arkadaşlar, yarış parkuru tam anlamıyla bir adrenelin tüneli gibiydi.Düşenler, kalkanlar...İlk teknik iniş esnasında bir ara o kadar çok toz duman oldu ki önümü görmekte bile zorluk çektim.Benim açımdan hafta sonu yorucuydu ama çok güzeldi.
yarış için herşey uygundu ama uygun olmayan bendim.gribal enfeksiyon yüzünden start alanına ancak, 2 adet aferin plus+ tylolhot hap yapıp gelebildim.1. turumu gayet temiz döndüm ,bu esnada Can Dede sürekli 5-10 m. önümden gidiyordu.Ancak 2. turun ilk teknik tırmanışı esnasında, çaaaat diye bir ses geldi arka taraftan...Önce çok önemsemedim ancak bir de baktım ki benim arka aktarıcı yerlerde..Hemen allenle arka vitesi zincirden ayırdım,turun geri kalanını, (yaklaşık;4 km.sanırım) elimde bisikletle koşarak bitirebildim.Toplamda iki tur dönebildim yani.
Ama her şanssızlık kendi içerisinde biraz şans barındırıyor sanırım, çünkü yarış esnasında vitesin komple kırıldığını düşünmüştüm, ancak yarış sonunda sadece kadro kulağının kırıldığını farkettim, bu da benim için sevindirici oldu tabii..