Road_Runner
Road Runner
- Kayıt
- 24 Nisan 2010
- Mesaj
- 6.003
- Tepki
- 24.909
- Şehir
- İstanbul
- Bisiklet
- Cervélo
Merhabalar forumdaşlar 
Bu başlık benim için bir sosyalleşme başlığıdır. Nitekim burada oldukça yalnızım... Kısaca özet geçeyim: 2022 Ocak ayından beri eşimle birlikte pılımızı pırtımızı toplayıp Almanya'ya geldik. Gelmeden önce bir karar süreci içindeydik; gerçekten de sıfırdan başlamak göze alınabilir miydi? Hatta bir arkadaşım vasıtası ile sizin de görüşlerinizi de almıştım, ilgili başlık: Ülkenin Doğu'su mu Almanya mı?
Durum özetle bu, sizi sıkmadan şu anki hislerimi anlatmaya çalışayım. Yalnızlık Bu başlık sayesinde (bilmiyorum ilginizi çeker mi, tutar mı ama...) hem ben Türkçe konuşacak birkaç dost edinmiş olacağım, hem de size merak ettiğiniz Almanya ile ilgili yalan yanlış bilgiler (!) vermiş olacağım Yalan yok,bazen sokak ropörtajlarını açıp, şu an orada yaşamın nasıl olduğu konusunda fikir edinmeye çalıştığımda, kendisine mikrofon uzatılan gurbetçilerin Almanya'yı anlatışı karşısında adeta şoke oluyorum. Bu konudaki soru ve görüşlerinize hazırım! Benim bu konuda gerçekten de objektif olabilecek biri olduğumu düşünüyorum. Çünkü 2022 yılının Türkiye'sinde yaşamanın ne demek olduğunu bilen biriyim ve şu anda Türkiye ile burayı gerçekçi olarak kıyaslayabildiğimi düşünüyorum. Ne yazık kihemen yukarıda bahsettiğim "gutbetçiler" Türkiye'yi bilmiyorlar, sadece bildiklerini sanıyorlar. Eh, onlar da hakılıar: Yılda 20 günlük full+full Bodrum tatili ile memleket hasreti gideren birine, "Türkiye nasıl?" diye sorulur mu!? Bu adam ne geçim derdi yaşamış, ne kirada kalmış, ne sabah kalkıp metrobüsle işe gitmiş, (o tadı hiçbir şey vermiyor) ne mülteci sorununa hakim, ne gelecek kaygısı taşıyor, kısacası hiçbir sorunu bilmiyor bu arkadaşlar. Ve bu doğal. Bilemez de anlayamaz da.
Fakat ben Daha geçen yıl AÖF fakültesine kayıt olup indirimli almaya hak kazandığım aylık akbilimle metrobüste yaşam mücadelesi veriyordum Şu günlerde ise her yere bisikletle gidiyorum. Tümtrafik kurallarına neredeyse istisnasız uyulduğu bu ülkede insanların nasıl bu kadar disiplin manyağı olabildiğini sorguluyorum. Bir nevi kültür şoku içindeyim. Gerçekten. Hesaplarım doğruysa 84 milyonluk bu ülkede 10 milyona yakın evcil köpek var. Bu insanların çocuk yapmayıp köpekbeslemesine anlam vermeye çalışıyorum 3 hatta bazen 4 köpek gezdiren vatandaşlar görüyorum, hayatı sorgulamama sebep olan Yanımdan son model bir Porsche geçiyor, içinde bir emekli... Anlamam mümkün değil. Bilemiyorum ne kadar sürer bu şoku atlatmam ve bunların benim için normalleşmesi ama kesin olan tek bir şey var ki daha çook şok olacağım.
Sizi daha fazla sıkmadan, burada olmanın kötü yanlarından da bahsedip, sözü size vereceğim. Her türlü yorumunuz beni mutlu eder. Türkiye'deki ekonomik sorunlar, özgürlük sorunları, adalet sistemindeki açıklar, hatta çoğumuzun kendini güvende hissetmiyor oluşu... Elbette bu çoğu bu ülkeye gelince yeni sorunlarla yer değiştirdi. Böyle olacağını az çok tahmin etmiştim, ama açıkçası bu sorunları bu kadar güçlü hissedeceğimi bilmiyorum. En önemli sorunum diyebileceğim sorun, kesinlikle kültürel farklılıklar... Bunun içinde örf-adet-gelenek-görenekten tutun da, dine kadar, gündelik alışkanlıklara kadar, insanların huyusuna suyuna, kabul gören davranışlarından tutun da aklınıza ne geliyorsa yazın. Almanlar bizden çok ama çok farklılar arkadaşlar. Bunu elbette biliyordum, fakat ne ölçüde hissedeceğimi kestirememiştim. Artık biliyorum: İliklerime kadar Bazı günler Türkçe konuşabileceğim insanlar çıkıyor karşıma ve onları hiç tanımadığım halde onlarla konuşmaktan değişik bir mutluluk duyuyorum Çoğu, 1970'lerde buraya göçmüş maden işçisi ailelerin devamı. Burada doğmuşlar, Türkiye'yi yıldan yıla tatile gittikleri kadar biliyorlar... Ve inanın %90'ı burası kötü diyor... Burası bitti diyor. Neyse bu bitme konusuna çok girmeyeceğim çünkü çıkamam Bu meseleyi daha spesifik sorularla siz yönlendirirseniz, daha isabetli ve gerçekçi cevaplar verebileceğimi ve konunun daha az dağılacağını düşünüyorum.
Gevezeliği bir kenara bırakıp, anlatın: Eee? Ne var ne yok Dertleşelim biraz
@Murat Cömez abi sözü olmasına rağmen hala kahve içmeye çağırmadı, tesadüflerimi iletiyorum kendisine (Şaka tabi, uzak kalıyoruz kendisiyle, selamlar)
Bu başlık benim için bir sosyalleşme başlığıdır. Nitekim burada oldukça yalnızım... Kısaca özet geçeyim: 2022 Ocak ayından beri eşimle birlikte pılımızı pırtımızı toplayıp Almanya'ya geldik. Gelmeden önce bir karar süreci içindeydik; gerçekten de sıfırdan başlamak göze alınabilir miydi? Hatta bir arkadaşım vasıtası ile sizin de görüşlerinizi de almıştım, ilgili başlık: Ülkenin Doğu'su mu Almanya mı?
Durum özetle bu, sizi sıkmadan şu anki hislerimi anlatmaya çalışayım. Yalnızlık
Bu başlık sayesinde (bilmiyorum ilginizi çeker mi, tutar mı ama...) hem ben Türkçe konuşacak birkaç dost edinmiş olacağım, hem de size merak ettiğiniz Almanya ile ilgili yalan yanlış bilgiler (!) vermiş olacağım Yalan yok,bazen sokak ropörtajlarını açıp, şu an orada yaşamın nasıl olduğu konusunda fikir edinmeye çalıştığımda, kendisine mikrofon uzatılan gurbetçilerin Almanya'yı anlatışı karşısında adeta şoke oluyorum. Bu konudaki soru ve görüşlerinize hazırım! Benim bu konuda gerçekten de objektif olabilecek biri olduğumu düşünüyorum. Çünkü 2022 yılının Türkiye'sinde yaşamanın ne demek olduğunu bilen biriyim ve şu anda Türkiye ile burayı gerçekçi olarak kıyaslayabildiğimi düşünüyorum. Ne yazık kihemen yukarıda bahsettiğim "gutbetçiler" Türkiye'yi bilmiyorlar, sadece bildiklerini sanıyorlar. Eh, onlar da hakılıar: Yılda 20 günlük full+full Bodrum tatili ile memleket hasreti gideren birine, "Türkiye nasıl?" diye sorulur mu!? Bu adam ne geçim derdi yaşamış, ne kirada kalmış, ne sabah kalkıp metrobüsle işe gitmiş, (o tadı hiçbir şey vermiyor) ne mülteci sorununa hakim, ne gelecek kaygısı taşıyor, kısacası hiçbir sorunu bilmiyor bu arkadaşlar. Ve bu doğal. Bilemez de anlayamaz da.Fakat ben
Daha geçen yıl AÖF fakültesine kayıt olup indirimli almaya hak kazandığım aylık akbilimle metrobüste yaşam mücadelesi veriyordum Şu günlerde ise her yere bisikletle gidiyorum. Tümtrafik kurallarına neredeyse istisnasız uyulduğu bu ülkede insanların nasıl bu kadar disiplin manyağı olabildiğini sorguluyorum. Bir nevi kültür şoku içindeyim. Gerçekten. Hesaplarım doğruysa 84 milyonluk bu ülkede 10 milyona yakın evcil köpek var. Bu insanların çocuk yapmayıp köpekbeslemesine anlam vermeye çalışıyorum 3 hatta bazen 4 köpek gezdiren vatandaşlar görüyorum, hayatı sorgulamama sebep olan Yanımdan son model bir Porsche geçiyor, içinde bir emekli... Anlamam mümkün değil. Bilemiyorum ne kadar sürer bu şoku atlatmam ve bunların benim için normalleşmesi ama kesin olan tek bir şey var ki daha çook şok olacağım.Sizi daha fazla sıkmadan, burada olmanın kötü yanlarından da bahsedip, sözü size vereceğim. Her türlü yorumunuz beni mutlu eder. Türkiye'deki ekonomik sorunlar, özgürlük sorunları, adalet sistemindeki açıklar, hatta çoğumuzun kendini güvende hissetmiyor oluşu... Elbette bu çoğu bu ülkeye gelince yeni sorunlarla yer değiştirdi. Böyle olacağını az çok tahmin etmiştim, ama açıkçası bu sorunları bu kadar güçlü hissedeceğimi bilmiyorum. En önemli sorunum diyebileceğim sorun, kesinlikle kültürel farklılıklar... Bunun içinde örf-adet-gelenek-görenekten tutun da, dine kadar, gündelik alışkanlıklara kadar, insanların huyusuna suyuna, kabul gören davranışlarından tutun da aklınıza ne geliyorsa yazın. Almanlar bizden çok ama çok farklılar arkadaşlar. Bunu elbette biliyordum, fakat ne ölçüde hissedeceğimi kestirememiştim. Artık biliyorum: İliklerime kadar
Bazı günler Türkçe konuşabileceğim insanlar çıkıyor karşıma ve onları hiç tanımadığım halde onlarla konuşmaktan değişik bir mutluluk duyuyorum Çoğu, 1970'lerde buraya göçmüş maden işçisi ailelerin devamı. Burada doğmuşlar, Türkiye'yi yıldan yıla tatile gittikleri kadar biliyorlar... Ve inanın %90'ı burası kötü diyor... Burası bitti diyor. Neyse bu bitme konusuna çok girmeyeceğim çünkü çıkamam Bu meseleyi daha spesifik sorularla siz yönlendirirseniz, daha isabetli ve gerçekçi cevaplar verebileceğimi ve konunun daha az dağılacağını düşünüyorum.Gevezeliği bir kenara bırakıp, anlatın: Eee? Ne var ne yok
Dertleşelim biraz@Murat Cömez abi sözü olmasına rağmen hala kahve içmeye çağırmadı, tesadüflerimi iletiyorum kendisine
(Şaka tabi, uzak kalıyoruz kendisiyle, selamlar)
