Pazar günü güzel bir tur gerçekleştirdim ve tur boyunca üç bisikletliyle karşılaştım.İlki hemen evden çıkıncaydı.Arkadan yaklaştım günaydın dedim,ses yok.Devam ettim günaydın,işe mi gidiyorsunuz cevap yok.Tam yan yana geldik yine günaydın diyecektim ki bisikletin üzerindeki abi el işaretleriyle duymadığını anlattı.Sonra da senin bisikletin güzel,benimki kötü gibisinden bir işaret yaptı gülerek.Ben de işaretlerle ve aynı güleryüzle cevapladım yok yok seninki de çok güzel.Sonra da el sallayıp devam ettim.Turumun ortalarında bir bisikletli daha gördüm,kenarda durmuş bir şeylerle uğraşıyordu.Amca bisikletiniz çok güzel maşallah,tam emektar diye girdim lafa.O da evet,öyle dedi gülerek.Bisiklet baya eski bir peugeot,yorgun ama daha çok iş yapacak gibi duruyor.10 yıldır sürdüğünü,çevre illere falan gittiğini söyledi.Ne kadar güzel dedim,ben de 1,5 yıldır kullanıyorum.Birbirimize iyi günler dileyip ayrıldık.Eski bisikletleri ve o bisikletleri yıllardır kullanan eski toprakları seviyorum.Turumun son km'lerinde ışıklarda karşıdan karşıya katlanır bisikletiyle geçen birisini gördüm.Yanıma yaklaşınca seslendim: bisikletiniz şahane,ben de almak istiyorum .Abi gülerek cevapladı evet öyle,kaldırımlarda çok rahat oluyor. Arkasından baktım kaldırımdan ağır ağır ilerliyor,inşallah ben de alırım ilerde bir katlanır.Velhasıl yolda bisikletlilerle karşılaşmak güzeldir.Bir keresinde çok yorulduğum uzun bir turumda soluklanmak için kaldırıma atmıştım kendimi.Meyve suyumu içerken bir bisikletli geçti önümden.Geçerken de seslendi bir şeye ihtiyaç var mı.sağolun,her şey yolunda dedim ve bastı geçti,eh altında yol bisikleti basacak tabi =) O gün çok hoşuma gitmişti bu.Yalnız değilim demiştim kendime,aynı yollarda pedallıyor aynı rampalarda yoruluyoruz.Ne zaman yolda bir bisikletli görsem yüzümde bir gülümseme oluşur,selamımı eksik etmem.
