bu tür bireysel eylemlerin yarardan çok zararı olur. riski çok fazla, hem kendine hem de etrafına zarar verme ihtimali çok yüksek. nitekim video da bunu gösteriyor.
toplum eylemler şart. critical mass bunun için ortaya çıktı, 25 senedir 300'den fazla şehirde yapılıyor. bir mantığı, sistemi, felsefesi, işleyişi var ve başarısını bunlara borçlu. izmir, istanbul ve eskişehir bu işi ciddiye alıyor, başka şehirlerin de katılması lazım.
istanbul belediyesinin çözüm mantığı şu: toplu ulaşımla bisikleti entegre etmek. bu da tanii bisiklet yolculuklarının mesafesini kısa tutarak yapılıyor. en yakın toplum ulaşım istasyonuna gidip yola onunla devam etmek esas alınıyor. bisiklet için öngörülen menzil 3-5 km. yani istanbulun bir ucundan ötekine pedal kesmeden gitmek gibi bir hayalimiz varsa bu gerçekleşmeyecek.
eh bu da bisikleti bir ulaşım aracı değil, rekreatif etkinlik nesnesi olarak görmekle sonuçlanıyor. deniz kenarında, hafta sonlarında, parklarda bahçelerde, şehrin çeperlerinde gezinti yapmak ve sağlığımızı korumak, obezite sorununu çözmek. türkiyede yerel yönetimlerin bisiklete bakış açısı bu.
bisiklet kültürünü idrak etmez, şehir planlama süreçlerine katılmaz, talepleri eylemselliğe dönüştürmezsek buralarda şikâyet edip birbirimizin hatalarını eleştirmekten öteye geçemeyiz.