Scudo Sports

7 yaşında bisikletle Fransa-Viyetnam

@Emre Karaoğlu hocam çok güzel yapmışsınız. Önemli olan çocuklarla bu tür aktiviteleri yapabilmek. Uzun veya kısa önemli değil. Ben de bu yaz tatilinde 12 yaşındaki oğlumla aynı güzergahtan Selanik'e kadar gitmeyi düşünüyorum. Blog adresinizi özelden atarsanız sevinirim.
 
Scudo
@Serkan Mıstınoğlu öyle dramatize etmişsinizki sanki aile çocuklarını kırbaçlayarak bisiklet sürdürüyor. Bize doğru diye sunulan herşey doğrumu acaba yada çoğunluğun yaptığı doğrumu? Ben de 2 çocuk sahibiyim büyüğü bu yıl ilkokula başladı ve sisteme dahil oldu.30 cm genişliğindeki sırada 7 saat geçiriyor.En çok mutlu olduğu anlar 10 dakikalık tenefüslerde koşturduğu zamanlar.Keşke bende çocuklarımla böyle özgürce uzun süreli geziler yapabilsem. Bizi sistem olmayan birşeyle (gelecek kaygısı) korkutup hapsetmiş. Aileyi kutluyorum imreniyorum takdir ediyorum tüm olumsuz yorumlarıda sistem içinde hapsolmuş insanların özgürlük korkusu olarak görüyorum
 
@Serkan Mıstınoğlu
Bence doğru bir bakış değil "zorunluluk" kavramına yaklaşımınız . Her çocuk belli yaşa kadar ailesinin seçtiği bir yaşamı zorunlu olarak yaşıyor .(Ya da seçmediği daha kötüsü bir hayat) . Bir şehirde apartman dairesi ile okulunun sınırları arasında yaşayan çocuk bunlardan daha mı şanslı oluyor çocukluğunu yaşamak açısından ? Bir çok artı veya eksi durumu söz konusu olabilir ama çocuğun üzerindeki tasarrufu ailesi oluyor ona şiddet/işkence gibi insanlık dışı bir durum uygulamıyorsa . Zaten çocukların istemediği karşı çıktığı bir durum olsa zorla bu kadar uzun yol/süre götüremezsiniz. Şimdiye kadar gördüğüm çocuklu turcuların çocuklarında da bir sakinlik olgunluk havası hakim .
Sanırım bizden bir gezgin söylemişti çocukla zor olmuyor mu diye soranlara . Çocuklar gezmeyi sever diye cevap vermişti . 10 yaşlarınızda bisikletle bir vietnam turunuz olmasını istemez miydiniz?
 
@waafy

Çocuklar için en önemlisi anne ve babası tarafından takdir edilmek, onların onayını almaktır. Bunu elde etmek için hoşlanmadığı şeyleri de kabullenebilirler. Konuyu uzman bir pedagog görse de yorum yapsa keşke.
 
@Serkan Mıstınoğlu 7 ve 9 yaşlarında iki kızım var şimdi okulu bırakın dünya turuna çıkıyoruz desem ikisi de havalara uçarak gelir :) ve öğretmenlerinin çocuklarla ilgili söylemleri; ikisi de ortalamaların üzerinde çocuklar . bence fransız aile harika bir iş çıkarmış. gezmekte görerek öğrenmek demektir. farklı kültürler farklı coğrafyalar görerek büyüyecek bu çocuklar yaşıtlarından yani kurulu düzende yaşayan çocuklardan hep bir adım önde olacaklar.. en azından ben böyle düşünüyorum

@Serkan Mıstınoğlu çocuk sahibi misiniz bilmiyorum fakat şimdiki çocuklar ailesinin baskısıyla hiç bir şeyi kabul etmiyorlar. örnek vermem gerekirse ben judo yapıyorum ama kızlarım judoyu pek sevemediler onlar cimnastik ve yüzme sporlarını yapıyorlar yani aile zoruyla yapılacak şeyler değil bu fransız çocuklarının yaptıkları. özgüveni yüksek çocuklar kendi tercihlerini yapabiliyor buna şaşırmamak lazım
 
@Togursamsun hocam doğru yerden yakalamışsın konuyu . eğitim bilimlerinde öyle bir yaklaşım vardı adı da öğrenilmiş çaresizlik. herkesin kafasının içinde kocaman bir hapishane var ve içinde hapsolan binlerce düşünce
 
@hamlet2006

@Özcan.

Evet ben de bunun için uğraştım ve Üniversiteden, çocuk psikolojisinde uzman hocamın görüşünü aldım, tabiki kısa ve öz bir cevap yazdı, zamanını da fazla işgal etmek istemedim açıkçası. Verdiği cevap;

Serkan, güzel yazmışsın, ben sana katılıyorum. Zaten beğenenler ve katılanlar da daha fazla gördüğüm kadarıyla. Aileleriyle zaman geçirmeleri süper bir fikir ama evden uzak yıllarca bisiklet turuna çıkmaları daha farklı değerlendirilmeli bence de... Aynı şeyi tekneyle denize açılan ve yıllarca ülke ülke gezen aileler için de düşünmek mümkün. Ama buradaki durumda çocukların pedal çevirmeleri, yorulmaları, parkuru tamamladıklarında temiz ve rahat koşullara sahip olamamaları, yaşıtlarıyla istedikleri gibi ve istedikleri kadar oyun oynayamamaları, okuldaki gibi yetişkinlerin ve çocukların bir arada yaşadığı yerlerde sosyalleşememeleri gibi sorunlar yok mu? Bu koşullar onların fiziksel, bedensel, psikolojik ve sosyal gelişimlerini nasıl etkileyecek? Çok müthiş iş yaptıklarından ben de emin olamadım. Sevgiler...

Yıldız Teknik Üniversitesi
EĞİTİM FAKÜLTESİ
EĞİTİM BİLİMLERİ
REHBERLİK VE PSİKOLOJİK DANIŞMANLIK
Yrd.Doç.Dr. Şerife Gonca ZEREN
 
@Serkan Mıstınoğlu
Katılmak isterdim fakat ülkede kaç kişi çocuklarıyla tura çıkmış hangi araştırmacı veya pedagog bu işle alakalı yıllar süren bir araştırma yapmış. Ülkemizdeki minik gezgin ailesine soralım isterseniz ana baba öğretmen
 
Bazı kişiler evde tablete, televizyona, okulda 7 saat oturması daha mı iyi gibisinden yazmışlar. Elbette değil ancak günde en azından 4 saat pedal çevirmek de iyi değil. Bu çocuklar için iyi değil derken eve, okula hapsedelim demiyor kimse. Neden böyle bir savunmaya geçildi anlamıyorum.
@Togursamsun
Çocuğu 7 saat bahçede oynamaya bıraksanız o mutluluk 7 saat sürmez.(çocuk sahibi değilim ama hepimiz çocuktuk :D)

Elbet bir gün çocuk diyecek " la biz bu dağın başında kaç aydır neden bisiklet sürüyoruz?" diye. Doğruya doğru. Hepimiz ben bu dağın başında napıyorum dediği bir an yaşamışızdır. Bisiklet başka bir şey, bisikletli gezgin olmak başka. Hepimiz bisiklet sürüyoruz, kaçımız gezginiz? Bırakalım da çocuk büyüyünce kendi karar versin gezgin olup olmayacağına.

Her şeyi geçtim, çocuk ben geri dönmek istiyorum dese o tur orada biter. o_O

Her şeye rağmen radikal kararları için aileyi tebrik ediyorum. Doğruluğu, yanlışlığı da bize tartışılacak çok güzel bir konu oldu :)
 
@ahmetyavuz
Ahmet, hocanın doçent olması yetmemiş, yıllar süren araştırma yapanını mı istiyorsunuz? Neden? Sizin gönlünüzdeki cevabı vermediği için mi? O iş öyle yürümüyor.

Ben de çocuk sahibiyim. Öğrenme aşamasında isteksizdi ama öğrenince çok seveceğine dair ısrarıma olumlu yaklaştı ve şimdi en sevdiği spor bisiklet sürmek. Ama çok seviyor olması onu yıllarca sürecek bir dünya turuna çıkarma hakkını bence bana vermez. Soner Hocaya sormak, onun memnun olmasını görmek de yetmez bence. Anna babası tarafından yıllarca gezgin şekilde yaşatılmış ve şimdi yetişkin olmuş birileri, yani öznenin kendisine sormalı fikirlerini, duygularını ve varsa pişmanlıklarını.
 
  • Beğen
Tepkiler: ahmetyavuz
Çok güzel bir görüntü, ben de yapmak isterdim doğrusu ancak çok korkardım bir şey olacak diye. Muhtemelen bu korkumdan dolayı tek başıma yapardım. Başka bir insanın canının verdiği yük çok fazla gelirdi. Umarım kazasız belasız turlarını bitirirler.
 
@Mustafa Zeybek bu turdaki sürüş zamanı, sürüş mesafesi, sürüş hızı tamamen çocuklara bağlı. Ben çocuklarda isteksizlik, yorgunluk, bezginlik ve anne-babaları tarafından bir zorlama olduğunu görmedim. Zaten bazı arkadaşların da daha önce belirttiği gibi, 6 ay-4500 km. zorlama ile kesinlikle olmaz. Aksine olarak çocuklara olan ilgileri çok fazla. Herhangi bir zamanda da turu bitirebileceklerini belirtiyorlar. Çocuklar yanlarında çok sevdikleri oyuncaklarını, defterlerini, boyama kalemlerini getirmişler. Aynı zamanda eğitimleri de, belirli bir müfredat, program ile devam ediyor. Hem okul, hem oyun, hem de gezi bir arada gidiyor.
Günde sadece 30-40 km. ile bu kadar mesafeyi aldıklarından dolayı, bu aile benim için ilginç geldi ve bizim çocuklara da biraz cesaret versin diye paylaştım.
Bu gün Pamukkale'ye vardılar. Yarın Denizli'de bir arkadaşım misafir edecek.
 
@Bahri Kaplan
Mesajımda "günde en az 4 saat pedal çevirmek de iyi değil" yazmıştım. Sizin yazdığınıza göre günde 2 saati bisikletle geçen bir tur bu. Bu mesajınızla birlikte çok hoşuma gitti bu tur. Çocukların zihni açık birer birey olacakları çok açık! Umarım her yerde iyi ev sahipleri bulurlar.
Yetişkinlerin aksine çocuklar konuşmadan anlaşma konusunda başarılılar. O yüzden yalnızlık da çekmezler sanki :islik:

Denizli' den kaçta çıkacaklarını, ne tarafa gideceklerini yazarsanız; saatlerimiz uyuşursa eşlik etmek isterim(tartıştığımız konuyu da dilim döndüğünce sorarım) duruma göre birkaç kişi daha bulabilirim :D
 
Süper


Tapatalk kullanarak iPad aracılığıyla gönderildi
 
@Serkan Mıstınoğlu

Kızan kızsın ama ülkedeki akademisyenlerin hali içler acısı. İki kaynak gösterip yazılan tezler ve alınan titrler yetmezmiş gibi dayımın görümcesi de böyle düşündüğüne göre haklısın galiba nedir allasen. Çocuğun sosyalleşme eşiğini nasıl ölçüp tartıyoruz?Gelişimden kasıt metropol yaşamına adaptasyon mu? Ev, okul, dershane mi sosyal çevre yoksa Dünya mı? Acaba sabahın köründe 7 yaşındaki çocuğu kaldırıp hava aydınlanmadan trafikte 1 saat, okulda bütün gün geçirmesini istemek ve bunu minimum 8, maksimum 16 yıl dayatmak daha acımasız değil mi? 2 yaşımdan beri okula gidiyordum, ikinci üniversitede bıraktım; bedelli sağolsun. Keşke iki yaşında bıraksaydım.
 
Geri