun ortasına bırakıyor(muş). Ben bir kere bisikletten inip kendini bırakışını, bir kere de çimlerin üstünde baygın yatışını gördüm. Sık sık oluyormuş. Bisikleti atıp yere yığılışını sadece 10 metre ilerden görenler (yaya) hızlarını bile düşürmeden, göz ucuyla bakarak yanından geçiyor....

Al buyur... Yerde baygın şekilde yatanın yanından herşey çok normal gibi geçip gidenler, arkadaşınız sizinle ilgilenirken durur mu? DURMAZ. Maalesef böyle insanlar çok... Sizin yanınızdan geçip giden bisikletliler çok ayıp etmiş.

Leyla ile Mecnun dizisini izleyenler hatırlar. İsmail Abi'nin bir lafı var; "Çay içen insan kötü olur mu hiç"? diye... Tam da onun gibi, "Bisiklete binen insan kötü olur mu hiç?"
Bahsettiğim arkadaşın başında ambulansın gelmesini beklerken ister istemez farkettim; başındaki insan sayısı kadar, etrafında yerde yatan bisiklet vardı neredeyse... Geri kalanı da koşu yapanlar diyebiliriz. Tek tük yayalar da vardır elbette.

Sizin etrafınızdan geçenleri unutun. Çoğunluğumuz o eldivenini size veren gri Carraro sahibi hanımefendi gibiyiz. Ya da öyleyizdir İnşaallah.

Arıza durumunda yardım etme konusunda ise iki kere kız, iki kere de erkek bisikletçiye "yardım gerekiyor mu?" diye sordum. Erkeklerden biri "Eyvallah biladerim, lastik patladı ama öğrendim şurda bisikletçi varmış, sıkıntı yok" dedi. Diğer erkek bisikletli ise "çok teşekkür ederim çantamda takımım var, ben anlarım onun dilinden" dedi... Görüldüğü gibi iki erkek bisikletli de gayet içten, samimi şekilde cevap verdi. Şimdi gelelim kız bisikletlilerimize;

-Yardım ister misiniz?
-Hayır.

-Yardım ister misiniz?
-Cık.


Bu iki hanım kızımızın seçilmiş insan olduğunun farkındayım. Gazeteye ilan versem bu kadarını tekrar bulabileceğimi sanmıyorum. Ama ister istemez bazen korkuyor insan

Neyse, tekrar geçmiş olsun.

Elinize sağlık çok güzel anlatmışsınız. Bende aynı şekilde sıkıntıda olan Bisikletci'ye yahut yaya'ya (hatta bir kere bir amcanın arabasını bisikletten inip 400mt kadar ittirmiştim de bana kola ısmarlamak istemişti) yardım ediyorum ve çok hoş-nazik dönütler alıyorum, tavsiye ederim...

Çok haklısınız. Bunun gibi durumlar sürekli başımıza geliyor. Birçok insan yardıma ihtiyacı olan bisikletli veya bisikletsiz birini gördüğünde yoluna devam ediyor. Bunu değiştirmenin bir yolu olmalı. İnsanlara iyiliği öğretmeliyiz.

Öncelikle geçmiş olsun. Bizim toplumumuzda var sanırım bu olay ''çekingenlik''. Bana biri yolda giderken selam verse ben selamını alırım gülümser geçerim Yardım konusunda ise bisikletli birini gördüğüm zaman bakıyorum ters birşey varmı diye göremediysem devam ediyorum.

Benim de sinir olduğum durum, genellikle enayi yerine konmak. Yolda görse selam vermeyen 3-5 bisikletli genç, ne zaman lastigi patlasa veya bi sorun olsa, şu eleman tam takım geziyor, kasklı çantalı, kesin yama seti, alyan vs vardır diye istemeye geliyor.

Ee ayıptır, geri de cevirmiyorum. El atıp yardım da ediyorum. Şaka yollu takılıyorum, madem bu kadar biniyorsunuz, yanınıza neden bi yama seti, alyan vs almiyorsunuz diye. Verdikleri cevap, ağırlık yapiyor, ondan taşımıyoruz. Lan biz gerizekalı mıyız da taşıyoruz? 50li yama seti almıştım, Allah şahit 10 tanesini ancak kendime kullanmışımdır.

Uzun lafın kısası, birbirimize yardım edelim ama, kimseyi de enayi yerine koymayalim

sarıyere giderken lastiğim patlamıştı. çıktığıma pişman olduğum bir gündü, rüzgar, toz toprak, sıcak... neyse değiştirdim tabii, 15 dakikamı falan aldı. yalnızdım. bir çok bisikletli arkadaş geçti gitti, durmadan.

bir defasında da iki bayan arkadaşla beraber turluyoruz. bakırköydeyiz. arkadaşlardan birinin lastiği patladı, yedek iç lastik yok, yama yapıyoruz. kızlar da taytlı falan, sporcu arkadaşlar.
sağolsun gelen geçen her bisikletli durdu, halimizi hatırımızı sordu, pek bi ilgilendiler, bi ihtiyacınız var mı falan. gidip büfeden gofret bile alıp getirenler oldu.



"hayat ne güzel" dedim ya, kelebekler falan...

Bu gibi durumlarla karşılaşmak istemem ama olur ya benim veya başka birinin başına böylesi veya daha ağır bir kaza gelir diye bagajımda tam teçhizatlı bir ilk yardım çantası taşıyorum, evet evet ilginçtir belki ama öyle bir iki pamuktan oluşan bir set değil. Zaten arabalar için yapılmış olan bir ilk yardım çantası. İçinde tentürdiyot, pamuk, sargı bezi, eldiven, makas, ip, ıslak mendil, sargı bezi ve henüz bilmediğim birkaç şey var. Tavsiye ederim; hiç ağır da değillerdir. Büyüklükleri bir bisiklet bagajının ortasına dikey olarak sığabilecek cinstendir. Geçmiş olsun...

@Gökhan BİROL
bisikletteyken bende tayt giyiyorum ama bize duran yok.. hani eşittik

Bostancı sahilinde patlattım bir kez lastiği. Oturup başladım tamire. Tam bisiklet yolu olduğu için bir çok bisikletli geçti. Bir ara bir aslan parçası geldi yanıma. İsmi Gökhan. Üsküdar - Bostancı arası takılıyormuş zalım.

Var mı yapacağım birşey vs vs gibi sohbetin ardından lastiği tamir ettik. Birlikte pedalladık biraz.

Şimdi kendisi ile vatzapp'dan düzenli sohbet ediyoruz. 26'' inç ve mtb kullandığım için devamlı ezikliyor beni ama olsun

Geçmiş olsun. hafta sonu bostanlı-sasalı arasında bisim ve kiralık kullanan gündelikçilerde çok oluyor. selam verirsin selamını almaz, 2 bisiklet yolu kapatmış gelene geçene yol vermez, kızlar önde erkekler arkada pleton yapmış gibi giderler vs.vs.

Tabii genelleme yapmak yanlış olur, çok saygılı ve yardımsever olanlara da rastladım ben o yolda. arıtma tesisine gelmeden önceki köprüde eşimin bisikletinin tekeri patlayınca koçtaş'a kadar 200 metrede bir durup şişirmeme yardımcı olan birisi ile tanışmıştım zamanında, buradaysa çok selamlar kendisine.

Şahsen izmir'de kasklı olup da selam vermeyen kimseye rastlamadım henüz, bu konuda şanslıyız bence.

Öncelikle geçmiş olsun. İlgisi var mı bilmiyorum ama anlattıklarınız bana kızımın kitabında okuduğum bir hikayeyi hatırlattı. Bir yanlış anlamaya neden olmamak için, sizin hikayedeki 2 karaktere de benzemediğinizin altını çizerek aktarıyorum:

Adamın biri çölde atıyla ilerliyormuş. Bakmış yolda yatan biri var, inip halini sormak istemiş. Attan inince yerde yatan birden fırlayıp ata atlamış ve koşturmaya başlamış. Bizimki arkadan "Dur" diye seslenince, mesafeyi gözüne kestirip durmuş kaçan. Bizimki "Sakın bu olanı şehirde anlatma olur mu?" deyince de "Ne o, atı kaptırdığın için sana gülecekler diye mi endişe ediyorsun" diye cevaplamış. "Hayır, demiş bizimki, bir daha insanlar çölde yaralı yatana yardım etmek için durmayacaklar diye korkuyorum"

Sizi çok iyi anlıyorum ve kendi vicdanlarına söyleyecekleri geçerli bir mazereti olmadan durmayanlara da üzülüyorum. Umarım bir başka gün böyle bir yardıma ihtiyaçları olmaz.