9 Ocak 2011 Pazar Kayabaşı Mesire Alanı

Çavuş Kartepenin ayarlarınla onarız o sorun değil...
gerçi Bayram da sorun değil bakalım gelen olacakmı biz teklifimizi sunarız sen ve bugün tura katılan arkadaşlarda desteklerse bu organizasyonu yaparız...

Cemciğim 3. köprünün yapılmasına karşımıyım değilmiyim hiç düşünmedim ama yeşil alanların katline acayip karşıyım...

sen mutlaka bilirsin Balaban köyünü Durusu tarafında Terkos yolu üzerinde...
işte geçen yıl Balaban kamplı tur yapmıştık ertesi gün sağnak yağışta dönerken önüme birden bir karaca çıktı sadece bir kaç metre uzağımdaydı o kadar güzel bir varlık ki donup kalmışım belki bir saniye bile sürmedi göz göze olmamız çok etkilenmiştim...
şimdi oralarda ağır iş makinaları çalışıyor yol açmak için ormanı resmen kaldırıyolar ve ben sık sık oradan geçiyorum her geçişimdede çok duygulanıyorum ve o karacanın gözleri gözlerimin önüne geliyor...

@krankmili

Estağfurullah krankmili. İstanbul'un büyük bölümünü bilmemi sağlayan birçok etken var. Babamın emekli olmadan önce götürdüğü iş seyahatleri ve piknikler, iş görüşmeleri, çalıştığım dönemde işe geç kalmama telaşı, ayrıca biraz da merak... Ayrıca iyi harita okurum. Buna karşın lisans, yükseklisans ve şu an yaptığım doktora hocalarım ve birkaç arkadaş haricinde yalnızım, işsizim ve mahallemde anlaşabileceğim bir insan yok. Bu nedenle canım sıkılıyor ve şu ana kadar harcadığım emeklerin karşılığını alamamak beni kahrediyor

Galiba o kimyasallardan dolayı hasta oldum....... ne çamur kum çimento idi ya

Cem sadece sen değil maalesef çoğu insan emeklerinin karşılığını alamıyor bu ülkede. Özellikle çalışkan, bir çok konuda bilgi sahibi, dürüst, asla yalan söylemeyen, prensiplerinden ödün vermeyen, adalete önem veren (sadece kendin için değil herkes için adalete) biriysen bir iş yerinde tutunman ve yükselmen zor. Belki biraz iddialı bir cümle oldu ama doğruluk payı var bence.

Geçmişte yaşadığım bazı olumsuz deneyimler nedeniyle artık insanlara eskisi gibi güvenmiyorum krankmili. Tabir-i caizse sütten ağzım bayağı yandı ve artık yoğurdu üfleyerek yiyorum. Birçok konuda bilgi sahibi olduğum doğru. Ama hala öğrenmem gereken birçok şey var bana göre. Benim en büyük ihtiyacım, arada bir beni arayacak ve yalnızlığımı giderecek bir dost.

Hey ben de geldiiim... akşam eve geldikten sonra 40 derece ateş ile saat 8 de yattım 12 de ateşimi 38 e düşürebildik. Ama çok güzel bir geziydi çimento kamyon kum çakıl falan yine de güzeldi...

Öncelikle foruma hoşgeldin İnciciğim. Bisiklet camiasına bir kişi kazandırdığım için çok mutluyum.

Neden ateşin çıktı acaba o kadar, üzüldüm bak şimdi. Üşüdün mü acaba? Öncesinde bir kırgınlık var mıydı?

öncesinde de vardı canım ama şimdi hala ve hala var dün gece banyodan sonra çok kötü oldum ama Allah vicks i yaratandan razı olsun

@inci boncuk

Hoş geldin, geçmiş olsun.
Dün ne olduysa herkes hastalanmış, benimde başım ağrıdı akşam erkenden uyudum, sabah kalktım çok şükür geçmiş. Herşeye rağmen çok güzel bir tur oldu, emeği geçen ve katılan herkese teşekkürler, yeni turlarda görüşmek üzere...

@Cem Şentin


Nasıl yani Cemoş biz sana istediğin sıcaklığı ve şevkati gösteremiyormuyuz...
bu konuyu biraz açarmısın lütfen...
her şeye rağmen benim sana reçetem bisiklete binmen olacak...

@Hasip Çehre

Bisiklete binmek herşeyi unutturuyor gerçekten, herşeyi.

bisiklete binmek tam bir terepi sağlıyor eğer unutmak istediğiniz şey size acı veriyorsa daha hızlı ve uzun binerek bisikletin verdiği acı unutmak istediğiniz acının önüne geçiyor vede dolayısıyla unutmanız gereken acıyı unutmuş oluyorsunuz

@Hasip Çehre

Şu ana kadarki yaşantımda epey mücadele verdim. Orta okul ve lisede okurken beni kıskananlara karşı verdiğim ve kavgalara kadar giden mücadeleler, Sakarya Üniversitesi'nde okurken, öğrenci pasosuyla son 2,5 senede sabah 6 treniyle gidip, akşam 17 (bazen 21) treniyle dönmeler, yetersiz uykuyla ödev yapmalar ve sınava girmeler; çalıştığım kısa dönemde ayağımı kaydırmaya çalışanlara karşı mücadeleler, iş görüşmeleri için bayağı yol gitmeler... Bu mücadelelerin sonrasında yüksek endüstri mühendisi olmak dışında emeğimin karşılığını alamamak ve ekonomik olarak bağımsız olamamak fazlasıyla beni yıprattı. Bu stresin bonusu da üniversiteyi bitirirken gür olan saçlarımın seyrelmesi oldu. O dönemde yardımcı olduğum birçok kişinin, işi bittikten sonra beni aramaması kendimi aldatılmış hissetmeme neden oldu ve eskisi gibi insanlara güvenmemeye başladım.

Sakarya Üniversitesi'nde okurken boş vaktim olduğunda Adapazarı'nın çevresini gezer ve bazen 30 km'yi bulan yürüyüşler yapardım. Eskiden yazın genelde Şile ve Kuşadası'nda yüzerdim. Bunlar benim antistres kaynağımdı. Şimdi spor yapmaya fazla vaktim olmuyor.

Haydi bunları geçtim. Arada bir sahilde yürüyüş yaptğımda, bisiklet sürdüğümde ve forumdaki arkadaşlarla yazışmalarla biraz stres atıyorum. Ancak ne zaman eve dönsem, bana yalnızlığım merhaba diyor. Şu an, arada bir beni arayıp merhabalaşacak ve bir adım attığında koşabileceğim bir dostun eksikliğini hissediyorum. Önemli günlerde bana e-posta atan 2 hocam ve beni devamlı cepten arayan bir ilkokul arkadaşım haricinde gerçek anlamda yalnızım. Beni şu anda ağlatan da bahsettiğim yalnızlığım

Geçen hafta tatildeydim ve son gün tadı damağımda kalacak bir turla tatilime mükemmel bir final yaptım. İnanın bugün masamın başında kendimi bisikletimle hayal etmekten alamadım. Tekrar görüşmek üzere.

http://img638.imageshack.us/img638/1664/09012011046.jpg

işte en sakat yer.................
35 kişi burdan sağ salimen geçti kavşağın en berbat yeri.....

http://img638.imageshack.us/img638/1664/09012011046.jpg

@barış taşkıran
Duygularımı nasıl ifade edeyim diye düşünüyordum senin yazını okudum ve he işte buydu dedim.

bu hafta sonu bir planı olan var mı?

Bisiklet Forum Avrupa Yakası temsilcisi Enver Avcı'ya danışmak lazım.

@GokmenOzyurt

Resim budur. İki ekstremite, yani iki kol ve de iki bacak konturları muazzamdır. Bu adamın işi budur. Yönetmek.