Bisikletten düşüş anılarınız

Ben kendi hazırladığım video ile anlatayım size

bu konu sanki benim için açılmış gibi duruyor gelelim aptalca düşmelirime.
Geçen yaz bisiklet ile ön kaldırırken düşmemi anlatayım size, yalnız gerçekten iyiyim bu konuda çok da iyi yaparım apaçliğimi
şimdi ben tek tekerde gidiyorum yerde çukur varmış oraya bi girdim sırt üstü yapışdım yere ama öyle böyle değil amele sümüğü gibi kalkamıyorum yerden.
Sonra bi baktım herkes başıma toplanmış esnaf,mahallenin teyzecikleri,çocuklar falan ama ben kıpırdayamıyorum bi tane abi çıktı aralarında aldılar beni yolun kenarına yatırdılar ama acı çekiyorum sonra bi şeyler yaptı yavaş yavaş acısı geçmeye başladı kendime gelir gelmez teşekkürleri edip oradan uzadım çünkü utandım çocuk gibi bisikletten düştüm diye.
Sonuç ne mi oldu 1 hafta sağ omzumun üzerine yatamadım aynada sırtıma baktığımda her tarafı param parça olmuştu.
Ben yaptım siz yapmayın.

dün gece ankara konya yolu demir köprüyü geçtikten sonra cukurambar a dogru giderken düştüm.
hafif yağmur vardı. acaba frenlerim ne kadar tutuyor diye test etmek istedim. daha once yagmurda binmemiştim çünkü.
yer cok kayganmış. anında kızakladı arka teker. yalpa yaptı. freni bırakmama ragmen toplamadı ve yapıştım yere.
1,5 aylık bisikletten uzaklaştırma aldım. sağ omuz kırık ve çatlak. yağmurda dikkat arkadaslar.

Geçenlerde bende saatte 5 kilometre hızla bi kaza atlattım Evet evet gerçekten atlattım. Şöyle ki; benim klasik bir dönüşüm vardır. Arka tekeri nerdeyse hiç döndürmeden olabildiğince dardan dönüş alabilirim. Bunu yapmayı dağ bisikletimle öğrendim. Ama yol bisikleti çok farklıymış. Ben yine bi gün öylesine gezinirken, o meşhur dönüşümü yapıp caddeye çıkayım istedim. Kırdım gidonu hem pedala basıyom denge için, hem arka freni köklüyom teker dönmesin diye. Tam dönüşü bitirirken birden bire ön teker kaydı, bi afallama bi sıçrayış bi tangırtı filan oldu. Sonra bi baktım ben iki ayak üstünde bisikletten bi metre ilerdeyim, bisiklette yan devrilmiş. Ben nasıl iki ayağımdaki kalleri çıkartabildim, nasıl bisikletten atlayıp dengemi korudum vede en önemlisi olayın sebebi ne diye afallamıştım. Sonra yanımdan geçen biri vardı oda noldu diye bakıyo bana, oda nasıl düştüğümü anlamamış. Bende ona bakıyom hani öyle yapılır mı falan desin de niye düştüğümü anlayayım diye, yok öyle olmadı. Ben bi bisiklete bakıyom bi yere bi daha bakıyom sonra tekrar bakıyom bişey bulamadım. Tam tekrar bindim gidecem gördüm ki yolun ortasında bi avuç kum var, ortasından bişey sürüklenerek geçmiş. O zaman anladım vaziyeti, sen tut o dar dönüşü yaparken koskoca meydanda bi avuç kuma ön tekeri denk getir sonra da "noooldu lan öyle" de, olacak iş mi? Bu yol bisikletinin tekeri bi avuç kumda bile kayıyomuş, kaysın bi zahmet. Kum bisikleti değil ya

gece yağmur yağıyordu ve sokakta pek insan yoktu, sakin bir hızla direklerin çöplerin arasından süzülerek geçiyordum, kaldırımda gidiyorum bu arada, tam bi grup insan vardı onları geçtim ve hafifçe sağa dönüşün ortasında ön lastik 1 metre uzunluktaki bi alanda kaldırım taşlarının birbirine olan 1 -1,5 cm lik fark yaratan bi çizgiye kapıldı, yağmurlu havada biraz yatınca çekişi kaybettim ve optikçinin kepenklerine yapışmış şekilde primat gibi kalakaldım, tek dizim yere 10 cm kalmış, sol ayağım dropbarın soluna sıkışmış bu kadar ufak farklar bile düşmenize yeterli olabiliyor, sürekli geçtiğiniz yerdeki engelleri akılda tutmak ve aynı yerlerden geçmek baya işe yarıyor
ayrıca yol bisikletiyle kayarak düşen arkadaşlara kaygan ve ıslak zeminde ya da ıslak çimende ayağa kalkarak kaydırma çalışmalarını ve bisiklet tamamen durduktan sonra ayakları yere koymadan tekrar devam etmeyi denemelerini öneririm, bilinçli olarak yoldaki boru ve su kanalı gibi lastiği tutan engellere girmekte toparlama konusundaki refleksleri geliştiriyor, makul hızlarda tabi ama düşmekten korkmamak lazım, en son çocukluğunda düşenler acaba ne kadar güvenli sulardalar ve limitlerini ne kadar zorluyorlar, ya da gerçekten işler kötüye gittiğinde daha çok düşen kadar kolay atlatılabilecek mi.
eğer biri bi gün bisiklet teorisi diye bi kompakt bi kaynak olsaydı eminim düşmeye de önemli bi yer ayırılırdı, her bisikletçinin düşme tekniklerini öğrenmesi ve ihtiyacı olmadan uygulaması yaralanmaları önleyebilir

Ciddi ciddi 2 kez düştüm, 2.sini açıklayan bir şikayet veya yorum konusu da açıcam orda anlatayım. İlkinde, bisikletimi ilk aldığım dönemlerde işten dönerken hız denememde oldu, Konya-Büsan arasındaki bisiklet yolunda, merkeze dönüş şeridinde, ine kalka yaklaşık 40 km ile bisiklet yolunda hız yapıyordum, bir den bisiklet yolunda kaldırımdan içeriye nerdeyse yarısına kadar bir ağaç çıkıntısı konulmuş, tabi kesememişler oraya bir kıvrım vermişler. Benim bunu farkedip manevra yapmam imkansızdı ve sol omzumla ağaça çarptım, 5-6 takla atmışımdır baya uzun sürdü, bir kaç kez, takla atarken bisikleti yanımda gördüm ve daha çok erken diye düşündüm Sonuç olarak iki omzumda ciddi ezikler, iki kolumda dirseklerime kadar 30-40 cm yoğun çizikler ve ardından morluklar Aman dikkat, geçmiş olsun herkese.

Yeşilköyde çöp konteynerinden sızan su yüzünde yol lastiklerimin kayması refleksi olarak frene basmam ve kuru alana geçip V-frenin yepisyeni papuçları ile frenin kazık gibi lastiği sıkması...hayırlı olmayan bir uçuş. Kolda omuzda ağır hasar diz kapağında ezilme 3-5 yerde bisikletin üzerine düşmesi nedeniyle çarpuk çurpuklar ve bir sürü yara bere

benim genelde şu şekilde oluyor. Mtb ile parkurda düşmeyi seviyorum biraz yumuşak toprağa düşüyorsun nasıl olsa.

Yaşım 13-14 Artvin Hopa'dayız. O yıllarda Sarp'a kadar bisiklet yarışları oluyor. Ve o yılın birincisi ise sahilde karşımda bana doğru yürüyor. Benim altımda tabi boyum kısa olduğu için en küçük Bianchi bisiklet var. Sele borusu en yüksekte ama. Neyse ben buna bi artistlik yapayım dedim. Sürdüm üzerine doğru, bi sağ sol manevra yaptım ona karşı. Bi baktım ki havadayım. Yere düşerken sele kafama çarptı ve 5 6 metre yerde sürüklendim. Kalktığımda nefes alamıyor ve yüzüm kan içindeydi. Çenemdeki 4 dikiş izi hala duruyor.

Şimdi yaş büyüdü, böyle saçma hareketler yapmasak da gene de kazalara karışıyoruz mecburen...


Site editörlerine edit: konu başlığını silip mesajı taşıyorsanız, mesaja hafiften düzenleme yapmanızı da öneririm.

Yanlış hatırlamıyorsam sene 2002. Deprem dönemi Kocaeli Uzunciftlik de devletin yaptığı prefabrik evlerde yaşıyorum. İlk bisiklet tecrübelerimi yaşadığım aylar, yaş 12 veya 13,kırmızı düz maşa bi beldeyama bisikletimle gece gündüz serseri mayın gibi geziyorum,yanımda da Gökhan diye bi arkadaşım (halen birlikte bisiklet süreriz). Çocukluğun verdiği bi fırlamalık var tabi herkes zamanında bisikletin arka tekerini gümletene kadar kaydırmıstır. Kocaeli de yaşayanlar Yuvam Akarca yı bilir. Yüksek bi dag üzerine kurulmuş bi sosyete mahalledir, dağın üzerine doğru sosyetik bakımlı siteler vardır.

Herneyse. Bigün Gökhan ile birlikte Akarca nın tepesine çıktık,gezdik tozduk aşağıya inecez. İkimizde çok süratliyiz,ben birden ayağa kalkıp arka tekeri kitledim, kaydıkca kaydı ve en sonunda BOOOMM. Arka teker gumledi,önce kaldırıma çarpıp maşayı kırdım,sonra kaldırımın yanından bisikletimle aşağıya uçtum. Hiç bişey hatırlamıyorum. Kendime geldiğim zaman Kocaeli devlet hastanesindeyim. Bir kolum kırık diğer omzum çatlak. Suratımda inanılmaz bir acı,köpek dişlerimden birisi kırık,belim ve kuyruk sokumumda inanılmaz ağrılar.

Bu kazadan sonra 5 sene bisiklete binmedim. 18-19 yaşlarımda tekrar bisiklete binmeye başlayınca Istanbul Başıbüyük orman yolunda yine dağdan aşağıya hızlı bi şekilde inerken ön tekerin aniden gümlemesi yüzünden dengemi kaybedip önce bi çam ağacına soldan vurarak dirseğimi kırdıktan sonra biraz aşağıda baska bir çam ağacına kafalama girip kaskımı parçaladıktan sonra bi müddet yerimden kıpıtdayamadım. Güç bela baş dönmesiyle orman yoluna inip bi aracı durdurdum sağolsun alelacele hastaneye götürdü.

O gün adeta bisiklete küsmüştüm. Ama dayanamadım 2 sene önce yine bismillah diyip bi Kron Xc 150 aldım ve vurdum kendimi dağlara . Bi kaç ufak tefek düşüşte onunla yaşamama hatta bazen bu iki kazanın verdiği hasarları halen hissetmeme rağmen bisiklet üzerine geçince herşeyi göze alabiliyorum.

Bir gün bisikletimi koştururken düştüm he he he.
Beni düşerken gören çoçuklar:
- A… Mehmet Hoca bisikletten düştü, Mehmet Hoca bisikletten düştü!.. Diye alaya aldılar hi hi hi.
Ben yani Mehmet(link), hiçbir şey olmamış gibi:
- "Önemi yok çocuklar." dedim. "Düşmesem de zaten inecektim." ho ho ho.

4 kere arabaya çarparak(1 broadway, 1 5.20d, 1 clio, 1 minibüs), 2 kere kazık viraja sert girerek, 1 kere el bırakırken düştüm.

Bisiklet sürmeyi öğrenme sürecim olmadı, direk sürmeye başladığım için düşme tecrübelerimi sonradan yaşadım.