İstanbul'da Yokuş Antrenmanı

İstanbul Avrupa yakasında yol bisikletinizle antrenman yapıyorsanız alternatifiniz maalesef çok fazla değil. Şehrin kalabalık yapısı,araç popülasyonu,trafikte bisikletliye duyulmayan saygı nedeniyle antrenman yapabilmek zor. Bütün bunlarla beraber eğer uzun yokuşları seven bir bisikletçiyseniz maalesef İstanbul'un coğrafi yapısı da buna çok uygun değil. Ama İstanbul yine coğrafi yapısından ötürü özellikle boğaz hattında deniz kenarından iç taraflara doğru uzunan ortalama 1-2 km'lik ama sert ve çok sert yapıda sağlam yokuşlara sahip. Bunların dışında şehir merkezinden e-5 üzerinde Tekirdağ yönünde uzaklaşırken de yine çok uzun olmayan ama hatırı sayılır eğimlere sahip yokuşlara sahip.Bunların dışında Avrupa yakasında antrenman yapmak için en uygun yerler olan şehrin kuzeyinde de güzel yokuşlar mevcut. Bu yazıda çoğunlukla kullandığım rotalar üzerindeki en sevdiğim 10 yokuşu sıralamaya çalışacağım. Yazmaya çalışacağım eğim bilgileri ve ekleyeceğim kişisel görüşler umarım okuyan bisiklet severlere faydalı ve gaza getirici bilgiler olarak geri döner.



1) Bebek Yokuşu: Koca İstanbul'da en sevdiğim yokuş burası. Boğaz hattında Bebek semtinin dar bir sokağından başlayan yokuş başladıktan yaklaşık 100-200m sonra eğim bir daha gevşememek üzere sertleşiyor. 1km'lik yokuş ortalama %12 ve max. %21,6 eğim ile bana Mur de Huy yokuşunu hatırlatıyor. Küçük Bebek yokuşuyla tanışana kadar bu yokuşun İstanbul'daki en acımasız eğime sahip yokuş olduğunu düşünüyordum. Hatta ilk seferinde çıkamamıştım. Bi sonraki denememde carbon bisiklet ve kilitli pedal farkını yaşayacağımı düşünmüştüm ama yine çok zorlanarak ve sonlara doğru zigzaglar çizerek çıkmıştım. Benim için efsane yokuşlardan biridir.
(link)


2) Örcünlü Yokuşu: Kuzey İstanbul'un yol bisikletçileri için sunduğu en acımasız ve o bölgede en iyi yokuş antrenmanlarının yapılabileceği yokuşlardan biri. 4km'lik yokuş ilk 1,5km'de çok hafif bir eğimle karşılıyor bisikletçiyi. Strava'daki bu yokuşa ait iki segmentten ben eğimin bisikletçiyi hafiften çarpmaya başladığı zirveye uzaklığın 2,8km olduğu bölümden başlayan segmenti seçtim. Ortalama eğimin %5 olduğu bu segmentte maks. eğim %10 seviyelerinde. Hızlı girip,sert çevirirseniz,eğimin yumuşadığı son 500m'de patlama garantiliGrup olarak rekabet halinde çıkıyorsanız, ani ataktan ziyade tempo yükseltip grubu inceltmeye yönelik atakların yapılabileceği bir eğim. Eğim çok sertleşmediği için grubun içinde kalmaya çalışıp zirveyi görmeye çalışın. Ama nabzı iyi olanların eğimin yumuşamasıyla birlikte tempoyu arttırması karşısında patlamışlığım vardır
(link)


3) Büyükçekmece - Beylikdüzü (cat 3): İstanbul'da bulabildiğim ender cat3 tırmanışlardan. Ortalama eğim %5.3 ve maks. eğim %12,4. 3,6km boyunca e-5 üzerinden Büyükçekmece'den deniz seviyesinden Beylikdüzü'ne doğru tırmanıyorsunuz. Birbirine benzer iki segmentten birinde ağır araçların kullandığı eğimin sertleşmediği ancak sürekli makul bir seviyede olduğu rota,diğerinde ise e-5 boyunca devam eden rota. Bu ikinci segmentte eğimin stravaya göre maks. %12,4'e, bana göre ise daha da yüksek olduğu bir dönüş mevcut. Günün birinde bu rotada bir yarış olursa, kendine güvenen bisikletçilerin atak yapacağı nokta burası)
(link)


4) İnönü stadı-Taksim Meydanı: Burada listeye yazdığım 10 yokuştan en çok kullandığım, antrenman amaçlı en çok ziyaret edip,uygun vakit bulursam 3-5 set çıkıp indiğim yokuş. Hatta bir ara KOM'una da bayağı göz koyduk ama sonradan ortalık dağıldı,KOM derecesi benim şu an için ulaşamayacağım değerlere geldi.1,6km'lik yokuşta ortalama eğim %6,3,maks. eğim %21,3(strava'ya göre)Deniz seviyesinden İnönü Stadı'nın hemen önünden başlayan segment, stadı döndükten sonra İnönü caddesi üzerinden Taksim meydana çıkıyor. Stadı döndükten sonra hızlanıp nefes alabileceğiniz negatif bir eğim var. Stad dönüşünü tamamlayıp İnönü caddesine doğru döndükten sonra eğim bisikletçiyi yaklaşık 200-300m boyunca sert bir şekilde çarpıyor. Strava'nın gösterdiği değerlere göre de maks. eğim burada gerçekleşiyor. Gerçekten pedal çevirmenin zorlaştığı,bisikletin shifter'ına çaresizce tekrar vurduğun,ama vitesi düşüremediğin bir bölüm. Ama çabuk bitiyor. Benim en çok keyif aldığım,antrenman yapmaktan zevk aldığım yokuş..
(link)


5) Küçük Bebek Yokuşu (duvar): Benim gördüğüm,benim bildiğim İstanbul'daki en acımasız yokuş. Henüz bisikletle tırmanmaya cesaret edemedim. Arabayla çıkarken vites değiştirmeye çekindiğiniz,araba geriye doğru devrilecekmiş gibi korktuğunuz bir bölüm var. Strava mühendisleri de galiba orada ne yapacağını şaşırmış ve eğim grafiğine direk duvar çizmişler.Segmentteki veriler çok sağlıklı değil ama bu bile nasıl bir yokuş olduğu hakkında ipucu veriyordur eminim. 900m'lik yokuş %11,4'lük ortalama eğim ve %28,4'lük maks. eğime sahip. (strava'ya göre) Eğim grafiğindeki duvarlarda ise maks. eğim %60'ları filan gösteriyor strava ama onları çok dikkate almadım. Bana göre bu yokuşu zigzag çizmeden çıkabilmek çok çok büyük bir başarı. 36/30'luk aynakol/ruble oranına sahip CX bisikletimle ilk fırsatta deniyeceğim.
(link)

6) Tarabya Yokuşu: 1,7km'lik, ortalama eğimin %7 olduğu, maks eğimin %23,5'le(strava'ya göre) çıkanı çarptığı güzel bir yokuş. Lokasyon itibarıyla ancak pazar uzun sürüşlerinde rotama ekleyebildiğim,buradan Bahçeköy bağlantısı ve İstanbul'un kuzeyine çıkabildiğim rota.
(link)

7) Bahçeköy Yokuşu: Tarabya yokuşu ile paralel, lokasyon olarak benzer yerde bulunan ancak eğim profilleri farklı olan yokuş.Sahil kenarından başlayan yokuş uzun bir süre neredeyse sıfır eğim devam ediyor. Ben özellikle bu rotadaki sahil kenarından başlayan uzun segmenti seçtim.Çünkü gerçekten geçerken çok keyif alacağınız manzaralar mevcut. 4,4 km'lik segment %2,4 ortalama eğim ve %12 civarı maks. eğime sahip.Özellikle son kısım sert eğimler içeriyor. İstanbul'un en keyifli yolu bile diyebilirim burası için. Ben ilk gördüğümde buraya daha önceden nasıl gelmedim diye kendime kızmıştım.
(link)

8) Avcılar Tırmanış: E-5 üzerinden Küçükçekmece'den Avcılar'a doğru 2km'lik %3,8 ortalama eğime sahip segment. Rota E-5 üzerinde olduğundan yoldaki eğim çok stabil ve ani değişim ve kırıcı bir nokta mevcut değil. Segment E-5 üzerinde olduğundan genellikle tercih edilmese de kuzey İstanbul'a çıkmak için veya Çatalca tarafına gitmek için geçilmesi gereken bir yol.
(link)

9) Haramidere Rampası: E-5 üzerinde Avcılar tarafından Beylükdüzü'ne çıktığınız rampa. 4km'lik segment %4,2 ortalama eğim ve %12,2 maks.eğim ile iyi derecede zorluyor bisikletçiyi.
(link)

10) Florya Çıkış: Bu yokuş biraz duygusal sebepten seçildi (kapımın önünden geçen segment) 1,6km uzunluğunda ortalama eğim %2,4,maks. eğim %3,9. Görüldüğü gibi sert bir yokuş değil. Ama 3-6 seti bir antrenmana sıkıştırırsanız güzel bir antrenman yapmış olursunuz..
(link)

Herkese iyi antrenmanlar...

Kaynak: (link)

Bahçeköy yokuşunun tam ortasında bir sahanlık (hatta direk ufak bir iniş) var. Hastayım oraya
İnsan huzur doluyor o noktaya gelince.

üçyüzlü tabya yokuşu var listedeki tüm yokuşlara beş basar
bide bağcılar dere den tepe ye çıkan yokuşlar var

güzel bir derleme olmuş. sarıyer, kilyos ve rumeli fenerine çıkılan yerde gayet güzel.

göktürk, tayakadın, çatalca taraflarında da güzel tırmanışlar var.

portakal yokuşu da benim sevdiklerim arasında.

Eyüp Alibeyköy yamaçlarında da kısa ama çok sert egimler mevcut. Hatta bizim gazi mahallesinde yürüyerek çıkarken bile çok zorlayan 1-2 rampa mevcut. Bilginize.

Öncelikle elinize sağlık. Bahçeköy yokuşunu geçtiğimiz pazar günü arkadaşlar ile çıkarken ciddi bir tehlike atlattık. O yol 2 şerit ve gidiş geliş şeklinde kullanılıyor. Geride kalan bir arkadaşımızı bekleyelim diye kenara çekilmiştik ki, yukarıdan gelen iett otobüsünü, yük taşıyan bir kamyon sollayarak silme yanımızdan geçti. O yolu kullanacak olanlar, özellikle araçlara dikkat etsin diyorum.

@Ali Demir
Evet Sarıyer ve Rumeli feneri harika. Orada henüz binmediğim için yazmamıştım. Ama bu baharla birlikte ilk fırsatta oralarda döndürcem tekerleri

Bence Avrupa yakasının şöyle bir artısı var,orman kenarlarındaki yollar güzel.Anadolu yakası köy yolları bazı yerlerde bezdiriyor.
Rumeli Feneri benimde aklımda minübüsle geçerken yolları çok temizdi adeta kaymak gibi Orda tırmanış çok zevkli olur

@Kaan Özçelik Küçük Bebek yokuşu benim de en sevdiğim yokuşlardan Hatta aksiyon kamerasını ilk aldığımda orda deneme çekimi gibi bir şey çekmiştim.
İstanbul'da daha dik başka bir yer ben bilmiyorum. Dik olması bir yana, asfalt çok kötü ve arada mazgallar var. Bir de üzerine taksi ve kurye motorlarının çoğunlukta olduğu saçma bir trafiği var. İnerken duramıyorlar, çıkarken de durmak istemiyorlar :/

Çok uzun değil ama Yıldız Parkı'nın yokuşu da güzeldir.

@Hasan Çabuk Tebrikler,çok da iyi tırmanmışsın. Aynakol/ruble oranın neydi?

@Kaan Özçelik kesinlikle tavsiye ederim emin olun ki listenizi değiştirecek cinsten yokuşlar göreceksiniz ayrıca çok güzel liste olmuş.elinize sağlık

Yarın bir sıkıntı olmazsa sırasıyla Avcılar-Haramidere-Örüncü rampalarının bir tadına bakalım. Ağlatsın bizi

@Hasan Çabuk
bence o kadar tırmanıp düzlüğe çıktıktan sonra bisikletin pedal basmadan da ilerleyebilmesi gerekiyor. adil olan budur.

Benim de şurada işten dönerken eve doğru tırmandığım ufak ve şirin bir yokuşum var %24'le başlayıp ufak bir düzlükten sonra %10'larla devam eden. %10'luk bölüme gelince rahatlıyor insan (link)
Bu da segmenti : (link) (strava ortada eğimi eksi gösteriyor ama düz orası aslında)

@Kaan Özçelik 34-27'di oran.

@ozgur908 Aslında her şeye rağmen bisiklet adil davranıyor sürücüsüne. Gösterdiğin çabanın karşılığını alıyorsun bir şekilde

Fatih Balatta Kırmızı Killisenin Yokuşu, ruhban Okulunun OLduğu Sokağın Yokuşu Bilen Bilir Bugün'e Kadar Çıktığım En Dik Yokuş Orası 100 Mt Filandır Bugüne Kadar Çoz .az Bisikletçi Çıkmıştır O yokuş'u

@muzaffer KOCABAŞ 100m'de dediğin gibi çarpıyorsa kopenberg gibi birşeydir o