Ender Alıcıoğlu
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 5 Haziran 2006
- Mesaj
- 2.405
- Tepki
- 3.885
- Şehir
- Antalya
@Kaan Uysal
Kaan merhaba
Benim hayatımda bu kadar içinde olduğum, ilk bisiklet yarışından, büyük üzüntü içinde döndüm. Bilmiyorum, daha önceki yarışlarda hep böyle miydi??
Ben sizlere, Kron ekibine, Delta ekibine, Ürgüpten gelen Can dede, İsmail, Nuri , Hakan Yazman ve daha bir sürü tanıdığımız ve tanımadığımız arkadaşlarımıza teknik destek bölgelerinde yardım edebilmek ve onlara hiç olmazsa önümüzden geçerken su verebilmek için, zorluklarla yarışın en tepe noktasına çıktık.
Biz sanıyorduk ki, bu teknik destek bölgelerine kamyonetlerle su çıkarıldı. Çünkü yarış başlamadan arabalarla sular alındığını görmüştük.
Ama yukarı çıktığımızda, teknik destek yapılan yerde, suları sadece kendi ekiplerine koşturarak verdiklerini gördük. Önümüzden su, su, diye bağırarak geçen yarışçı arkadaşları gördükçede utancımızdan ve üzüntümüzden yerlerin içine girdik.
Kendi içmemiz için aldığımız suyu da ilk geçene verdik ve su kalmadı. Ama burdan sadece kendi takımlarına su verenleri, önlerinden su diye yalvararak geçenleri gördükçe, hiç takmayanları kınıyorum.
En çok ta bu yarışı düzenleyen Tuder ve bu organizasyonu böyle yarım yamalak yapanları kınıyorum. Otellere yüzlerce Ytl para veren bir organizasyon yarım kamyonet suyu bu gün hangi firmadan istese ücretsiz olarak bile alır.
Aşağıya indiğimizde yarışçı bir arkadaşın, yarış anında işaret olmadığı için yolunu kaybettiğini, söylediğini duyduğumda , Tuder başkanı Sayın Cengiz Barut'a gidip, yolları eksik işaretlemişsiniz dediğimde, söylediği sözden dolayı onuda kınadığımı söyleyebilirim. Sayın Cengiz Barut beyde ''200 kişi yolunu kaybetmemiş, 1 kişimi kaybetmiş '' demesine çok şaşırdım.
Birde Yarışın en tepe noktasında araçsız kaldığımızda, bizide aşağı giderken yanınıza alırmısınız dediğimiz halde, koskoca ve bomboş minübüsüyle,tek başına, aşağı inen, geçen senenin federasyon başkanını da burdan kınıyorum.
Bizi orda bırakmayıp, Bir Alman olan, sakatlığından dolayı bu seneki yarışa katılmayan, küçücük suzuki jeepine 9 kişi binerek bizi Finiş noktasına kadar indiren, bu bisiklet sever arkadaşa da burdan çok çok teşekkürlerimi gönderiyorum. Artık o bize çoğu kimseden çok daha yakın.
İşte bizim izlenimlerimiz böyle. Daha çok söylenecekler var.
Sevgi ve selamlarımla.
Kaan merhaba
Benim hayatımda bu kadar içinde olduğum, ilk bisiklet yarışından, büyük üzüntü içinde döndüm. Bilmiyorum, daha önceki yarışlarda hep böyle miydi??
Ben sizlere, Kron ekibine, Delta ekibine, Ürgüpten gelen Can dede, İsmail, Nuri , Hakan Yazman ve daha bir sürü tanıdığımız ve tanımadığımız arkadaşlarımıza teknik destek bölgelerinde yardım edebilmek ve onlara hiç olmazsa önümüzden geçerken su verebilmek için, zorluklarla yarışın en tepe noktasına çıktık.
Biz sanıyorduk ki, bu teknik destek bölgelerine kamyonetlerle su çıkarıldı. Çünkü yarış başlamadan arabalarla sular alındığını görmüştük.
Ama yukarı çıktığımızda, teknik destek yapılan yerde, suları sadece kendi ekiplerine koşturarak verdiklerini gördük. Önümüzden su, su, diye bağırarak geçen yarışçı arkadaşları gördükçede utancımızdan ve üzüntümüzden yerlerin içine girdik.
Kendi içmemiz için aldığımız suyu da ilk geçene verdik ve su kalmadı. Ama burdan sadece kendi takımlarına su verenleri, önlerinden su diye yalvararak geçenleri gördükçe, hiç takmayanları kınıyorum.
En çok ta bu yarışı düzenleyen Tuder ve bu organizasyonu böyle yarım yamalak yapanları kınıyorum. Otellere yüzlerce Ytl para veren bir organizasyon yarım kamyonet suyu bu gün hangi firmadan istese ücretsiz olarak bile alır.
Aşağıya indiğimizde yarışçı bir arkadaşın, yarış anında işaret olmadığı için yolunu kaybettiğini, söylediğini duyduğumda , Tuder başkanı Sayın Cengiz Barut'a gidip, yolları eksik işaretlemişsiniz dediğimde, söylediği sözden dolayı onuda kınadığımı söyleyebilirim. Sayın Cengiz Barut beyde ''200 kişi yolunu kaybetmemiş, 1 kişimi kaybetmiş '' demesine çok şaşırdım.
Birde Yarışın en tepe noktasında araçsız kaldığımızda, bizide aşağı giderken yanınıza alırmısınız dediğimiz halde, koskoca ve bomboş minübüsüyle,tek başına, aşağı inen, geçen senenin federasyon başkanını da burdan kınıyorum.
Bizi orda bırakmayıp, Bir Alman olan, sakatlığından dolayı bu seneki yarışa katılmayan, küçücük suzuki jeepine 9 kişi binerek bizi Finiş noktasına kadar indiren, bu bisiklet sever arkadaşa da burdan çok çok teşekkürlerimi gönderiyorum. Artık o bize çoğu kimseden çok daha yakın.
İşte bizim izlenimlerimiz böyle. Daha çok söylenecekler var.
Sevgi ve selamlarımla.
