Yol bisikletinde: Lastik basıncını hissediyorum totom basınç sensörü gibi oldu, uzun süreli dik tırmanışlarda 39-52 aynakolu da hissettiğim oluyor. açıkcası yol bisikletinde duygularımı bastırıyorum çünkü vücudumu dinliyorum sürekli.
Yol bisikletinden babamın şehir bisikletine geçince (sele borusu ve maşa amortisörü, kanepe gibi sele, martı gidon) uçan halıya binmiş gibi hissediyorum.
Her türlü yol koşulunda her bir aksamının sesini dinliyorum. Trafikte dışarıya dikkat ederken, gördüğüm güzellikleri seyredip tadını çıkarırken aynı zamanda beynimin bir bölümü de bu sesleri dinleyip aniden oluşabilecek arıza anındaki sesleri duymak için hazırda bekliyor.
Deyim yerindeyse serotonin ve endorfin manyağı oluyorum. :mlk:
Birde insanlarla göz göze gelince mutlaka elim ve ya başımla selam verdiğimi farkettim.Sanırım bu da istemsizce, bisikletin verdiği huzurdan kaynaklanıyor.Oysaki günlük hayatta bir "merhaba" dan bile ne kadar uzağız.
Valla yalnizlil hissediyorum. 1 er gun arayla 15km civari 5kullaniyorum isten gelince, ama yanimda kimse yok. Nevsehirde sehir disi yollar da hep tirmanis o yuzden yoruyor.
GT-I9500 cihazımdan tapatalk ile gönderildi. Bu nedenle Türkçe imla hataları içerebilir. Kusura bakmayın.
Herkesin yazdigi seylere benzer seyler bende hissediyorum.
ayrica ozellikle bos yollarda isem kendi kendime konustugumu farkediyorum. Kendime birseyler anlatiyorum, bazen unuttugum seyler geliyor aklima.
unutkanlik problemim var diyebilirim, ancak bisiklet uzerinde zihnim aciliyor