Sıradan bir sporcunun hikayesi...

Merhaba arkadaşlar önce kısaca kendimi tanıtmak istiyorum. 20 yaşındayım, bisikletle spor anlamında lise başladığında triatlon ile tanıştım 2 sene triatlon yarışlarına gittim ilk sene tabi acemilik oldu ikinci sene ise yıldız kategorisinden genç e yükseldiğimden mesafeler ikiye katlandı yine bi acemilik oldu tabi ama yinede iyi geçmişti geçen seneye göre ve dedimki iş seneye bitiyor o zaman kürsü göreceğim fakat ailem derslerimi bahane ederek sporu bıraktırmak istediler ve 3spor yapma bari birine yönel dediler bende böylece bisiklet yarışlarına girmek istedim çünkü en başarılı olduğum branştı. Böylece bisiklete başladım önce haftada bir yada iki kez sadece hafta sonları binebildim, ilk bisiklet yarışıma girdiğimde o kadar acemiydimki start verildiğinde çok kısa süreliğine sprint yaptıklarında içimden "yahu bunlar böyle nasıl gidecekler 60km yi arkadaş ben basmayayım böyle devam" dedim ve ilk yarışımı gruptan ayrı bir şekilde 60 km tek başıma çevirerek sonuncu bitirdim. Bu arada yarış sezon finaliydi,sonrasında alanya sezon açılışına 1 ay kalaya kadar hiç bisiklete binmedim 1 ay boyunca sadece hafta sonları antrenman yaptım ve yarışa girdim. İlk gün yaklaşık 60 kişiden 25, ikinci gün 21 kriteryumdada 17. oldum. Bu üç yarışın otalamasıda 39-40 idi. Sonra marmariste yarışa gittim ilk gün geç uyandım ne kahvaltı ne ısınma... İlk 5 km dik yokuş, ben ilk metrelerde fark yedim, 3 kişilik grupla tın tın çıktım inişe gelince çok hırs yaptım 100 den aşşağı inmiyordum gözüm yoldan başka hiç birşeyi görmüyordu. Son viraja geldiğimde grubu gördüm ve sevindim faka sevincim kısa sürdü çünkü viraj gittikçe keskinleşiyordu ve mıcırlar lastiğin altına girdi ve sonrası... Sonrasında 5 gün acıdan gözüme uyku girmedi yatakta hareket edemiyordum sağ tarafım boynumdan topuğuma kadar yaraydı onlarca dikiş attılar bacağıma koluma... 4 ay bisiklete binemedim sonrasında Mevlana turu ve Türkiye şampiyonasını koştum. Zamana karşıda 2 seneki triatlonun içindeki bisiklet zamanımı verebilseydim eğer ilk 10 içinde olacaktım. Tabiki bölük pörçük antrenmanlar kazalar dersler derken işte bu kadar oldu ve bitti bisiklet hayatım. Bu yazıyı yazma sebebim biraz önce federasyonun sitesinden eski fotoğraflara bakarken anılarım canlandı, acaba gerçekten bu sporu yapsaydım ne olurdu iyi bir sporcu olacağıma inanıyordum fakat ya okul. Brisasporda antrenman yaparken arkadaşlarım okumuyordu işleri sadece buydu, benden sonra bisiklete başlayıp bana abi gözüyle bakan kardeşlerim milli oldular şuan gayet güzel dercelerle yarışları bitiriyorlar. İnsan hüzünleniyor böyle olunca... Şuan Koç üniversitesinde Elektrik Elektronik okuyorum, arada düşünüyorum keşke devam etseydim diye şu durumumdan çok daha mutlu olacağım kesin di ama ya ülkemizdeki şartlar... Okumakta gerekiyor tabiki ailemde okumayan insan da yok, yani sporcu olmamın imkanı yoktu. Babam benim yaşarımda para kazanmak için Fenerbahçede boks yapmış Türkiye şampiyonu bile olmuş fakat istediğini alamayınca bırakmış. İşe kariyer olarak baktığımızda tabiki ülkemizde ne yazıkki sporcu olarak varabilceğimiz nokta kısıtlı ve herşeyin ucu bir sakatlığa bakıyor.Bu yüzden istemeye istemeye bisikleti bıraktım. Üniversitede kürek yaptım takıma girdim, bu arada 3 senede 30 kilo aldım şimdi 100 kiloyum.Kürekten sonra amreikan futbolu oynadım. Ve farkettimki küçük yaştaki yaptığım antrenmanların bana çok faydası olmuştu güç ve kondisyon gerektiren sporlarda yaşıtlarımdan hep önde oldum. Kısacası bisiklete geri dönmek istiyorum, o duyguları tekrar yaşamak istiyorum ama iş işten geçmiş gibi gözüküyor, şuan büyükler kategorisinde yarışmam gerekiyor ve grupla finiş çizgisine girebileceğimi hiç zannetmiyorum. Ama yinede yavaş yavaş motoru açmak istiyorum. Hafta sonları vaktim var anadolu yakasında oturuyorum bu çevrede antenman yapan arkadaşlar bana yardımcı olurlarsa çok sevinirim. Buraya yazarken bile içim rahatladı. Bu kadar uzun yazdım inşallah sıkılmadan okursunuz. Herkese iyi akşamlar...

Yazınızı zevkle okudum , bende 3 yıl profesyonel yarış koştum . İlk yarışımda 13. oldum başlarda çok iyiydim hiçbir tecrübem yokken iyi sonuçlar elde ettim fakat sonra kazalar başladı sürekli düştüm her 2 yarıştan birinde düştüm ve her tarafım paramparça şuan hala bile. Bu sene üniversite sınavına hazırlanmak için aktif sporu bıraktım. Sınavda sonra Allahın izniyle tekrar başlayacağım ve hiç düşünmeden elit kategorisinde yarışa gireceğim. Sizi çok iyi anlıyorum ve eski günleri özlüyorum. Benim en büyük şanssızlıgım ise sürekli önde düşenlere takılmamdı. Ama ne olursa olsun tekrar başlayacağım ve sizinde başlamanızı canı gönülden isterim.

@Yücel Dk

Çok teşekkür ederim kardeşim iyi dileklerin için. İnşallah sende bisiklete geri dönersin en kısa zamanda. Üniversite sınavına hazırlık ne kadar stresli geçer bilirim, Allah yardımcın olsun. Üniversiteyle ilgili bir sorun olursa hiç çekinme hemen yaz, yardımcı olabildiğim kadar olmaya çalışırım.

@Doruk Ö.

Çok teşekkürler. İnşallah seneye yarışta görüşürüz

Bisikletçilik tecrübem yok. Ama lisanslı sporculuk yapmışlığım var. Yazan yaşta iseniz (20) bence geç değil, belli bir geçmişiniz de olduğu için, sizi tatmin edecek yarışçı seviyesine rahatlıkla gelebilirsiniz. Bisiklet sporunda dereceli sonuçlar almak için, diğer dayanıklılık ve performans sporlarına göre daha geç yaşlardan -20 lerin sonu- bahsederler. Orta yaşlarda pişmanlık yaşamamanız için, hayallerinizin peşinden gidin derim. para ve kariyer her yaşta bulunabiliyor, ama gençlik?

20'li yaslarinda lisansli olarak kendi imkanlari ile yarisan, yarislara o zamanki yolcu otobuslerine tartisarak zorla ve hasar gormeyecek sekiklde aldirttigi bisikleti ile giden bir arkadasim vardi. Imkansizliklar, maddi yokluklar, hem okul hem calisma zorlunlulugunda yarislari birakti. Bir sure MTB vb. kullandi ulasim ve spor icin. Cevresindeki pek cok kisiye bisiklet topladi, tamir etti ve bunlar icin para kazanma kaygisi hic olmadi. Simdi durumu biraz daha iyi ve 36 yasinda. Bir kaza sonrasi beyin travmasi ve ameliyat gecirdi. Bir arkadasimiz eski yol bisikletini verdi ona. Kendi antrenman programini uygulamaya calisiyor ve seneye yine yarislara donmek istiyor. Kaygisi profesyonel bir iddia ve cok iyi dereceler degil. Her yarisa gitnek gibi bir imkani ve cabasi da yok. O havayi yeniden yasamak ve rahatlamak, farklilik yaratmak ve kendini kendine ispat ederek yariscilarla birlikte olmak istiyor. Bence siz de bir yerden yine baslayabilirsiniz. Hem yasinizda genc olduguna gore neden iyi bir seviyeye ve iddiali dercelere cikmayasiniz kisa surede
Baslayin bir yerden!

Hiç bir şey için geç değildir. Ne insanlar var her spor dalında örnek gösterilebilecek. Bodybuilding de 70 80 yaşında ne vücuda sahip insanlar var. Özellikle bireysel sporlarda kendi azminle yaşının önemi olmadan yaşından daha büyük işler sergileyebilirsin. Yaşın daha 20 geç kalmış sayılmazsın. İsmini hatırlamıyorum fakat Türk bir bisikletçi geç yaşta bisiklet sporuna başlayıp şu an milli takımda yer almaktadır. Sporda başarı öncelikle çok çalışma, vücut sağlığı, fiziksel hazırlık, en başta olması gereken ise zihinsel hazırlık olması gerekir. Eğer sen sporda başarılı olmak istiyor ve hedef belirliyor isen ilk olarak zihinsel olarak kendini hazırlaman ve buna inanman gerekiyor. Kilo vermek sorun değil, kas yapmak sorun değil, Kondisyon kazanmak sorun değil, zamanın var ise kısa zamanda istediğin seviyeye gelebilirsin. Bireysel sporların avantajı bu her zaman kendi antrenörün kendin olacaksın. Ailenin destek vermesi çok önemli ne yazık ki Türkiye'de çoğu aile çocuğuna destek olmadığı için ülkemizdeki madalya sayısı çok düşük. Ne istediğine sen karar ver. Zaman alacağını da unutma.

Sizin eksiğiniz bence "disiplinli çalışma". Bunu oturtursanız, derslerle paralel problem yaşamadan spor da yaparsınız, kendinize başka vakit de ayırırsınız

@Enes Çatal


Haklısınız, disiplin herşeyin başı.Zaten dersler ilede problemlerim var, disiplini oturtunca herşey yoluna girer. Tavsiyeleriniz için teşekkürler.

@Betül özkal

Çok teşekkür ederim Betül hanım, zaman en büyük sorun şuan ve zamanı iyi şekilde kullanmak. Bir yandan zor bir üniversitede mühendislik bir yandan spor...Zor olsada yapılmıycak değil, dediğiniz gibi istemek lazım.

@suat akman

Öncelikle arkadaşınıza çok üzüldüm, inanınca herşeyin yapılabileceğini göstermiş. Bu sayede benim gibi insanlara da örnek oluyorlar.Yorumunuz için teşekkür ederim.

@Engin Sarı

Engin bey çok haklısınız ama insanın aklından bir türlü çıkmıyor nasıl para kazanacağı, bu yüzden stresli geçiyor üniversite hayatım. Tabiki ilerisi içinde spor yapmak çok önemli, bu yüzden bu aralar geri dönmeyi düşünüyorum, önce hafta sonları sonrada roller la hafta içi antrenman yapmayı düşünüyorum. Yorumunuz için teşekkür ederim.