Toplu taşıma araçlarında yer vermemek.

evet 76 dan beri sele üstünde idim çok az otobüse bindim ,bindiğimde hep yaşlılara yer verirdim
bisiklet kullanırken hep kırmızıda dururum şehir içinde tabi, asla geçmem bi yaşlı olur, çocuk olur ,
şehir dışındada dururum nedeni aracın altına girerim, ama genelde fazla ışıkların olmadığı etaplara yönelirim ,

elinde bastonuyla bir nineciğim ayakta bekleyecek
bu genç orada oturacak
bende izleyeceğim hanım evladı gibi öylemi
yok öyle bir dünya arkadaşlar
o görüntüyü izleyen kişi etek giyip sokağada çıksın bi zahmet.

Otobüslerde engellilere,yaşlılara,engellilere ayrılan yerler var bu yerlere oturabilirsiniz ancak bu üç kişiden birini gördüğünüzde yer vermek zorundasınız vallahi genç bayanlara açıkcası ben yer vermiyorum vermekte istemiyorum/eskiden verirdim) ne bir teşekkür ne başka bir şey duyuyoruz sanki küçük dağları hanfendiler yaratmış nazik insanlar istiyorum artık şu ülkede en azından teşekkürü öğrensinler...

Bir de fotoğrafta inecek gibi duruyor yani hemen kapı girişinde ama yine de kafa karıştırabilir. Bu durumlara denk gelmek de kötü bir şey yani siz yer verdiğiniz halde "yok ben ineceğim" deyip ineceğini düşünün ve o esnada fotoğraf çekildiğini düşünün gerçekten bu da sıkıntılı bir konu olsa gerek.

Teyze büyük ihtimalle oturuyordu inmek için kapının önünde bekliyor diye umut ediyorum. Konuda herkes kadraja girmiş şapkalı gence saydırıyor ama neden sadece bir kişiye yükleniliyor anlamadım onun yanında oturan birisi daha var sağında solunda oturan başka vatandaşlarda var... Eğer teyze yolculuğunu tamamen ayakta geçiriyorsa bu o metrobüsde teyzeyi gören kişilerin vurdumduymaz düşüncesiz oluşlarından kaynaklanıyor. Evet İstanbul'un metrobüsü farklı, bir otobüs gibi değil yardımlaşma ama her ne koşulda olursa olsun yaşı 60-70'lerde olan gerçekden ayakda durmakda zorlanan kişilere yer vermeliyiz.

yazın bisiklet varken toplu taşıma kullanmıyorum Bursa içi tek gideceğim yerlerde. kışın nadir binerim toplu taşımaya zaten kalabalık değil nüfusu İstanbul gibi üst üste balık istifi yaşamıyoruz.

metrobüs çok farklı bir mecra. 3 sene önce bisiklet kazası sonrası bacağım çatladığı için bir süre koltuk değnekleriyle takıldım (alçı yok bu arada). zincirlikuyu durağı afrika savanaları gibiydi. yeterince atik davranamadığım için gelen metrobüslere 4-5 kez denedikten sonra anca binebildim. bileğinden sakatlanan ve bir süre koltuk değneği kullanan başka bir arkadaşımın söylediği "abi metrobüse binerken bildiğin itiyorlar" lafının gerçek olduğunu gördüm (sen de yolcu yoğunluğu olmayan gece saatlerinde bin diyen arkadaşlara o saatlerde araç sayısının azaltılıp insanların yine sıkış tepiş taşındığını hatırlatmak isterim). zar zor araca bindikten sonra ayakta beklediğim yerden çevremdekileri gözlemledim. oturan genç erkekler göz göze gelmemeye çalışırken genç hanım kızlarımız dik dik gözüme ve değneklerime bakıp daha sonra istiflerini bozmadan telefonlarının ekranlarına gömüldüler. 50 yaşlarında elleri torba dolu bir kadın halimi daha sonra görüp yer vermeye kalkıştı ben de ayakta durabildiğim için teşekkür edip bunu kabul etmedim. bu boş yer muhabbeti bir tuhaf. boşalan koltuğun dibinde iki kişi dururken yanımdaki adam koltuğa oturmak yerine uzaktaki bir kadını (herhangi sağlıklı bir birey) koltuğa oturtmaya çalışarak kendi hakkını ikram benim hakkımı gasp ediyor ya da benim dibimde boşalacak olan koltuğa çok uzaktaki başka bir sağlıklı kadın koltuk daha boşalmamışken hamle yapabiliyor. böyle durumlarda koltuğa kendim oturduğumda sanki bebek öldürmüşüm gibi bir bakış atıyor matmazeller. bir keresinde hiç unutmam gayet yaşlı bir kadına verilen koltuğa durumu görmesine rağmen canavar bir teyze koşarak hamle yaptı ama otobüsün ani hareketi nedeniyle tökezleyerek yere kapaklandı. ben de o gün reflekslerimi yenerek dibimde yere düşen canavarı tutmak yerine geri çekilmiştim. bu da benim kahramanlık maceram. bazen müsait olan saatlerde oturmak için birkaç tane aracın dolu kalkmasını bekleyen kişiler ana durakta koltuk bulup oturduğunda da lütfen boş otobüs için iki dakika beklemek yerine bu insanın koltuğuna göz diken yaşlılara da hak vermeyelim. gençler ne kadar saygısızsa yaşlılar da bir o kadar tuhaf, morukladım artık her türlü kaprisimi çekeceksin halindeler. ek olarak, öndeki hamilelere vb. ayrılmış koltuklar boş olursa mutlaka gidip oturuyorum çünkü ben oturmazsam ölmek üzere olan biri gelse bile ona yer vermeyecek narin bir kontes o koltuğa kuruluyor ve araç ineceği durağa yaklaşmadan kalkmayı bırak, kapılarını açmadan neticesini koltuktan kaldırmıyor.

@MertAG

Bir otobüste(veya metrobüste) engelli, yaşlı ve hamilelere ayrılmış olan koltuk sayısı 4, otobüs kapasitesi kaba hesapla 100 kişi iken araca binen bütün engelli, yaşlı ve hamile bayanların bu 4 koltuğun önünde "sıra" beklemesine salık vermek hastalıklı bir ruh halidir.

Dahası bir keresinde bu koltuğu işgal etmiş bir dümbüğün hamile olduğunu beyan eden bir hanımefendiye, "karnın daha büyümemiş, nereden bileyim hamile olduğunu, doktor raporu göster" diyecek kadar adileşebildiğine şahit olduğum için, bu yer verme mevzusunda kulağında kulaklıkla ölü misali uyuyor numarası yapan madrabazların inecekleri durak geldiğinde reenkarnasyon yaşayarak nasıl canlandıklarını gördükçe içimdeki öfke nefrete dönüşüyor.


@Mert C.

Yanınızda yaşlı bir tanıdığınız ile otobüse bindiğinizde, kimsenin umursamadığını görüp, bu fikir yapınızdan dolayı kimseden de bir talepte bulunamadığınız zaman anlarsınız umarım yanlış düşündüğünüzü.

Kudret abinin bir ara anlattığı norveç modelini uyguluyorum ben yaklaşık on yıldır.Hiç oturmuyorum.Kendini yaşlı hisseden buyursun otursun.Yer verildiğinde de bazılarında aynı tepkiyi görüyorum.Sen otur diyorlar yer verene.Takdirimi alıyor bunu yapan yaşını almış kişi.

@Barış TURAN

Bir keresinde Bursa'da dolmuşa binen üç bayandan yaşlı ve gerçekten oturma ihtiyacı olduğunu düşündüğüm birine yer vermek istedim. kadın yanındaki genç olanlardan birine "sen otur hayatım, nasıl olsa bana başka biri yine yer verir" deyince kalktığım koltuğa tekrar oturdum.

Bu örnekteki gibi iyi niyeti suistimal edenleri savunmuyorum. Ancak genel olarak düşkünlere müsamahalı davranmak gerektiğine inanıyorum.

Artık bu pis insanlara yer vermek. İçimden gelmiyor o yüzden yakalayamayacaklaerı yerlere oturuyorum doluysa bekliyorum. Metrobüsle en baştan en sona gidiyorum bisiklet kullanmak istiyorum ama şartlardan dolayı kullanamıyorum bana adaletsiz davranan bu sistemde kimse benden medet ummasın koskoca adamlar yer vermeye gocunuyor ben bu yaşımda mı vereceğim ben mi dayanıklıyım yoksa o koskoca adamlar mı ?

İnsanlari anlamiyorum. Otobüste yer verip vermeme olayi ne kadarda büyütülmüş ve birbirlerine söylenen kırıcı sözler. Gercekten anlamiyorum

@Taner Eraslan
Valla güzel yazmışsınız

aynı paraya ben ayakta sıkışıp giderken başkası oturuyorsa bu adalet mi?
not: yaşlı konusuyla alakalı değildir. aklıma geldi yazım.

Konuyla çok alakalı değil ama son yıllarda, kadınlarda benim dikkatimi çeken bazı değişiklikler var. Geçen hafta bir olaya tanık oldum. Minibüste şiveli konuşan bir arkadaş çok kibar bir şekilde para uzattı ancak önünde duran kadın parayı şoföre uzatmadı. Hatta uzatamam bile demedi, öylece yüzüne baktı adamın. Ben bu hareketi gördüm ve çok zoruma gitti gerçekten. Minibüsten inip metrobüse yürüdüm. Baktım orada aynı kadın akbilini okutamıyor. Çevrede başka kimse de yoktu. Ben de ona yardım etmeyerek minibüsteki adamın intikamını aldım. (Tabi 2 dakika sonra başka birisi yardım etti turnikeden geçti.) Genel olarak kadınlarda bir çekinme, konuşmama, yardımcı olmama, yer vermeme, teşekkür etmeme durumu var. Bizim insanımız bu değil. Bu kadınları yargılamıyorum. Belki sapıklık yapanlardan dolayı bu şekilde davranıyor olabilirler ancak benim çok dikkatimi çekmeye başladı. Gittikçe de yaygınlaşıyor.
Bir de orta yaşlı ve oturmazsa ölecek hastalığı olan kadınlar var. Bunlar her koltuğa tek tek bakar, tüm otobüsü gözden geçirir, oturanların suratına mahzun mahzun bakar. Bunlar da gitgide çoğalıyor. Bu insanlara da yer vermek içimden gelmiyor. Ancak ayakta durmakta zorlanacak yaşlılara, tüm engellilere, hamilelere ve çocuklara yer vermek gerekir diye düşünüyorum.

Genç bir delikanlı çocuk sanıyorum liseye gidiyor.otobüsde bir gün bana denk geldi dedi abi buyur elin kolun dolu oturuver.Yanında genç bir kızcağızda var oda liseli belli.dedim 2 durak sonra ineceğim delikanlı hiç gerek yok.bide ben 2'nizde kalksanız ben oraya sığmam zaten dedim bayağı bir gülüşmüşdük

Yasli engelli cocuklu yada hamile bayanlara eli dolu ayakta durmakta zorlananlara hic cekinmeden otobusun dier ucunda olsa dahi cagirip yerimi veririm benim disimda genc var o versin die dusunmem yer veririse verir vermesse kendi bilecegi is nie vermedin die kimsenin girtlaginada yapismam ya yorgundur yada vermek katemiyor die dusunurum bu beni ilgilendirmez. Tek gorup kizdigim nokta cocuklu bir bayanin tek koltuga kendisi diger koltuga da cocugunu oturtmasidir ve ihtiyaci olana yer vermemesidir

Yazdıklarınızı görünce dogrusu ben insanlıgımdan utandım hatta okuyamadım bazılarını allahım ne olmuş bu insanlara böyle ben izmitliyim istanbula geldigimde ilk kez metrobüse binmiştim dediginiz dogru hangisine bindim hatırlamıyorum ama sögütlüçeşmeye gitmiştik stadyuma allahım nasıl bişeydir herkes birbirini ittiriyor yer desen nerde )) dogrusu annem ben teyzem vardık anneanneme kimse yer vermedi sıkıntı yoktu allhtan 20 dakika gittik trene bindigimdeki o mutluluk hiçbirşeyde yok adapazarı ekpresinde ayakta olsun yerde bu kadar sıkıntı cekmiyorsunuz demiryolları kurtuluşumuzdur hoş bizim ülkemizde seferler yetmiyor

@Mehmet Tuğrul CANBAŞ

Yok benim demek istediğim,yaşlı olduğu düşünülüp yer verilen kişinin yaşlılığı kabul etmeyip,oturmaya hitiyacı olmadığını belirtip nazikçe teklifi geri çevirmesi.Şahsen ben de yaşlanınca bunlardan olurum.

Ya bi keresinde yer verdim amcaya amca birini oturttu ama hayatta yer vermeyeceğim birini sanki tapulu mal veriyoruz. Bunun iğrençlikle alakası yok bi keresinde bekliyoruz geldi metrobüs ön kapıdayım 60 lı yaşlarında bir amca yardı herkesi kasıla kasıla girdi en öne (ilk durak burası) ilk o bindi ama öndeki demirin cam tarafına girdi orda da görevli vardı tıkandı orda oh dedim iyi oldu sana