tayland(kuzey)-laos-kambocya-tayland(guney)

@Ümit Bozyılan

Tesekkurler,
Burada olmak benim icin buyuk bir keyif. Yasadigim seyler, gorduklerim, bulundugum cografya cok guzel. Dondugumde beni cok daha fazla mutlu edecek birsey daha olacak. Eger baska birileri daha buralarda pedallarsa, yasadigi deneyimi benimle paylasirsa cok daha fazla mutlu olacagim. Bunun icin elimden geldigi kadar duzenli bilgi vemege, ayrintilari paylasmaya calisacagim. Cunku buralara gelmek benim yasadigim seyleri yasamak sanildigindan cok daha kolay, emniyetli ve zevkli.

@dagci_gezgin

Sizinle bir gun ara ile galina gecen sene ayvalik izmir arasinda pedallamistik. yolda karsilasamamistik. fakat benden birgun once ayni yolu baska bir bisikletcinin paylastigini bilmek beni mutlu etmisti. bir dahaki sefere kesinlikle karsilasacagimiza eminim.

09 07 09
don det (laos)
15bin oda toplam harcamam104bin kip.
Bugun vaktimi genis bir tembellik ve bisiklet temizligi icin harcadim. Defterimi artik hayata gecirdim. Gezi notlarini duzenli olarak mail atmama ve forumda yayinlamama ragmen bir defter kullanmak bir bilgisayar kullanmaktan cok daha farkli. Aradaki fark en az tv seyretmekle kitap okumak arasindaki fark kadar keskin. Bu yuzden tayland ve yarin bitecek olan laos ile ilgili notlarimi deftere gecirmedigim icin biraaz pismanlik hissetsemde bundan sonraki gnlerde duzenli bir gunluk tutmaya karar verdim.
Burada sehirleri gezerken degisen seyler sadece insanlar, sehirler, yemekler veya doga olmuyor. Bisiklet uzerinde yavas yavas sizde degismege basliyorsunuz. Dusunceleriniz, gordukleriniz, zekaniz, alginiz farklilasiyor. Sanki kor olan bir insanin diger duyularini daha fazla gelistirmek zorunda olmasi gibi; burada da hersegin farkli oldugu bir dunyada zekanizi ve duguyarinizi yeni dogms bir bebek gibi yogun kullanmak zorunda kaliyorsunuz. En basiti yeni bir yemegi ( ki burada dis gorunusunden tatli mi tuzlumu oldugubnu anlamak bile zor olabiliyor) once defalarca kokluyor, sonra dilinizi degdirip hafifcene tadina bakip, ikiye bolup icini incelegip nelerden yapilmis olabilecegi konusunda fikir yurutup, zaman zaman tarzanca sorular sorup tahminlerinizi sorgulayip sonunda yiyip yememege karar veriyorsunuz. Buna benzer basit bircok ornek bulmak mumkun. Bu degisim isin en zevkli yani. Nereye gidecegini ve neye donusecegini bilmiyorum. fakat bu donemki notlarimim sizlere anlatamayacagim seyler icerse bile deftere yyazili olmasi ve eski evrim ile yeni evrim arasindaki donusumu belgelimesi benim icin onemli olacaktir. gelelim bisiklete;
bisikletim artik yaslaniyor. bazi onarimlar yapmam gerek. arka gobegi sonuna kadar kullanip yenisi ile aylandda tegistirmege karar verdim.
bugun 1saat kadar bisikletimi temizleyip kendimi biraz yola hazirladim. nedense laosun bitmek uzere olmasi, yollarin duzlugu beni tamamen bitirdi. bayle giderse bisiklete binmegi istememege baslayacagim yakinda. bisiklet temizlemek bir cesit terapi gibi beni yola hazirliyor. yarinki 80km laos kambocya gecisi benim icin yeni bir baslangic olacak umarim.
sevgiler

10 07 09
don det (LAOS) - stong treng (KAMBOCYA)
91km
odo 3295km
64bin kip laosta
54usd kambocyada. oda 2usd dahil.
bugun esyalarimi hazirlarken haritama sonbirkez bakip gidecegim yolda gumruk kapisinin olmadigini farkettim, eeger haritada da gorunen gumruk kapisini kullanirsam bugun 150km yol gitmem gerekecek. kambocya gibi tanimadigim bir ulkede bir anda bu kadar uzun mesafe gitmek istemiyordum.
kendimi toparlayip sabagin 6 30 unda bir otobus firmasi buldum. firmada calisan cocugun benim gitmek istedigim yolda gumruk kapisi olduguna emin olmaasi beni rahatlatti. biraz kahvalti yapip kalan parami dolar ile degistirip bisikletle iskeleye gittim. burasi bir ada oldugundan karsiya boat ile gecmem gerekiyor. iskelede 2 amerikali kardes, bisikletci daha boqat bekliyordu. onlar da kambocyaya gideceklerinden beraber gitemege karar verdik. buraya gelirken gordugum yollar berbatti. duz ve sikici. yola 3 kisi devam etmek benim icin iyi olacakti.
25usd vize ve 3 usd giris cikiz icin odedikten sonra kambocyaya girmis olduk. hatta 3umuzde bisikletlerimizi tarafsiz bolgede unuttugumuzdan bisikletleri alip 2. bir giris bile yaptik. kambocya veya laosta sinirlar cok onemli degil gibi. rica etsen bir kac saatligine vizesiz komsu ulkeye gidip donebilirsin bile. gumruk kapisi denilen sey ise bir kulube. ayrica enterasan olan once bulundugunuz ulkeden cikis yapiyorsunuz. sonra gideceginiz ulkenin vizesini kapida alip giris yapiyorsunuz. yani buradan ucaga atlayip almanyada havaalanindan vize almak gibi bir durum.

bu iki kardes miles ve evan (evanandmiles.blogspot.com) benim gordugun en guclu mtb ciler. hizimizi asla 25km nin altina dusurmeyip baya yorucu bir performans gosterdik. ben son 5 km de yaklasip 70kmdir su bulamiyor olusumuza dayanamayip pes ettim. biraz saka ile karisip herzaman boyleemi bisiklet kullandiklarini sorup yavas tempoda devam ettik.

sehir de ilk isimiz bir banka bulup paramizi degistirmek. miles elindeki kipleri rial ile degistirmek icin iceriye girdi. bende bankamatikten birazdaha paracekmek istedim. milesin sansi kotuydu, bu sehirde kip degistirmiyorlar. benim sansim dahada kotuydu. ATM master karti kabul etmiyor. kalan 28usd mi degistirip daha susuzlugumu gidermeden gorevliye en yakin masterkart ATMsinin nerede oldugunu sordum. gorevli buralarda 2 yerde masterkart bulabilecegimi soyleyince rahatladim. birisi siam riap, digeri phom phen. sok. yani bana en yakin atm makinasi tam 500km uzakta. ve benim 28usd param var. ve susuzum acim dusunemiyorum ve burasi hakkinda hicbirsey bilmiyorum.
bir anda gorevlinin arkasindaki su sebilini gorup herseyi unuttum ve 6 bardak su ile hayatimin en mutlu anlarindan birisini yasadim.
ilk is sakinlesip otobus fiyatlarini ogrenmek, buna gore burada bir gece kalacagim ve bir plan yapacagim. gorevli bisiklet ile beraber 30usd para istedi, durumumu aciklayinca odemeyi baskente vardigimda para cekip daha sonra yapabilecegimi soyledi. bu durumda kendime bir otel bulabilir, karnimi doyurabilir ve sehrin tadini cikarabilirdim. bunlarin hepsini yaptim. ayrica ilk basta cok iyi niyetli gorunen gorevlinin 30usdlik otobus biletini 18 usd ye bulmak mumkun oldu.

yani anlayacaginiz kambocyaya ilk geldigim andan itibaren aksilikler basladi. burada cok dikkatli olmak gerek.
sevgiler.

11 07 09
oda 5usd
toplam masraf 12usd.

otobus yolculugu felaket. bu bolgede 1 defa tren, 2 defa otobus ve 3 defa boat kullandim. hepsinde de pisman olup kendi kendime daha asla bisikletsiz bir yere gitmeycegim dedim. gene ayni sey kesinlikle ama kesinlikle otobus yok. buralari otobusle gezmege calismak insani tatilden sogutur.
otobus soforu sanki hasta yetistiriyor gibi devamli kornaya basiyordu. bunu soylken cok az bir abarti kullaniiyorum. yemin ederim 2 korna sesinin arasinda en fazla 15 - 20 sn ara oluyordu. bunun 7 saat bu sekilde devam etmesi korkunc birsey. neteresan bir baska seyde dinlenme yerinde daha ne oldugunu anlamadan kizin birisi koluma iri bir orumcek koyup satin almak istegip istemedigimi sordu. bende bu sevimli tarantulayi yanimda tasiyamayacagimi aciklayip kolumdan almasini istedim. fazladan ayakli olan canlilar icinde birtek orumcekler beni rahatsiz etmedigi icin sansliydim. fakat baska birisi icin boyle birsey korkunc bir an olabilir.
sehire girip kopruyu gecer gecmez otobusu durdurttum. 5 dk. daha sabredemegecegim icin bisikletimi toplayip bir guesthouse buldum.
200usd para cekip 4000rialden bozdurdum. buda ikinci buyuk aptalligim. burada 1usd 4145rial. yani 30usd kadar zararim car. buda 2 gun demek.
ardindan biraz yemek. buraz motosiklet kazasi derken burasini sevmedigime karar verdim.

burada birseyler ters. tarif edemedigim cirkin birsey var. aciklamak ne oldugunu anlamak icin zamana ihtiyacim olacak ama bir gun fazladan durmak bile cok sikici.
yarin bu durumumu duzeltece bazi olaylar yasayacagim. galiba birseyleri anlamaya basliyorum.

12 7 9
phom phen

Burasi hala cirkin bir yer.
sonunda 2.5usd ye lonely planet buldum. yeni bir korsan yayin. burada korsan kitap turkiyedeki kadar gelismis. fakat sadece turistlkere yonelik kitap bulmak mumkun. bu sehirde beni nelerin rahatsiz ettigini anlar gibiyim. burada binalar, trafik, arabalar yani tum sehir duzensiz. fakat bu beni rahatsiz eden sey degil. beni rahatsiz eden buralarda bazi olaylarin donuyor olmasi.
sehirler bence insanlar gibi. mesela bir insan guzel gorunse bile onda farkli rahatsiz edici birseyler hissedebilirsiniz. eger yeni tanidiginiz birisi ise bunun ne oldugunu anlamak pek kolay degildir. fakat karsinizdaki insanin icinde beyninde, hislerinde birseylerin yanis gittigini ve yaninda bulunmak istemediginizi farkedersiniz. bu sehir icinde ayni durum gecerli. fakat bir sure sonra bazi seyleri ogrenmege baslar ve tamam iste sebep bu dersiniz. ornegin;
burada zaman zaman caiz olabilsede 5 yasinda bir kiz cocugunu seks kolesi olarak satin alabilirsiniz. daha ufak cocuklari almakta mumkun, fakat kilo ile satilmadigindan daha ucuz olacaklari anlamina gelmiyor. ve bu durum kesinlikle yasal degil. yani markete gidip cocuk reonu nerede diye sormak mumkn degil.fakat bir motora yada tuktuk a atladiginizda adamin size soracagi sorular sirasi ile laidy, mariuana, eroin ve eger biraz niyetliyseniz burada istediginiz herseyi bulmak mumkun. isin kotu tarafi bu durumun truzmi yani buraya bu is icin gelen turist amcalar da var. yasli amcalar genc cocuklarla beraber olmak icin buradalar. bu da kabul etmek gerekirse 3300km yol pedalladiktan sonra gormek istegeceginiz en guzel manzara degil.
tum bu keyifsiz dusunceler, yogun ve tozlu yollar ile birlikte buranin 2. sevimsiz ornegine dogru gidiyoprum.olimpik stanyumu 10km kadar gecince, tarihin essiz rekor denemelerinden birisinin gerceklestigi alani gorecegim. alman atlet adolf un birinciligi elinde tuttugu soykirim rekorunun ikinci sirasinda ki gumus madalyali atleti buradan cikmis. burada 1975-1979 yillari arasinda buyuk bir katliam gerceklestirilmis. 17 000 kisi benim gorecegim alanda oldurulmus.... killing field of choueung ek. ulke genelindeki toplam olum sayisi ise cok cok fazla. buyuk cogunluk ise egitimli insanlar, akademisyenler.


killing field of choueung

garip olan burada bu sehire ait ilk fotografimi cekiyorum. bir anit ve icinde yaklasik 9 m yukseklige kadar yukselen raflar. en alt raflarda burada olmus insanlarin kiyafetleri. 83de temizlenmis ve deodorantlanmis. bir ustunde ise 15-20 yas arasi kadin kafataslari. ve ust arflarda da diger 17 000 kafatasi. benimle yasit yada benden 3 yas buyuk olan bu kafataslari ile yapilmis bu anit(anit demek dogru degil ama asil kelimgi hatirlayamadim) ilk fotograf karem.
biraz etrafi gezip muzede olen islarin ilk fotograflarini ve olduuldukleri aletleri gorup disariya cikiyorum. unutmadan disariya cikmadan once serinletici biryler icip yada hediyelik esya dukkanindan birseyler almak mumkun. ben bir suredir almak istedigim kemik taragi burada ucuza bulabilecegimi dusunsemde fazladan agirlik tasimamaya karar veriyyorum. (biraz tatsiz bir dil kullandigimin farkindayim fakat burada hediyelik esya dukkaninin ne kadar ayip kactigini biraz vurgulamak istedim)

disariya ciktigimda mutluyum. ikinci bir kabalik icin tekrar ozur diliyorum fakat gulumsuyorum. ilk defa olarak bu sehir benim hosuma gitmege basladi. bu denli kotu bir maznzara sonrasi insanin rahatlamis ve belkide mutlu hissetmesi kabuledilemez fakat gercek bu. 15km boyunca mutlulugum gecmiyor. yollar, insanlar, trafik yaklasik bir saat sonra kopacak olan jant telim ....hersey guzel gorunmege basladi.

hernedense kabul edilemez bir kabalik olan mutlulugumu anlamam pek uzun surmedi. aciklayayim;
basta da dedim ya sehirler insanlar gibidir. yeni tanidigimiz o bize sevimsiz gelen insan vardi ya onu biraz tanimaya basladim gibi. aramizda gecen olan sunun gibi;

ben ona babalar gununde ne alacagini soruyorum
o bana babasini kaybettigini soyluyor.

iste bu sevimsiz haber, gecmisinde yasamis oldugu bu durum karssimdaki insana ait tum dusuncelerimi bir anda degistirebiliyor. artik eski rahatsizligi hissetmiyor, hatta onun yaninda olmaktan mutluluk duyuyorum. bu sehir ile gormus oldugum bu kotu tarih bendeki tum kotu duygulari yok etti. artik burasi ile ilgili baska bir sikayetimin olacagini sanmiyorum.

zaten aksam tanisip beraber vakit gecirdigimiz rus asilli italyan vatandasi tatiana buralari daha da sevimli hale getirecek

dun para ile ilgili bilgileri aktarmayi unuttum.

20bin rial oda
toplam harcamam 85bin rial.
1usd yaklasik 4000rial.

kambocyadaki amacim. 15usd yani 60bin rial ortalamanin uzerine cikmamak olacak.

Yazdıklarınızdan ders çıkarıp aslında ne kadar şanslı olduğumuzu hatırladım Ülkemiz aslında çok güzel ama şehri şehir yapan insanlar olunca bu cümlenizdeki haklılık payı tartışılmayacak kadar açık!

Evrim kardeş aktardığın bilgiler için teşekkürler. İnsan bir şeyi kaybetmeden onun değerini anlıyamıyor. Sonradan parmağını kaybeden parmağının, kolunu kaybeden kolunun, bacağını kaybeden bacağının, babasını kaybeden babasının ne kadar önemli olduğunu ne yazıkki kaybettikten sonra anlıyor. Gönül isterki her şeyi kaybetmeden değerini bilelim annemizi babamızı tüm sevdiklerimizi üzmeyelim, kırmayalım, incitmeyelim. Yani Nasreddin Hocanın dediği gibi daha eşşekten düşmeden düşenin halini anlıyalım. Hiç kimsenin kalbini kırmadan güzel günler geçirmek dileğiyle. Antalyadan bütün sevgi ve selamlarımızı sana gönderiyoruz kalplerimiz seninle, yorgun ve bitkin olduğun zamanlarda bile bizlere bilgi aktardığın için tekrar teşekkür şimdilik hoşçakal.....

@evrimyigit
Evrim,
Bu satırları yazan bir insanın babası olmaktan gurur duyuyorum.Dusuncelerindeki ince felsefeye hayran kaldım.

Alman Adolf Hitlerin altın madalyasını kırk yıl dusunsem bu kadar espiririli anlatamazdım.Sag olasın, hafta basında hos bir yazıydı.Yolun acık olsun.

Anlamak isteyenler anlamıstır.Seni izlemeye devam ediyoruz dostlarımızla.
Renk katıyor foruma gezin.Saglıcakla kal.İyi geziler.

@Ümit Bozyılan

Sevgili Ümit,

Alnından opuyorum senin.
Cok guzel ifadelerin var.Hayatta basarı ve mutluluk diliyorum.Ornek aldıgın kisiler dogru secimdir.Kendilerine rica ediyorum sana yardımcı ve destek olmaları için.

Bu cumlelerinin uzerine konusmak olmaz.Her seyi soylemissin.Kutluyorum....

Evrim,

Bisiklet Forum Antalyadaki Ataturk Parkı gibi.Cok guzel bir yer.Her sey var içerisinde.Bilgi,eglence,dinlence.Ne ararsan.

Senin gezilerin benim kadar bazı dostlarıda mutlu ediyor.Ulasabilenlerin cogunlugunu diyebilirim.Fakat biz ulus olarak yazma ozurluyuz.Ondan yazmıyorlar gibi geliyor.Olsun seni izliyorlar ve seviyorlar seni.

Benim bir beklentim yok tabiiki.Bisikleti siz gibi kullanamam,yarıs edemem,Uluslar arası gezide yapamam.Ama sunu yaparım Yapılanları ve yapacak olanların takdirini.

Cem Terzi nin,Ahmet Mumcu nun İhmal edildigini,hatta tozlu raflara kaldırılmak uzere oldugunu gordum bu gun.

Kolaymı onca emek,onca efor.Kabullenemem ben sahsen.Gezilmis,gorulmus ve yazılmıs.En son teknoloji ile sunuma hazırlanmıs.Ve suraya bakınız diye rica edilmis bizlere.Ama bakmıyoruz.

Bizde Ruhi su ları,Nazım hikmet leri,Hafız Burhanları,Aziz nesinleri yoketmeye calıstıgımız gibi bu isimlerede yasamımızda yer bulmak istememekteyiz.Neden?

Made in Turkey.

Bunlar,Almandanda ,İngilizdende,amerikalıdanda degerli.

Bunların vizesi var,az parası,somurulmus gecmişte emeklerinin alacagı var.Babalarının alacagı var gelişmiş dediginiz o emperyalist ulkelerden.

Cocuklarımızın gezisi George den,Adolf dan daha zahmetli ve emekli.

Onun için size aferin,opulesi alınlarınızdan opuyorum.

Sevgili Ümit,

Alnından opuyorum senin.
Cok guzel ifadelerin var.Hayatta basarı ve mutluluk diliyorum.Ornek aldıgın kisiler dogru secimdir.Kendilerine rica ediyorum sana yardımcı ve destek olmaları için.

Bu cumlelerinin uzerine konusmak olmaz.Her seyi soylemissin.Kutluyorum....

çok teşekkür ederim Mustafa abi.
bu hayranlık uyandırıcı gezileri gerçekleştiren sevgili büyüklerim, sadece bilgilerini burada paylaşarak bile inanın bana son derece yardımcı olmuş oluyorlar...

Evrim abiyi çoğunlukla forum üzerinden tanımış olsam da, her sabah uyandığımda yaptıklarına ve tecrübelerine çok değer verdiğim birisinin, dünyanın öbür ucunda pedal çeviriyor olduğunu bilmek bana güçlü bir şekilde ilham veriyor.
bu durumda bir baba olarak sizin hissettiğiniz duyguların ne kadar değerli ve özel olduğunu ise tahmin bile edemiyorum.

bu arada tüm içtenliğimle söylemek isterim ki, kendi babamın da sizin kadar geniş bir yaşam görüşüne sahip olmasını her şeyden çok isterdim.
binbir dereden su getirip babamdan izin almayı başararak ancak gerçekleştirebildiğim, 5 günlük bir tur esnasında, dünya turu yapan ve benden sadece 3 yaş büyük iki amerikalının yaşamlarına tanık olmam hiçbir zaman aklımdan çıkmayacak sanırım. sürekli küçük düşünmeye alışmış, cesaretin kelime anlamını bile bilmeyen korkak nesiller olarak yetiştiriliyoruz.

sevgilerimle

@myant

Mustafa abi

Son gunlerde aldigim en guzel hediye sizin su icten sozleriniz oldu ve yukardaki degerli isimlerle ayni sayfada bulunmak beni ne kadar mutlu etti bilemezsin.

Neyse az olsun ama dedigin gibi kaliteli olsun.

Tesekkurler.

Selamlar

@evrimyigit

Sevgili Evrim

Iste dunyanin cesitli ulkelerini gormenin sana kazandirdiklari. Bazi yerleri hic sevmeyeceksin ve oradan sadece geciyor olmana ve bir daha hic geri donmeyecegine sevinebileceksin. Turkiye'ye dondugunde olaylara daha bir farkli bakacaksin, bu gezi sana yillar yili Turkiye'de edinemeyecegin tecrubeler kazandiracak. Olaylara bir yonden Turk gibi, bir yonden dunya vatandasi gibi bakacaksin.
Kambocyanin en icler acisi durumu halen 250 bin civarinda eski vahsetten ve mayinlardan sakat kalmis insanlara her kose basinda rastlaman. Hemen hergun gazetelerde halen mayinlardan olenlerin haberleri var. Bir de 11 milyon nufuslu bir ulkede yaklasik 2 milyon kisinin katledilmis olmasi, yani % 18. Bugun bunu Turkiyenin 70 milyonluk nufusuyla karsilastirip cikan sayinin 12,5 milyon oldugunu gorunce olayin vahim boyutunu daha iyi anlayabiliriz. Iyiki Vietnamlilar geldi de ulkeyi Pol Pot zulumunden kurtardi. Ama adamlar geldikleri halde orada kalmayip tekrar geri donduler. Hakikaten takdir edilmesi gereken bir tutum. Bunun uzerine Cin Vietnama saldirdi ancak yillarca Amerikaya direnmis yurekli Vietnam halkina dayanamayip kisa surede duzmece bir zafer ilan edip geri cekildi.

Umarim yillarini cilelerle gecirmis bu talihsiz halkin insanlarina bakis acin biraz daha yumusar.

Ordekten hic haber alamadim

Selamlar

@Ahmet Mumcu

Burada yasanmis olan katliyamin boyutlari oldukca buyuk. Bu sabah stung da orada yasayan tek yabanci ile konustuk. O katliyamdan sonra ulkenin tarihinin, hafizasinin tamamen silindiginden bahsetti. Yani olen onca insan ve ozellikle egitimli insandan sonra bugun etrafina bakinca sadece cok genc, egitimsiz ve issiz bir topluluk geriye kaliyor.
Onca mayin ve sakat kalan insanlar burada hayatin ne denli olumsuzluklarla dolu oldugunu anlatmaya yetiyor.
Daha laosta gordugum bir posterde durum su sekilde anlatiliyordu. Buyuk harflerle yazilmis "neden kambocyalilar iyi futbol oynayamiyorlar?" sorusunun altinda da tek ayagi olan bir futbolcu fotografi.

12 yil burada yasayan Martine (stung da tanistigim kisi) burada ingilizce ogretmenligi yapmadigini sordugumda ise bana asil problemin iletisim oldugunu anlatti. ornek olarak muzun ne oldugunu bile sorsan aciklayamayacaklarini soyledi. Yani muz icin su renkte birmeyvedir, su tatdadir, su sekilde yetisir gibi aciklama yedisine sahip degiller. Bende bir yeri sordugumda hicbir zaman suradan doneceksin su kadar gideceksin gibi bir aciklama ile karsilasamamistim. sadece sag yada sol tarafi gosterip bitiriyorlar.

Ordek ile ilgili olarak resturana tam 1km yaklasmistim ki olaylar farkli gelisti ve maalesef ordegi ikinci sefere biraktim. siem riebden sonra tekrar baskente donmeyi planliyordum fakat onumuzdeki birkac gun Ankor u gezerken dusunup burada gercekten kalmak istegip istemedigime karar verecegim. Taylanda bu kadar yaklasmisken tekrar kambocyanin yollarinda bisiklet kullanmak bana zor geliyor acikcasi.

Merhaba Evrim,
Senin aracılığın ile buradan teşekkür etmek istiyorum, ülkemizin nufusuna oranla gezgin sayısı oldukca düşük, bu nedenle bisiklet ile yurdışını çıkmaya cesaret eden ve örnek olan ( ismi aklıma gelmeyen dostlar beni affetsin ), Soner ve eşine, Gizem'e, Ahmet'e, Cem'e ve tabi sana çok teşekkür ederim, hiç şüphem yok sizlerin cesareti bir çok kişiye ilham kaynağı olacaktır,
sevgi ve selamlar, yolun açık olsun,
'' Cesaretiniz kadar genç, korkularınız kadar yaşlısınız ''

Evrim,

Bu gun internete girmişsin ama nedense sadece bakıp gitmişsin.Zamanın mı yoktu?Yoksa senin şevkini kıran birseyler mi hissettin?Bir satır bile yazmamışsın.

Sizin gibi gezginlerin goruntulenme ve izlenmeniz bana gore iyi durumda.Cem Terzinin goruntulenme saati adeta kuf tutmak uzere iken harekete gecirdik.Bu gun iki binleri geciyor.Zira Ahmet dokuz binleri gecti.O da kırgındı,fakat ilk fırsatta forum da ki olaylara bakmak için sabırsızca bekliyor.Senin gezini takip ediyor heyecanla.Serkan onemli konu adı altında sabitledi gezini.Heyecanla gezini takip ediyoruz.

Sanırım biraz yorgunlukta basladı.Biraz kendini rehabilite edersen yeniden enerjini kazanırsın.Onemli olan beynini bu geziye daima hazır olması.Rekor denemiyorsun,yorulmadan
hedefini gerceklestir.Bir kac gun son derece kısa yol al ve aksam benim içinde bir kac bira iç.İyi
gelir.Erhanla konustum oda yakından izliyor.Ama forum uyesi olmayınca arkadasların bu tur bir
destek veremiyorlar.Ama senin bu forumda yeni kazanımların var.Sahte degilde candan
destekleyen uc bes kişi yetmezmi Evrim?Bir Ahmet sıradan mı?Onu bu nedenle tanımadınmı?İsim
vermeden seni yazı ve tesekkurleriyle destekleyenler buyuk bir nimet degilmi?




Canım oglum,her zaman yanındayız ve takip ediyoruz gezini.Her seyin yolunda oldugunu duymak tek istegimiz.Oyle sıradan konusmadıgını biliyorum.Yazıların bence belge degerinde,gelince bunları oturup bilenlerin ve tecrubeli arkadaslarınında onerileri ile gozden gecirip daha iyi bir sunum haline getirirsin.

Beni ozel olarak arayıp hakkında bilgi alan bisiklet dostlarıda var.Sen bu gezini en iyi şekilde ve kendini asırı yormadan ve zevk alarak tamamla.Beslenmenin onemini biliyorsun...Sakın o konuda ihmalin olmamalı.

Seni seviyoruz ve destekliyoruz.Kucak dolusu sevgi ve selamlar Turkiyeden,
Kendine iyi bak .....

Evrim kardeş merhaba. İnşallah daha iyisindir dün bi ara babanı ziyarete gittim zamanım çok kısıtlıydı ama yinede bi fırsat yaratıp uğradım. Senden bahsettik böyle seni her konuda destekleyen bir baban olduğu için çok şanslısın (ha bu arada Mustafa beyde senin gibi bir evlada sahip olduğu için çok şanslı!....) bir çok baba çocuğunun sürekli şevkini kırarak örneğin bundan 32 yıl önce ben bisikletle Konyadan Çumraya kadar45 km. gittiğim için bayağı bi fırça yemiştim. Destek olacakları yerde fırçalamışlardı. Gençliğimiz senin gibi girişken cesur ve tutuğunu koparan kişilerle ancak bir yerlere varabilir. Örneğin ben seni 12 yaşımdaki oğluma cesaretin ve azminle sürekli örnek gösteriyorum. Senin gibi örnek insanlarımız arttıkça yeni nesilde onları kendilerine örnek alarak daha ileri gitme çabası içinde olacaktır muhakkak. İşte bu gençlere örnek olduğun için tekrar seni kutluyor en kısa zamanda haberlerini ve detaylı resimlerini bekliyorum sağlıcakla kal kendine dikkat et .

Evrim abi nerelerdesin?
3 gündür hiçbirşey yazmamışsın...yazdıklarını büyük bir zevkle anı anına takip ediyorum...ama ne yazık ki, konu senin gezin hakkında birşeyler yazmaya gelince destek mesajlarından başka elimden birşey gelmiyor.
umarım dönüş tarihini forumdan bize dönmeden bildirirsin...havaalanında işe başlayalı 3-4 gün oldu benim de. eğer senin için de uygun olursa seni karşılamaktan büyük mutluluk duyarım.
her gün birkaç bisikletçi görüyorum dünyanın başka başka yerlerine turlar yapmaya giden.nasıl içim gidiyor anlatamam. o an işi bırakarak onların peşine takılıp bisiklet turu yapmak istiyorum.

yeni yazılar yazmanızı merakla bekliyorum!...dönüş tarihinizi bildirmeyi de unutmayın lütfen...

hoşçakalın!