Dünkü hikayemi paylaşayım ben de ;
55 günlük bisiklet antrenmansızlığı ile hazır şehir dışındaki ofise gitmişken bisikleti bagaja koydum , işim bitince saat 4 suları gibi çıktım arabayla daha da dağlara doğru park yeri aradım , zira daha önce çıkmayı düşündüğüm bir güzergah vardı ,epey tırmanışdan sonra bir yapay barajın olduğu yerdi.
Neyse park ettim bisikleti çıkartıp ön tekeri taktım başladım sürmeye.
Allah ım diyorum özlemişim ama bir gariplik var , bu kadar günün sonrasında antrenmansızlık bu kadar mı fark eder? Hem hayıflanıyorum hem de doğayı seyrediyorum.
Ama gözüm hızımda , o kadar basmama rağmen 18km yi geçmiyor. Böyle 2-3 km gittikten sonra rampa başladı 100m sonra sağa çektik mecburen, en küçük viteste bile çıkamıyorum, kendime antrenmansız olmayacak bu çıkış diyorum bir de yordu epey de.
Neyse gölgede beklerken arka tekeri çevireyim dedim elimle , 1 tur dönmeden durdu. Nasıl ya diyemeden fren bacağının janta yapıştığını gördüm. Arabada yatık taşırken olmuştu.
Söylene söylene kendime
düzelttim . Şimdi küheylan şahlanmıştı ancak antrenmansız beni en başta çok yordu ve rampayı çok daha rahat tırmanırken ki baya bir dik yokuş , 500m sonra durup geri dönmeye karar verdim. Zira üst üste sıkıntılı başlangıç nabzımı yükseltmişt.
Aşağo iniğ düzlükte git-gel antrenman yapayım bari dedim. Hava güzel , ortam ağaçlık , oksijen bol.
Aynı yolda giderken soldan bir köpek arkamdan fırlayıp bir anda havlayınca 22km olan o anki hızım birden 30km ye çıkarttı beni, ki hafif çıkış ve yorumluş antrenmanı az olan biri için o depar çok hoş olmadı
Aynı yolu geri dönecektim bu sefer hafif aşağı eğimli. Hedefim köpekle dalga geçeyim zaten 35-38km arası hıza ulaşır yanından geçerim dedim bastım köpeği çağıra çağıra , bu sefer eleman solda ağacın dibine pusu kurmuş geçmemi bekliyormuş, tabi benim hız 35km , koşmaya çalışsa da benim kahkahalarımla orada kalakaldı
Sonrasında toplam 15km kadar sürüp döndüm arabaya zira akşama yetişmem gerekliydi.
Antrenman önemliymiş ve bir de her binişten önce ‘unuttuğum’ vites-fren-genel kontrol
