Evrim.
Gordugum kadariyla pek yalnizlik cekmiyorsun, yollarda o kadar cok ayni hayat duzenini secmis kisiler yani alisilmisin disinda yasayan anormal normaller, deli dolular var ki her an her yerde birileriyle karsilasmak saatlerce muhabbetlesmek mumkun, hayat surprizlerle dolu bir de bakmissin oralara yerlesmissin
.
Bunu niyemi yaziyorum? Bizler nereye gitsek mutlaka yanimizda birisinin olmasini isteriz. Sinemaya bile yalniz gitmeyen bir gelenegimiz var. Gunlerce planlanan geziler son gunde yol arkadasinin gelememesi yuzunden suya duser. Ben bunu 1998 yilinda yasadim ve o gunden beri tum planlarimi yalniz yapiyorum ama eger gelebilecek bir arkadas olursa ne ala.
Birde yalniz gezmenin avantajlarida var ozellikle bisikletle farkli performanslar dolayisiyla anlasmazliklar cikabiliyor.
Luang Parabang'in zevkini cikar zira Vien Tien'den sonra cografya oyle bir degisiyorki kendini Afrikada gibi hissedeceksin. Yollar genellikle dumduz hic eglenceli degil. Eger bulundugun bolgeden memnunsan illede baska yerlerde gorecegim diye acele edip gezini bir performans gezisine donusturme. Yani turunu kendin icin yap baskalari senden daha cok yerler gezmeni bir ulke daha fazla gitmeni bekleyebilirler yani az olsun ama oz olsun. Bir de vucudunu dinle bazen fiziksel ve beyinsel olarak o kadar yoruluyorsun ki artik bazi gunler bisikleti gormek bile istemiyorsun. Birkac gun sonra yine hersey eskiye donuyor.
Ben oralarda genellikle Hindistan restaurantlarina gidiyordum super nefis vejeteryan yemekleri var, patlicani ancak onlar bizim gibi iyi hazirliyorlar ve ayranlari da meshur aman tatlisini degil de tuzlusunu tercih et.
Ve unutma yorgun bir gunun ardindan bir masaj ilac gibi geliyor, saati sadece 5-6 $, bu kadar ucuza dunyanin hicbir yerinde bulamazsin.
Yolun acik olsun
Mental olarak daglara hazirla kendini. Seni zor gunler bekliyor.
Selamlar
