bugün sabahın ilk ışıklarında yine yola çıktım ve 50 km'yi devirdim herzaman olduğu gibi,ama hala aklımda dün akşam yaşadığım olay vardı......
dün akşam Bf'yi kapattıktan sonra hazırlandım ve yola çıktım,yine 50 km'lik bir yol yapmayı düşünüyordum yanımdaki akrabamla,bisikletlerimizi aşağı indirdik ve yola koyulduk ,hava kararmıştı ,hem canım sıkılmasın diye hemde mersini daha iyi öğrenebilmek için herzaman farklı yollardan gidiyordum ve bu sefer de pozcu postanesinin yanından dağ tarafına doğru giden 45 evler caddesine pedal çevirdik,biraz yukarıya doğru yol aldıktan sonra 4 yol ağzı dedikleri bir yere geldik.trafiğinde baya yoğun olduğu bir cadde.biz tam sola dönmek için yolu kontrol ettiğimiz sırada bizim geçmek istediğimiz taraftan bize doğru gelen bir scooter'a beyaz bir minibüs arkadan çok hızlı bir şekilde çarptı.bütün insanlar şok oldu donup kaldı bir anda,bende bir an duraksadım ve hemen bisikletimden indim ama ne göreyim,scooter'a çarpan minibüs durmadı ve bizim olduğumuz yola doğru yavaşça döndü,kaçmaya çalıştığını anladım ,açık olan pencereden ''plakanı aldım,boşuna kaçma'' diye bağırdım. adam bana ''o zaman polisi ara '' dedi,anlamadığım bir kaç şey daha söyledi ve son sürat olay yerinden kaçtı....
insanlığımızı bu kadar kaybetmişiz demekki
yerde yatan yaralının bşına insanlar toplanmıştı ,heryer kan olmuştu
adam sesinin çıktığı kadar bağırıyordu,kumaş bir pantolon vardı üzerinde ve sağ ayağının kırıldığı görünüyordu.ellerim titreye titreye eğildim ve adamın dizine elimle hafifçe bastırdım ayağını oynatmaması için,bir kaç kişi başının altına birşeyler koymuştu,bir amcamız sürekli ''sen çok iyisin aslanım bir şeyin yok diyordu'' ,çarpan minibüsün plakasını benden başka 2 kişi daha almıştı ve polisi aradılar , olayın hemen sonrasında aranan ambulans hala gelmemişti,yaralının insanlara'' lütfen bir tane sigara verin bana'' diyişi hala kulaklarımda
daha fazla olay yerinde duramadım ve ayrıldım,umarım sağlığı iyidir.
33 RD 037 plakalı minibüsün sahibi olan ,çizgili gömlekli ,hafif kilolu ve bir insana çarptığı için gülen adamı ve aramızda geçen kısa konuşmayı hayatım boyunca unutabileceğimi sanmıyorum
