Scudo Sports

Nevres ve pedaldaşlarım..

Scudo
05-08 Haziran 2014 Bisikletle 100 Yıllık Macera Turu.

İlk kez katıldığım profesyonel bir bisiklet organizasyonuydu ve çok mutlu döndüm. Yeni pedaldaşlar edindim. BUBİDOSD Derneği üyeleriyle tanışma ve birlikte pedallama fırsatı buldum. Herkesin emeğine sağlık ve tekrardan teşekkür ediyorum.

Organizasyonu detaylarıyla anlatmak isterdim. Fakat 4 gün süren macerayı anlatmak güç. Yaşamak lazım. Mutlaka bu tura katılmanızı öneriyorum. Ihlamur kokusu ile birlikte doğayla iç içe pedallamanın keyfi tarif edilemez. Ve 2 gün boyunca hiç durmayan yağmur altında pedallamak, yağmura rağmen çadırlarda uyumak, ıslak zeminde dik rampalar tırmanmak, dik yokuş aşağı virajlı yollarda ilerlemek.

Bisiklet sever 180 katılımcı ile birlikte, Derneğe ait bisiklet taşıyıcılı araçlar, görevli motosikletli yol kesici, Ambulans, Arama Kurtarma Ekibi, Polis, Jandarma, Bisiklet tamir aracı, belediye otobüsü ve içecek takviyesi yapan bir araç ile birlikte yol aldık.

Bazı katılımcılar çadırda bazıları otelde konakladılar. Kahvaltı, Öğle yemeği, akşam yemeği ve yollarda hep birlikteydik. Yağmuru, güneşi, rüzgarı, ıhlamur kokusunu, yol üstünde kiraz ağaçlarındaki meyveyi, pedalları, mutluluğu, sohbeti , arkadaşlığı ve bisiklet dostluğunu paylaştık.

Ve güzel anılar koyduk yüreğimize. Bir akşam üstü köy kahvesinde soluklanıyoruz. Bisiklet sohbetleri yapılıyor. Aynı anda tanışma faslı. Ben Nevres dediğim anda karşımda oturan beyefendi “ben sizi tanıyorum, Bisiklet Forum da tur yazılarınızı okuyorum” diyor. Şimdi yazarken yine aynı güzel duyguları yaşıyorum. Bursa’dan pedaldaşım, forumdaşım Sayın Ercan Hafız arkadaşıma selam olsun.

Bir çok ilden katılımcı vardı. Bursa, İstanbul, İzmir, Muğla, Ankara, Osmaniye, Antalya, Edirne,

Etkilendiklerim; Muğla’dan orta son sınıf öğrencisi Elif ve babası, istanbul’dan Olga ve annesi.

Hayran kaldığım; Osmaniye’den Umur Gürsoy hocam.

Teşekkür; Bursa’dan Efdal Kürşat Sezer’e, İstanbul’dan katılan Hakan Gencer, Muaz, Ayhan ve Süleyman arkadaşlarımın bana verdikleri destek için, Sevgili kameramanımız Mustafa Alay’a ve Bursa’dan Züleyha Avşar’a, İstanbul’dan Okan Falay’a seneye çadırda kalmamamız için yapacağı maddi desteğe :) şimdiden teşekkürler.

Soner Sarıhan’ın güzel sunumu için kendisine tekrar teşekkür ediyorum.

Geçmiş olsun dileklerim; kaza geçiren pedaldaşlarıma

Adını anımsayamadığım tüm pedaldaşlara sevgi ve selamlar.

BUBİDOSD yönetim Kurulu Üyeleri; Ertan Ayçetin, Hüseyin Yıldız, Raban Karasu, Murat Esen, İsmail Aydın ve adını anımsayamadığım diğer üyelere ve emeği geçenlere tekrardan teşekkür eder, saygılarımı sunarım.

Nevres

(link)
(link)
 

Yağmurda tırmanış videosu...

(link)
Yüzyıllık Macera bisiklet turu gazete haberi. Haziran 2014

(link)
Yüzyıllık Macera bisiklet turu gazete haberi. Haziran 2014
 
Yaylalar yaylalar, rampalar rampalar :)
https://i.hizliresim.com/P3LEG5.jpg

Yüzyıllık Macera 2014- rampalar
https://i.hizliresim.com/XWQYl3.jpg
 
Bir pazar pedallarken aynı yol üzerinde pedaldaş Halil İbrahim Duran ile karşılaşıyoruz kırmızı ışıkta beklerken. Ve beni kaskım olmasına rağmen tanıyan Halil arkadaş ile yollar tekrar bisikletçide kesişti.
Sevgiler selamlar Halil..

(link)
 
Yeni makinani topladın mi ve pedalladın mi :)
 
@NEVRES KME
aynı gün toplayıp eve onla gittim. toplamda tatile çıkmadan önce 120km yaptım galiba

http://tapatalk.imageshack.com/v2/14/08/30/5934aba663e522df5cf56bf789fde151.jpg
 
@halil ibrahim duran

Kazasiz belasız pedallamalar olsun
 
@NEVRES KME
sağolasın abla, sana da, camlardan uzak dur ve çok hava bas
 
@halil ibrahim duran

:)))) 2 sene sonra sevimsiz oldu cam kırıkları. Dilerim birdaha denk gelmem.
 
Merhabalar,
Bir sevimsiz misafir geldi ve uzun zorlu bir süreç içerisinde yoğruluyorum. Umut ettikçe ve yarının güzelliklerini yaşamak için sevdiğim, hoşlandığım, mutlu olduğum uğraşlarımı yapmak ve hayatın içinde aynı enerjiyle tutunabilmek için çabalıyorum. Kemoterapi sürecinde zorlu günler maalesef herhangi bir aktivite yapmamızı engelliyor. Ameliyat olduğum sıralarda Bisiklet forumda Bahçelievler de ikamet eden arkadaşlar bir whatsapp grubu kurdular. Onlar her gün tur için programlaşırken ben sadece mesajları okumakla yetindim. Aynı heyecanı onların pedala basışlarını hissettim. Sağlık durumumu soruyorlar ve sabır diliyorlardı. Hiçbirinin yüzünü görmedim. Fakat desteklerini çok yakından hissettim. Radyoterapi zamanı geldi. İlk tetkikler yapıldı. Herzamanki gibi ilk sorum bisiklete binebilecekmiyim oldu. Kemoterapi gibi beni yormuyacağını, fakat bedenime yapıştırılan işaretli flasterleri korumam gerektiği söylendi. Bunlara rağmen çok heveslendim. Her gün bisikletimle bulaşabileceğimin düşüncesi bile muhteşemdi. Tedavi başlamadan önce bir günlük bir boşluk vardı. Ve ben hemen Neon Bisiklet Grubuna yazdım. 16 Haziran 2015 Salı günü için bir saatte olsa bana eşlik edebilecek bir arkadaş olup olmadığını sordum. @nejnej arkadaş ben uygunum dediğinde çok mutlu oldum. Sabaha kadar program bozulmasın diye heyecan yaptım. Durumumu gözlemlemem gerekiyordu. Hergün bisiklete binme hayaliyle yaşamak ve buluşamamak beni fazlasıyla üzüyordu. Benim ameliyatımla aynı zamanlarda Nejnej in annesini de aynı sevimsiz misafir ziyaret etmişti ve konu ile ilgili birkaç kez yazışmıştık. Saat 10.00 buluşmayı kararlaştırdık. Fakat heyecanımı bastıramıyordum. Erkenden hazırlanıp bisikletimin yanına indim. Kavuşma vakti gelmişti. Gelin arabası süsler gibi sildim onu. Ha bir de alnından öptüm. :) Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Biraz da korkularım vardı. Ameliyatlı bölgem ve kolum sıkıntı yaratacakmıydı bana. Bilmiyordum. Denemem lazımdı. Yaşamalıydım ve öğrenmeliydim. Doktorum sürmeye ilk başladığımda 15-20 dk yı geçmememi söylemişti. Fakat ben yola koyulup pedala dokunduktan sonra bu zamanlamayı ayarlamak zordu. Nehnej ile buluştuk, selamlaştık yola koyulduk. Rota Ataköy dedik. Trafksiz bir bölge olmalıydı benim için. Yokuş aşağı saldık kendimizi. Rüzgar yüzümü okşamaya başladığında gözyaşlarıma engel olamadım. Uzun zaman olmuştu binemeyeli. Seyahatlerin arka arkaya gelmesi ve ardından sevimsiz misafirin keşfedilmesi sonra ameliyat ve tedavi süreci derken ayrılık uzun olmuştu. Sinan Erdem Spor salonu karşısında durduk gözümü yakan tuzlu gözyaşlarını temizledim. Ve bisiklet yolu çizilmiş kaldırımda sohbetleyerek sürüyordum. Arka lastikte bir gariplik hissettim. Hiç zamanı değildi lastik inmişti. İkimiz de de pompa yok. Buna rağmen biraz devam ettik. Sanırım biraz yordu beni. Dönmeye başladık. Bu sefer Sinan Erdem’in önünde durduk. Bu anı fotoğraflamalıydım. Herşeyde vardır bir hayır dedikleri doğruymuş. O lastik inmeseymiş benim için daha bir sevimsiz durum oluşacakmış. Bahçelievlere doğru ilk uzun rampayı trafik içinde çıktıktan sonra yıkılan Carrefoursa’nın önüne geldiğimizde şiddetli bir mide bulantısı ve halsizlik hissettim. Eve çok az kalmıştı ama bisikletten inip yürümeye başladık. Bulantım artıyordu. Arkadaşı endişelendirmemek için kendimi çok zorladım. Sonra oturup dinlendim biraz. Ve kendimi eve atmayı başardım. Zamanı fazla kullanmış olmak, henüz vucudumdan kemoterapi etkileri gitmemişken bu kadar yormanın acısını bir gün boyunca çektim. Aklımda kalacağına pedalımda kalsın dediysemde, biraz ağır ödedim. Ve sabırla beklemem gerektiğini, yormadan daha az zaman kullanmam gerektiğini boyumun ölçüsünü alarak öğrendim. En önemlisi bana zaman ayırıp eşlik ettiği için ve bu güzel heyecanlı deneyimi gerçekleştirmemde destek verdiği için pedaldaşım @nejnej e çok çok teşekkür ederim. Allah annesine, bana ve sağlığı bozulmuş herkese yardım etsin. Güzelliklerden mahrum bırakmasın. Beni de çabucak bisikletime kavuştursun. Sevgiler
 

Dosyalar

  • 16062015.jpg
    16062015.jpg
    110,9 KB · Okunma: 53
  • 16062015 nej.jpg
    16062015 nej.jpg
    53,4 KB · Okunma: 52
Geri