Eren Sarp
Aktif Üye
- Kayıt
- 16 Kasım 2017
- Mesaj
- 114
- Tepki
- 314
- Şehir
- Uşak | Bolu
- İsim
- Eren
- Başlangıç
- 2016—17
- Bisiklet
- Bianchi
- Bisiklet türü
- Yol bisikleti
Tatlı dediniz efendim aklıma geldi, bizimki tatlıcıyla yaşandı ama beyefendi (!) tatlıya bağlayacak yüz bulamadı.
Geçtiğimiz yaz serin bir temmuz sabahı, arkadaşımla çıktık köyleri, yokuşları dolaştık ve en uç dönüş noktamıza geldik. Baktık bizi kesmeyecek, dedik hadi ilçeye gidip corona aşımızı olalım, az bir poğaça atıştırır döneriz gidiş geliş altı üstü 20km ekleriz dedik ve rotamızı değiştirdik. İlçeye gelmeden önce son yokuşumuz, yolların daraldığı, virajlı ve eğimin en sert noktalarını gördüğümüz bir aradayız. Karşıdan mavi renk fiesta benzeri ama daha eski ve küçük bir araç geliyor, arkasında da römorklu bir transit var ama o da ne? Adam daracık yolda bizi göre göre sollamaya çıkıyor
Karşı şeridimiz dolu, sağ tarafımız ise 4-5 metrelik bir uçurumla aşağı tarla. Kaçacak bir yeri kalmayan bizler yolun kaçabildiğimiz kadar kıyısına geçip çarpmadan geçmesi için dua eder konuma geliyoruz ki, şansımıza mavi araç yavaşlayıp yanımızdan hızla geçen transite yol veriyor ve büyük faciadan kıl payı kurtuluyoruz.
Asıl olay ise dönüşte, eve gelmeden son köyde oluyor. Suyumuz bittiği için köyde çeşmeden su doldurmak için duralım dedik ama bizi ölümden döndüren beyefendi köyde lokma dağıtıyor...
Önce suyumuzu dolduralım, sonra şoför kişi ile konuşuruz dedik ama az önce orada olan adam, suları doldurup geldikten sonra ortada yok!?
Dedik bari lokma döken teyzeyle konuşalım ama teyze yaklaştıkça bakışları değişiyor, yanlış anlaşılıp kafamıza kızgın yağ atılmasından korkup arkadaşla topukladık.
Ne lokma alabildik ne de bir özür.
Geçtiğimiz yaz serin bir temmuz sabahı, arkadaşımla çıktık köyleri, yokuşları dolaştık ve en uç dönüş noktamıza geldik. Baktık bizi kesmeyecek, dedik hadi ilçeye gidip corona aşımızı olalım, az bir poğaça atıştırır döneriz gidiş geliş altı üstü 20km ekleriz dedik ve rotamızı değiştirdik. İlçeye gelmeden önce son yokuşumuz, yolların daraldığı, virajlı ve eğimin en sert noktalarını gördüğümüz bir aradayız. Karşıdan mavi renk fiesta benzeri ama daha eski ve küçük bir araç geliyor, arkasında da römorklu bir transit var ama o da ne? Adam daracık yolda bizi göre göre sollamaya çıkıyor
Karşı şeridimiz dolu, sağ tarafımız ise 4-5 metrelik bir uçurumla aşağı tarla. Kaçacak bir yeri kalmayan bizler yolun kaçabildiğimiz kadar kıyısına geçip çarpmadan geçmesi için dua eder konuma geliyoruz ki, şansımıza mavi araç yavaşlayıp yanımızdan hızla geçen transite yol veriyor ve büyük faciadan kıl payı kurtuluyoruz.
Asıl olay ise dönüşte, eve gelmeden son köyde oluyor. Suyumuz bittiği için köyde çeşmeden su doldurmak için duralım dedik ama bizi ölümden döndüren beyefendi köyde lokma dağıtıyor...
Önce suyumuzu dolduralım, sonra şoför kişi ile konuşuruz dedik ama az önce orada olan adam, suları doldurup geldikten sonra ortada yok!?
Dedik bari lokma döken teyzeyle konuşalım ama teyze yaklaştıkça bakışları değişiyor, yanlış anlaşılıp kafamıza kızgın yağ atılmasından korkup arkadaşla topukladık.
Ne lokma alabildik ne de bir özür.