türk milletinin diğer millletlerden benim gözlemlediğim en büyük farkı, iletişimin en yoğun halinin yaşanıyor olması ([idi]ne yazıkki)
köylerde düğünlerin bir festival havasında yaşanıyor olması
her yerde komşuluğun en üst düzeyde yaşanıyor olması
yolda kalmış veya bir şekilde sıkıntıya düşmüş insanlara hemen herkesin el uzatıyor olması
aleni açık bir ortamda bir iş yapıyor iseniz herkesin bi el atıp yardım etmek isteyişi
köylerde imece usülleri
dernekleşmeler ve bunların kuruluş nedenleri
hep iletişimin kuvvetli olması ve insanların iyi niyetli olmasından ileri gelirdi ve yaşanırdı
şimdi ise nerdeyse hiç birisi kalmadı
azcık kalan iletişim bağlarımızıda tüketiyoruz
çevreyolunda arabamız şarampole uçsa biz yol kenarına çıksak kimse durmaz
oturdugumuz kentlerde bırakın selamunaleyküm demeyi, kucuk bır merhaba yı zorla agzımızdan cıkarıyoruz
yardım ısteyenlere bır bahane uydurup yardım etmek ıstemıyoruz
bananecilik almış başını gidiyor
ağırmıdır hafifmidir bilmem ama hayvandan farkımız kalmadı bana göre
günlük vazifelerimizi yerine getirip yiyip içip yatıyoruz
bağlarımızı iyice koparıyoruz
bırakın komsulukları, halamız dayımız amcamızla anne babalarımızla kardeslerımızle bıle,
iletişim sıklıklarımızı azaltıyoruz
bu yazdıklarımı 30 yasın uzerındekı ınsanlar daha ıyı anlayabıleceklerdır dıye dusunuyorum
cunku 90lı yıllarla bırlıkte komsuluklar bıttı
hatırlarım 90 oncesınde haftada 2 bazen 3 gun ancak bos gecerdı
ya ayse teyzeler bıze gelırdı yada fatma teyzeler
ya dayımlara gıderdık ya amcamlar bıze gelırdı
ya ogretmenım bıze gelırdı
yada babamın asker arkadasına giderdik
velhasıl haftada 4 gun bos gecmezdı
mahallemde kosede durdugum zaman gecenlerın yuzde doksanını tanır selam verırdım
artık kımseyı tanımıyorum
ve kımsede benı tanımıyor, desem acaba abartıyormu olurum ?
yoksa bu laf sadece bugun ıcın mı abartı olur bır kac sene sonra abartısız halemı gelır....
uzun lafın kısası;
medeniyet denen yaşam değişikliğinin iyi taraflarını değilde yan etkilerini büyütmüşüz kendi ellerimizle ;
medineliler becerdimi medeni olmayı bilmiyorum ama...
biz köyden indik şehire, ve medeni bir insan değilde madeni bir insan olduk...
selam vermekten bile aciz hale düşmüşüz
ne diyelim para pul girdi insanların arasına ve hersey degıstı
umarım iletişim bağlarımızı birgün eskisi gibi sımısıkı tutarız
isterdimki hiç param olmasın, tarlada calısayım
hıcbır radyoaktif ışına maruz kalmayayım
tertemız hava alayım, klorsuz su içeyim
bacak kasları calısan tavuklar yıyeyım
hatta tavugu kasaptan almayayım
yemeden once bıraz kovalayayım yorulayım su ıceyım sonra bı daha kovalayıp yakalayayım
kopegımle oyun oynayayım ,hormonsuz meyve sebze yıyeyım
arada bır elmanın ıcındekı delıge bakayım kurt ıcınde mı yoksa cıkmıs gıtmısmı diye ,
kotu bir demir bisikletim olsun koy yollarında erzak tasıyayım,
sabah benı saatım degılde kuslar uyandırsın
cok mu hayal kurduk yoksa ruya mı goruyoruz bılmıyorum ama
(cep telefonu: zırrrrr zır zır zırrrrrrrrrrr yeter artık uyan diyor

)
uyandırmayın benİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİ
vel hasıl medenıyız vesselam
selam da neymıs, medeni yiz biz, medeni......
bırakın bu işleri...
BİR SELAM NELERE KADİRMİŞ BE HEYYY HEY...