Iğdır'da bir lisede öğretmenlik yapıyorum. Hemen okulun arkasındaki lojmanda kalıyorum ( ev-okul yürüyerek 1 dakika ) Bisikleti ulaşım ve spor için kullanıyorum. Genelde şehir merkezinde sürekli öğrencilerime rastlıyorum bisikletli halimle

Bazen bisikletimle marketten alış verişden dönerken öğrencilerime yakalanıyorum ( Küçük bir il ) 16 yaşındaki liseli öğrencim babasının arabasıyla bana hava atıyor

Bazen ders esnasında söz alıp hocam daha araba almıyor musunuz ? gibisinden sorular soruyorlar. Bizde eşyanın kullanım amacından çok kişinin statüsünü belirleme yönüne önem veren insanlar çok sanırım. Eğer 33 yaşında ve öğretmen vs isen araba kullanman gerekiyormuş

Her elime geçen fırsatta öğrencilerime bisikletin maddi manevi faydalarını anlatıyorum

Maliye dersinde nasıl dış ülkelere yakıt bağımlısı olduğumuzu, benzin, mazot vs ithalatına gidecek paranın nasıl ülkede kalacağını bisiklet kullanarak örneklendirmeye çalışıyorum

Hatta bisiklet kullanan kişilerin daha az hasta olacağından ( Hastalık nedenlerini obeziteye de bağlıyorum bu arada ) devletin sağlık alanında daha az harcama yapacağından vs değiniyorum. Bisikletin park sorunu yok, vergisi-sigortası yok, çevreyi kirletmiyor, insanları rahatsız etmiyor gibi güzelliklerine değiniyorum. 3 yıldır öğrencilerime bisikleti sevdirdim ama diğer öğretmen arkadaşlarım halen arabayı veya pahalı cep tlf vs gibi eşyanın kişinin statsünü gösteren araçlar olduğunu düşünmelerine mani olamıyorum

( Hatta bu gün ülkede bir tüketim çılgınlığı kültürü oluşturulduğu üzerine tartıştım. ) Çoğu kez benle dalga geçiyorlar gibi gelse de, ben bisikletten vazgeçmiyorum

Arada öğrencilerimin bisikletini alıp okul bahçesinde turlamanın keyfini hiç bir şey veremez bana
