Bisikletçilerin 3 seçeneği vardır;
1) Sprintçi (Atakçı) olmak
2) Normal binici olmak
3) Maratoncu (Uzuncu) olmak
Sprintçi
Mesafesi kısadır.
Hıza dayalıdır.Yüksek hızlar ve ataklar yapılır.
Yüksek nabız görülür.
Yüksek pedal devri kullanılır.
Enerji kaynakları hızla tükenir.Bu yüzden kaybedilen derhal yerine konmalıdır.
Normal
Normal mesafelerde binilir.
Pedal devri normaldir.
Nabız aralığı normal seviyelerdedir.
Maratoncu (Uzuncu)
Uzun mesafelerde binilir.
Pedal devri baştan yüksek, ardından normal ve sonrasında mümkün olduğunca düşürülür.
Nabız düşüktür.
Enerji kaynaklarını mümkün oldukça geç tüketmeye çalışır.
Büyük kas grupları çalışır.
Dayanıklılığa bağlı olduğu için Sprintteki gibi tükenen enerjinin derhal yerine konması şarttır.
Terleme düzeyini minimumda tutması tavsiye edilir.
Binmek istediğiniz mesafeyi bilmediğim için yorumum genel olacak;
Hangi mesafede binerseniz binin, daha az yorulmak için önce antrenmanlı olmanız şarttır.Bunu şöyle örnekleyelim;
1300cc bir araba var. (kondüsyonsuz binici) + Araca 750kg yük yüklensin + Rampa tırmansın.
Bir de 2500cc bir araba var. (kondüsyonlu binici) + Araca yine 750kg yük yüklensin + Rampa tırmansın.
Bu araçlardan 1300cc olan daha fazla yakıt tüketir, daha fazla zorlanır hatta su kaynatabilir.
Antrenman yaptıkça ciğerleriniz, kaslarınız gelişir. VO2 maks'ınız (Kandaki oksijen miktarınız) daha iyi oranlara çekilir.
Kondüsyonlusunuz artık diyelim.Şimdi sıra pedal devrini düşürüp vitesi yükseltmektir.Çünkü pedal devri düştükçe nabız düşer, enerji tüketimi düşer.
Fakat büyük viteste kullanmak da bacaklara yük demektir.Bu durumda bacakların zarar görmemesi için yine kondüsyonlu olmanız şarttır.
Bu bağlamda iki tavsiye de birbiriyle bağlantılıdır.
Bunun dışında lastik havanız yüksek olursa, l
astikleriniz dişsiz ve ince olursa
Rüzgarın arkadan estiği yönde gidilirse
Grupla binilirse ve deryer tekniği kullanılırsa
Yorulma oranı düşer.