Otobüste yaşadığım tartışma ve kavga

Geçmiş olsun. Yeri gelmişken ilginç bir anımı anlatayım:

1990'lı yılların başında, İstanbul'da iett'ye ait eski MAN otobüslerden birine bir küçük çocuk olarak binmiştim. Arka tarafta uzunca 5'li koltuk vardı, tıpkı şehirlerarası otobüslerde olduğu gibi. Yanımda 30-40'lı yaşlarda 2 erkek oturuyordu. Ben ve onlar dahil arka 5'li tam doluydu. Adamların tavır ve hareketlerine baktığımda tam serseri oldukları açıkça anlaşılıyordu. Yatılı okulda okuduğumdan haftasonu izni sebebiyle evden okula gittiğimden, elimde çamaşırlarımın da olduğu büyük ve ağır çanta vardı.

Birkaç durak sonra otobüsün en arka taraflarına genç bir bayan geliverdi ki bu serserilerin ilgisini çekmiş olmalı. Bu serseriler sanki bayana gözleriyle tecavüz ediyorlardı. Yanımda oturan herif bana bakıp da şöyle deyiverdi:

Şüşşşş, gah da şu ayahtakı bağğyana yer ver. Aklı sıra zor bela sıkıştığımız arka beşlide yanına oturacak olan bayan ile bir şekilde temas kurmak istiyordu utanmaz.

Ben de tıfıl ve çocuk halimle şöyle deyiverdim; kalk da sen yer ver. Adam öyle bir dumura uğradı ki ne diyeceğini şaşırdı, kafasını çevirdi ve kadına olan göz tacizini bırakıverdi.

İstanbul'da oturmama rağmen istanbul'dan en çok nefret ettiğim şeylerden biri aşırı kalabalık olması ve abuk subuk, sapık, tırlatmış insanların da azımsanmayacak derecede çok olması ve mutlaka bunlardan birinin size rastlaması. Eğer emekli olsaydım istanbul'da 5 dakika kalmazdım. İstanbul bana göre yaşanacak yer değil, ancak çalışılacak yer.

Metrobüszedelere, istanbulzedelere geçmiş olsun. Yaşlı insanlar bazen bunamış olabiliyor, onlara dikkat edip durumu bazen geçiştirmek lazım. Tabi sizin durumda saldırıya geçen kişinin bunayıp bunamadığını kestirmek, olay anında çok zor olsa gerek.

Sizin durum çok ilginç, fiziksel bir saldırı olmuş; gerçekten zor bir durum.

Bir keresinde market kasa kuyruğunda belki 80-90 yaşlarında yaşlı kadın gereksiz bir tartışma yaratıp bana hakaret etti. Sadece durumu idare edip geçiştirdim; bunamıştır veya akıl sağlığı yerinde olmayabilir diye.

Üniversite ev isteyince bize ev vermeyen kişiler otobüste kendilerine yer vermemizi istiyorlar

otobüslere en sonra bidiğimde eski turuncu olan otobüsler vardı.benim başıma böyle bir olay gelse o valizimi direk adamın kafasına fırlatırdım hele vurucak orda yığardım adamı bunu sana neden yapmadın diye demiyorum sinir hastasıyım tahammulüm yoktur.iyi sabretmişşin bazen susmak büyüklük oluyor.otobüste çirkef çirkef yer isteyen hanım ablalarda bi zahmet taksiye binsin.

Gecmis olsun. Ben de boyle sinir bozucu olaylari kolay atlatabilen biri degilim. Eve geldikten sonra saatlerce aklima gelir sinirimi bozarim. Olgun ve mantikli davranmissiniz.
Ben de elimden geldigi kadar da toplu tasimadan kaciniyorum, mecbur birakiyor kosullar. En son kadro kulagim kirildi ofisten cikar cikmaz. Arabam evdeydi. Toplu tasima kullanmamak icin zinciri acip arkadasin eski kancali markasiz arka arttiricisini mandala sikistirip 3 vites ile 20km surmeyi tercih ettim. Her gencin kabusu olmustur toplu tasimadaki yer verme gerginligi.

böyle yer verme tartışması ile bi kere karşılaştım. yaşlı bile olmayan teyzenin biri gelmiş: -"bu gençler yer vermiyor. terbiyesiz bunlar ahlaksız bunlar." derken ayağa kalktım topal taklidi yaparak (maalesef) buyrun geçin teyzecim dedim. kadın neye uğradığını şaşırdı. kıpkırmızı oldu. sonra oturmadı koltuğa. yalvardı yakardı geç oğlum otur diye. yüzüne bile bakmadım. sonra o koltuk boş bir şekilde otobüsteki herkes kadına ters ters bakarken ineceği yer mi geldiğinden yoksa otobüste duramadığından mı bilinmez, malum teyze hop iniverdi gençken insan garip çözüm yöntemleri bulabiliyor

toplumsal düzeni hukuk kuralları belirliyor. hukukta açıklanmamışsa görenek ve ananelere bakılır..Bu yaklaşım binlerce yılın sonucudur. Şöyle duyguları ayırıp aklıselim düşünüldüğünde başka bir çözümün olmadığı anlaşılır.

Cahiller iste bana da cok boyle tipler denk geliyor. Bir de yer verince yuzunu burusturup tesekkur edecegine sover gibi bakmiyor mu fitil oluyorum.

En güzelini yapmışşınız. Vursan birde olaylar farklı bir hal kazanacaktı muhtemelen.

Birçok kişinin başına ne de çok şey gelmiş halbuki.

Bar bende kendi başıma geleni anlatayım.

2007 - 2008 yılında antalyadan otobüs ile dönerken yanılmıyorsam konyaydı. Otogara uğradık. Tabii gece 01:00 - 02:00 civarıydı. Ben uyuyordum. Birden orta yaşlı bir bayanın ben erkek yanında oturmam, kimse beni bu adamla oturtamaz demesiyle resmen ayağa fırladım. Uyum açılınca hanfendi durun sakin olun ben de sizle oturmam diyerek durumu anlamaya çalıştım. Muavin geldi. meğer bayanın eşi bilet kestirmiş, bileti alırkende eşinin gideceğini söylemediği içinde erkek olarak bilet kesmişler. Tabii otobüste yer yok. Bana en öndeki muavin koltuğuna geçmemin mümkün olup olmadığını sordular. Bende zaten sinir olmuşum kadına hayatta geçmem dedim. Falanlar filan. En sonrasında kadın servis koltuğunda seyehatine devam etti.

Valla kim ne derse desin İstanbul benim için yaşanmaz bir şehirdir. Ama aynı sıkıntıları inanın Trabzon da da oldukça çok yaşıyorum. Daha bugün sabah pikniğe giderken bindiğim minibüs te benzer bir sorun yaşadım. Milletimiz saygılı, düşünceli olmayı öğrenmedikçe bu tarz sıkıntıları hep yaşayacağız maalesef.

Derse yetişiceğim zaman otobüse binerim başkada binmem.Oda buca kampüsüne giderken ufak tefek yokuşlardan nefret ettiğim için.İzmir'de 986 numaralı otobüse binmiştim.Bilenler vardır belki her zaman fulldur.Bindim otobüs boştu derken otordum birden dolmayan başladı.70-75 yaşlarında amca , bende ortalardayım geldi yanıma baktı.Amca hem okuyorum hem çalışıyorum dedim şimdi işten çıktım okula gidiyorum (bu arada bir sürü genç var oturan hepsinin ellerinde telefon , kitap kaldı elimde gürültü var diye okumadım) Amca söylendi felan 18-19 yaşlarında bi çocuk yer verdi.Amca oturdu ondan sonra söylenmeye başladı , Gençlik siyaset derken belediyelere kadar saydırdı

Akşam geç saat, dersane dönüşü, yaşlı bir amcaya yer vermek için kalktığımda bu teklifi reddederek dedi ki "siz tüm gün çalışıp yoruluyosunuz, ben emekli adamım hep oturuyorum."
Yaşlı insanlara bakış açımı değiştirmiştir bu olay. Otobüste yer verdiğimiz yaşlı/emekli çoğu insan o otobüse gezmek için, keyfine biniyor. Aslında yaşlı başlı adamım egosu yapmalarına gerek yok, çünkü o otobüse bindikleri an ayakta gitme ihtimalini göze almışlardır. (Hasta olur hastaneye gider orası ayrı, bu benim gözlemimdir)

Bu arada sabrınızdan dolayı tebrik ederim, iyi ki kız arkadaşınız yanınızdaymış

Arkadaşlar, burası gençlik forumu olmadığına göre aranızda ötekileştirdiğiniz kategoriden benim gibi yaşlıların, tuna arkadaşımın dediği gibi, huysuz insanların olması da doğaldır değil mi? :islik:
Spor yaptığım için şanslıyım ki, şu an için daha bana kamu taşıtlarında yer verilmesine ihtiyacım yok.
Ancak metroda veya otobüste ayakta durmakta zorlandığı belli olan 70'li yaşlardaki hanımları görmezlikten gelmek için kulaklığı ile müzik dinlerken uyuyormuş numarası yapan genç kız ve erkeklere de tahammül etmenin ne kadar zor olduğunu biliyorum. Bunu aşmanın en kolay yolunu, eğer ben oturuyorsam 65 yaşımla yerimden kalkıp o zor durumdaki insanlara yer vermek olarak buluyorum ne yazıkki. Ayakta durmak değil, gençlerin tutumundan duyduğum üzüntü beni yoruyor.
Ters insanlar her yaşta var, saygılı ve saygısız, anlayışlı ve anlayışsız insanlar da her yaşta var.
Ama ben yine de genç arkadaşlarıma Orson Welles'in "I know what it is to be young" başlıklı ve "but you don't know what it is to be old" diye devam eden şarkısını dinlemelerini öneriyorum.
Hüseyin arkadaşıma yaşadığı o tatsız olaydan dolayı geçmiş olsun...

Ya en sinir olduğum şeylerden biri oldu geçen metrobüste 34b biraz gecikti tabi insanlar arttı da arttı gelince de hurra otobüse neyse bindik otobüse itiş kakışla sanki bu yetmezzmiş gibi 2 tane hanfendi bağara bağara belediyeden girip siyasetten çıktılar ama kimse de laf etmiyo gidene kadar nası dayandım da laf söylemedim hayret ediyorum alakasız ama geçen bisiklet turu yaptık kiralayarak ben gear bir bisiklet aldım bi kız da söyleniyodu ben buna binemem binmiycem diye meğersem benim bisikleti almış salak sonra bırakmış şimdi dandik bisiklet aldı diye ağlıyo sordu değişebilirmiyiz diye hayır dedim sonra hocaya söylemiş hoca da bana dedim ali ibnelik değil hayı rdedim hocaya da banane dedim bırakmışsa bırakmış kendi suçu

geçmiş olsun
şahsen eli ayağı tutanlara bayan olsa dahi yer vermiyorum artık.
geçenlerde de ben denk geldim yaşlı bi adam kalkmış birini dürtüyor kalk bana yer ver diye. aralarında tartışma çıktı.
13-15 yaşında çocukların oturup yaşlıların ayakta kalmasından dolayı ben de içten içe sitem ediyorum da kimse kimseye yer vermedi diye eleştirme hakkı yok. Otobüsün ortalarında oturunca ve yaşlı biri ayaktayken yer vermeyince rahatsız oluyorum suçluluk duygusu oluyor içimde sırf bu muhabbetlere maruz kalmayayım diye iş yerimden 1 km geriye yürüyüp arka beşli koltuğa geçiyorum

Ben yer veririm fakat bizi kim düşünecek kimse kimseyi düşünmüyor belki ahağımda varis var veya Allah korusun kötürümüm kimsenin kimseye saygısı yok bakarım adama adammı diye adamsa veririm yerimi değilse vermem kimsenin egosunu tatmin edemem en ufak kibir kırıntısı mı gördüm vermem hocam çünkü ben yerimi niye veriyorum hayır duasını almak için he halik bilir olayı davar ama bilemicem artık
neyse
size metrobüs buglarımı anlatayım 9:30 da beylikdüzü son duraktan şöför arkasındaki cam kenarına oturun sabah saatlerinde kuyruk varsa hiç beklemeyin o kuyruğu ayakta avcılar kampüse gidin hem daha uzun gidersiniz hemde şansa oturma şansınız olur inanılmaz bi şekilde 5-6-7 civarı ilk durakta avrupai bir kuyruk oluyor iş saatlerinde içinizdeki hayvanı açığa çıkarmanız lazım yoksa oturmayı bırakın körükte bile yer bulamazsınız ama karşılıklı yerlerin cam kenarında oturursanız kalkma olasılığınız düşük

Biraz daha kişisel gelişim çalışmalıyız bence.

Bir bakmışsınız 70 yaşındayız.

Arkadaşlar unutmayın. Biz de eğer ömrümüz yeterse yaşlanacağız. "Huysuz" yaratıklar olacağız, hani kimi arkadaşlarımızın tanımına göre Evet tıbben doğru. İnsan vücudu, beyni de dahil olmak üzere yaşlandıkça çocuklaşır. Bebekleşir.
Yaşımız ilerledikçe kas gücümüz azalacak, dizlerde, eklemlerde tahribatlar olacak. Ayakta durmak, yürümek, toplu taşıma aracında oturmadan gitmeye çalışmak tam bir işkence olacak. Dayanıklılığımız azalacak. Gençken yere düşünce çok dert değil, bisiklet üstünden taklalar atarak düşünce bile kalkıp yürüyoruz çoğumuz. Ama o yaşa gelince, en ufak bir düşüşte bile bir kemik yaralanmasının telafisi çok çok güç olacak. Aylarca belki yataktan kalkamayacağız. Niye? Otobüste giderken kulağında kulaklıklı gençlerin yer vermediği bir anda otobüsün yaptığı bir ani frende dengemizi sağlayamayıp yere düşmemizden dolayı. Hepimizin vardır yaşı ilerlemiş bir tanıdığı. Anne, baba, dede, nene, amca, teyze vs. Düşünsenize bir gün haber geliyor. Otobüsün içinde düşüp kemiğini, hele bir de kalça kemiğini kırmış. O gözünüzün nuru, en az 6 ay yatalak kalacak o yaşta. Daha sonra eskisi gibi sağlıklı olacağı da şüpheli. Düşmesinin sebebini sorgulayacaksınız. Görecek/duyacak/anlayacaksınız ki otobüste kulağında kulaklıkla duran, uyuyor numaraı yapan birçok genç yaşıtımız varmış oysa. Ne düşünürsünüz bu durumda? Ha bu arada onların yer vermeme sebebi de "Yahu sabahtan beri 10 saat çalıştım, bu yaşlılar çok huysuz, onlar emekli,sabahtan akşama kadar oturuyor vs vs" diye düşünmeleri. Yorum sizin

Başlığı açan arkadaşın başına gelen olay çok üzücü. Yer vermemesi de gayet normal. Şartları anlatmış çünkü. Asıl ayıp, otobüste bulunup da daha bu olay gerçekleşmeden direk yer vermeyen diğer gençlerde. Bizlerde. Evet bizlerde. Yorumlara bakılırsa bizlerde yer vermeyecektik. Elimiz boş ve sağlığımız müsait de olsa yer vermeyecektik anlaşılan.
Sakin kalabilmesinden ötürü tebrik ediyorum arkadaşı. Birçoğumuz kendimizi dinginleyemeyip fiziksel şiddete karşılık verebilirdik.

"Ben 12 saat çalıştım, o sabahtan beri oturuyor, banane kalkmam, dinlenmem lazım" diyoruz ya hani. E be arkadaşım, sen 20-30 yıldır çalışıyorsun. Gençsin, sağlıklısın, dinamiksin. O amcam 60 yıl, 70 yıl emek sarfetmiş. 70 yıllık yorgunluk ve tahribat var vücudunda. 12 saatin hesabını mı yapıyorsun şimdi? Ne yaptın 12 saat. Sırtında 100 kiloluk malzeme mi taşıdın hiç dinlenmeden. Hadi taşıdın diyelim. Ne güzel bak, onu yapabilecek sağlığın sıhhatin var. Biraz daha dayan eve gidene kadar ve o yaşlı kıymetlilere kolaylık sağla otobüste

Neyse. Lafı uzatmayayım. Ben yine de yer vermem diyen arkadaşlara mesajım, umarım yaşlanmazsınız

Aynı durumda ya sizin kadar sabırlı olamazdım ya da aşırı sabırsız olabilirdim. Sinirlendiğimde kendi öfkemden korkuyorum ( kontrol edemeyeceğimden ) o derece. Şahsen aynı durum benim hayatımın sınavı olurdu...

Çok geçmiş olsun inşallah tekrar yaşamazsınız.