srdrmrs arkadaşım güzel cevaplamış. Ben, bisiklet üzerinde kuvvetin daha iyi gelişeceği ve aynı zamanda fonksiyonel olacağı yönünde bir görüşe sahibim. Eğer, sürekli uzun mesafe çalışırsanız kuvvet yönünde düşüş yaşayacağınız için ek olarak kuvvet antrenmanına ihtiyacınız olabilir. Ancak, antrenmanlarınızda dayanıklılığı ve kuvveti dengeli kullanıyorsanız problem yok. Bunu da haftada iki günü uzun ve fazla dik olmayan ( %4-5) yokuşları ortalama bir nabız ve 80-90 kadansla çıkmanız durumunda kazanabilirsiniz. Yokuş uzunluğunuz 15 km civarında olmalı. Ama bu uzunlukta yokuş bulmak biraz zor, bunu da 3-5 km lik yokuşları ardı ardına tırmanarak halledebilirsiniz. Mesela İstanbul'da hacı osman yokuşu, haramidere ve deve bağırtan yokuşu gibi yokuşlar çok işe yarar. Mesafeden ve yokuştan korkmayın. İstanbul'da oturduğum zamanlar Bahçelievlerden sahil yolunu takiben belgrad ormanına gidip koşu parkurunda da 2-3 tur koştuktan sonra yine aynı yoldan geri dönerdim haftada iki gün. Onun dışında yine sahilden sarıyer börekçisinden dönüp 90 km ye tamamlardım parkuru. Bütün bunlar kondisyon alt yapısını çok geliştiren çalışmalar oldu benim için. Amaaaa en önemli kondisyon g*t kondisyonudur, unutmayın. En rahat selede bile belli sürelerde ayakta sürerek kıçınızı rahatlatmadıkça çok sıkıntı çekersiniz. Geçen yılki Ttr de finike yolunda soğuk asfalt üzerinde 5 km ye yakın ayakta sürmek zorunda kaldım. İşin enteresan yanı ayağa kalktığınızda tekrar oturamıyorsunuz. Korkunç bir sızlama oluyor. Boynum için aldığım ve lokal anestezik etkisi olan kremi oraya sürdüm ve ancak öyle oturdum. Finişten sonra da bir hafta çok ağrılı bir dönem geçirdim. Evet durumlar böyle, inşallah sizin başınıza gelmez...
olmadı sunta koyacağım altıma direkt hint fakirine bağlayacağım. Hiç olmazsa *ötümüz alışsın Mesaiden, başka işlerden sürmeye pek vakit bulamıyoruz
Her türlü desteğe açığım 
Biz de yarışa zincir yağı getirecek miyiz?
