Ölümüne Uludağ Zirve Mücadelemiz.

Evet dostlar, başlık biraz abartı mı oldu diye düşünüyorum ama, son 3 günde, özellikle zirve dönüşünden itibaren yaşadıklarımızdan sonra hiç de abartı olmadığı kanaatine vardım.

Yaşadıklarımızı, dilim döndüğünce fotoğraflarla birlikte anlatmaya çalışacağım. Bilmiyorum ne kadarını anlatabilirim. Neyse, lafı daha fazla uzatmadan, mecburi olarak 1 gün uzattığımız " Uludağ Zirve " maceramıza başlayayım ;

Evet, günler öncesinden kararlaştırdığımız üzere, bayramın 2. günü konuştuğumuz saatte Yenikapı iskelesinde toplanmaya başladık.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215042.jpg

Sağolsun Nedret kardeşimiz de bizleri yolculamaya gelmişti. Eksik olmasın.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215043.jpg

Bilet ve gişe işlemlerini hallettikten sonra, araç girişinden bisikletlerimizi Osman Gazi-1 feribotuna yerleştirmek üzere kenarda beklemeye başladık.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215047.jpg

Mideler aç, feribota yerleştikten sonra, evden getirdiğimiz pasta, çörek, börek ve bilimum kahvaltı malzemelerini midelerimize indirmek üzere masaya çıkarttık. Aytekin abimiz çok titiz bir insan. Her zaman ki gibi ilk işi, peçetesini takmak oldu.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215048.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215054.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215056.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215053.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215058.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215059.jpg

Yaklaşık 1,5 saat sonra feribotumuz Mudanya iskelesine varmıştı. Hiç vakit kaybetmeden yola koyulmak için son hazırlıklarımızı yapmaya başladık.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215061.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215062.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215063.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215064.jpg

İlk durağımız olan Çekirge'ye doğru pedallar dönmeye başladı.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215066.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215067.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215068.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215069.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215070.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215071.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215073.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215077.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215079.jpg

Ve, ilk durağımız olan Çekirge'ye varıyoruz. Daha sonra ise, alışveriş için dağılıyoruz. Kerem bir araç kiralıyor, ve aldığımız malzemeleri de araca koyuyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215082.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215083.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215081.jpg

Yaklaşık 1 saat kadar sonra yola koyuluyoruz. Rampalar yollar bizi bekler, bekletmeye gelmez.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215084.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215088.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215089.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215090.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215091.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215092.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215095.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215096.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215097.jpg


Tırmanışa başlamadan önce konuştuk, ve herkesin serbest sürüş yapmasına karar verdik. Tırmanışa başladıktan sonra, herkes kendi temposunda çıkmaya başladı. Herkesin performansı aynı olmadığı için, tabii ki kopmalar oldu. Ben ve abim ise Levent abi ile kaldık, kendimizi O'nun temposuna ayarladık çünkü herkesin yanında bir arkadaşı vardı. Yalnız bırakırsak daha kötü çıkacaktı. Yol kenarındaki ağaçtan topladığım kara incirler ise kendisine doping etkisi yaptı. Tabii ki bana da. :lick3:

Herkes bir şekilde tırmanışını gerçekleştiriyordu fakat bizim iki kafadar Selim Leylak ve Selim Siliğ, önceki günden uykusuz kaldıkları için grubun çok gerisinde kaldılar.

Tırmanışın ortalarına doğru, yol kenarında bir sucuk-ekmek kulübesine uğradık ve grup orada toplanmaya başladı. Tabii bu arada sucuk ekmekleri götürmeyi de ihmal etmedik.

Derken, bir de yağmur başlamaz mı? Yağmurun ince ince yağması, yolların ıslak ve kaygan olması bir kaç arkadaşımızı endişelendirdi. Ayrıca, geride kalan kafadarlardan da ses çıkmıyordu.

Hal böyle olunca, bir kamyonet tutuldu. Geride kalan arkadaşları da aldılar ve oteller bölgesine doğru hareket ettiler. Ramazan abim ve ben, araç kullanmamakta kararlıydık ve nitekim de öyle yaptık. Önümüzde Aytekin Erzan, Samet Misir ve Onur Berberci, arkada ise abim ve ben, sağ salim oteller bölgesine varıp tırmanışı tamamladık.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215100.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215101.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215102.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215105.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215106.jpg


Kamp alanına geldiğimizde, vakit kaybetmeden hazırlıklara başlandı. Ateş yakıldı, çadırlar kuruldu ve aç olan midelerimizi doyurmak üzere çalışmalara başlandı.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215107.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215113.jpg

Daha sonra ise, sohbet-muhabbet ortamlarının değişmez yiyeceği olan çekirdek ile ateş başında toplanıldı ve neşeli muhabbetler yapıldı.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215114.jpg


Daha sonra ise, herkes geceyi geçireceği çadırlarına dağıldı. Yol yorgunluğu sebebiyeti ile, horlamalar çoktan duyulmaya başlanmıştı bile.

İlk gün böyle geçti, sabahın ilk ışıklarıyla güne merhaba demek için çadırlarımızdan çıktık. Hava soğuk, kimsenin tulumundan çıkası yok. Yavaş yavaş çadırlardan çıkıldı ve sabah kahvaltısı için ateşin başında toplanıldı.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9215125.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225130.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225139.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225147.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225169.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225171.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225174.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225175.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225177.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225179.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225187.jpg

Kamp alanımızdan genel bir görünüm.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225149.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225133.jpg

Bu arada, biz de biraderle odun toplamak maksadı ile şöyle bir gezintiye çıktık.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225152.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225156.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225158.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225160.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225166.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225167.jpg

Kahvaltıdan sonra, zirveye çıkacaklar konuşuldu ve 4 arkadaşımız harici 12 kişi, zirve mücadelesi için hazırlıklarına başlamıştı.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225191.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225192.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225196.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225198.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225202.jpg


Zirve için hazırlıklar yapıldı ve 4 arkadaş kamp böylesinde bırakılıp ilk durağımız olan Madenler bölgesine doğru pedallara basıldı.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225205.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225208.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225229.jpg

Rakım yükseldikçe soğuk da artıyor, görüş açısı ise iyice azalıyordu.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225230.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225232.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225233.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225238.jpg

Havanın iyice kötüleşmesi, görüş açısının ise iyice azalması, Bülent abimizi ve Kerem kardeşimizi zirve yürüyüşüncen caydırmıştı. Madenler bölgesine vardığımızda bizden ayrıldılar. Yolun geri kalan kısmını yürüyerek gerçekleştireceğimiz için, bisikletlerimizi biraz aşağıda soteye yatırdık.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225242.jpg

Ve yürüyüş başladı. Bisikletlerimizi orada bırakıp, kendimizi puslu Uludağ'ın eteklerine doğru bıraktık.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225244.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225246.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225247.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225248.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225255.jpg

Önümüzde, daha önce zirve yapmış olan Aytekin Erzan abimiz, arkasında ise ekibin geri kalan kısmı, zirveye doğru adım adım ilerliyorduk.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225257.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225259.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225261.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225262.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225273.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225275.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225278.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225280.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225284.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225289.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225291.jpg

Yanımızda ne ekmek, ne de yiyecek var. Zirvenin heyecanı ile, yiyeceklerimizi kimimiz kamp yerinde, kimimiz ise bisikletleri koyduğumuz yerde heybesinde unutuyor. Neyse ki, Aytekin Erzan abimiz cebinden bir çikolata çıkartıyor ve paylaşıyoruz. Herkesin kan şekerinin düştüğü anda bu bizlere ilaç gibi geliyor.

Birazcık mola.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225293.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225296.jpg

Molada, soğuktan dolayı Sefa kardeşimizin yüzünde oluşan değişikliklere gözümüz takılıyor.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225294.jpg

Sonrasında ise düşüyoruz tekrar yollara. Kaya diplerinde duran karlar, ve oyuklarda erimiş kar suları bizlere hayat veriyor.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225297.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225302.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225303.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225304.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225307.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225310.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225312.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225317.jpg

Yaklaşık 2 saatlik bir yürüyüşten sonra nihayet zirveye ulaşıyoruz. Herkes çok sevinçli. Herkesin yüzünde, oluşan bütün zorluklara ve hava koşullarına rağmen zirveye ulaşmanın mutluluğu ve haklı gururu var.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225318.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225320.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225321.jpg

Zirve defterine adımızı yazıyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225323.jpg

Yaşasın, zirvedeyiz...

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225324.jpg

Yaklaşık 10-15 dk. zirvede oyalandıktan sonra dönüş yoluna geçiyoruz başımıza geleceklerden habersiz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225326.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225329.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225331.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225332.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225334.jpg

Hava çok bozuk, 10 saniye önce geçtiğimiz yerler sisten dolayı gözümüzün önünden kayboluyor ve nasıl olduğunu anlayamadığımız bir anda kaybolduğumuzu anlıyoruz.

Yürüyoruz, ama nereye? Aytekin Erzan, GPRS ile yönümüzü bulmayı deniyor ama maalesef bağlantı kurulamıyor. Geçtiğimiz yerleri hatırlamak ne mümkün? Her yer birbiri ile aynı.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225335.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225336.jpg

Bir an bulutların ardından güneş görünüyor ve az da olsa bir kaç saniyeliğine sis perdesi aralanıyor. İşte, kırılma noktası burası oluyor. Sisin az da olsa dağılması ile, dere yatağının aşağısındaki yol ve ilerisindeki köy gözümüze çarpıyor ve dere yatağından aşağıya doğru inmeye başlıyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225337.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225340.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225341.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225342.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225343.jpg

Sinirler iyice geriliyor. Hava kararmadan yola ulaşmaya çabalıyoruz. Hadi yola ulaştık, sonrasında ne yapacağız onu da bilmiyoruz. Bu dere yatağının, bizi nereye götürdüğünden habersiz iniyoruz sert yamaçlardan, kayaların üzerinden. Ağaç dalları halatlarımız oluyor kimi zaman.

Derken, yukarıda iki tane insan görüyoruz ve bağırıyoruz. Sesimiz yankılanıyor, yankılar ile anlayabiliyoruz birbirimizi. Bisikletleri bıraktığımız yer olan Madenlerin uzak, köyün ise daha yakın olduğunu, dere yatağının da bizi oraya götürdüğünü öğreniyoruz ve inişimize devam ediyoruz. Yarım saat kadar sonra, bu iki insan aşağıya yanımıza geliyorlar. İyikine de geliyorlar. Yoksa, biz o köye nasıl ulaşabilirdik bilmiyorum. Aşağıya beraber inmeye başlıyoruz. Ava çıktıklarını söylüyorlar. Bizi görünce önce defineci zannetmişler. Daha sonra da yolu bulamayacağımızı düşünerek yanımıza inmişler.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225344.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225346.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225348.jpg

İşte hayat kurtaranlarımız. Hasan amca ve damadı Şaban. Bu insanlardan Allah binlerce kez razı olsun.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225351.jpg

Bu arada, Jandarmaya da haber veriyoruz ve durumu anlatıyoruz. Şaban'da bizi köye götürmek için araç ayarlıyor ve köyün muhtarına haber ulaştırıyor.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225355.jpg

Araç geldikten sonra, bizi köye ulaştırıyorlar. Hava çoktan kararmış, eğer Hasan Amca ve Şaban ile karşılaşmasaydık, o karanlıkta dere yatağında ne yapacaktık hala düşünemiyorum. Bu arada, derenin de ay deresi olduğunu, köye yakın olduğu için ayıların köye inmek için genellikle bu yatağı kullandıklarını öğreniyoruz.

15-20 dk. lık bir yolculuktan sonra köye ulaşıyoruz ve Muhtar Emmi bizi karşılıyor. Biz ise çevremizde olup bitenlere ve hala olayın şokunu atlatamadığımız için çevremize şaşkın şaşkın bakıyoruz. Çevredekiler de bize tabii ki.

Muhtar Emmi.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225362.jpg

Sonrasında ise, karnımızın aç olduğunu söylüyor ve bakkal soruyoruz. Bizi köy kahvesine davet ediyor ve hayatımız boyunca lezletini unutamayacağımız domates, peynir, biber ve helvaları önümüze koyuyorlar.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225361.jpg

Küçük Deliller Köyü.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9225364.jpg

Daha sonra ise Muhtar Emmi bize bir araç tahsis ediyor ve kamp yerimiz olan Çobankaya'ya kadar bizi götürüyor.

Kamp alanına geldiğimizde, hala olayın şokunu atamıyoruz üzerimizden ve Rabbimize binlerce kez şükrediyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235366.jpg

Kamp alanına geldiğimiz gecenin sabahı, uyanıyoruz ve kahvaltımızı yapıyoruz. Madenler bölgesinde bıraktığımız bisikletlerimizi almak için Jandarma'dan yardım istiyoruz ve sağolsun karakol komutanı Üsteğmen Tolga kendi şahsi arabası ile bizi Madenler bölgesine götürüyor. Allah O'ndan da razı olsun.

Bir gece orada kalan bisikletlerimizi bıraktığımız yerde bulacağımıza inanıyoruz, aksini düşünemiyoruz bile. Çok şükür öyle de oluyor. Bisikletlerimizi gördüğümüze bu kadar sevindiğimizi başka zaman hatırlamıyorum ben.

Daha sonra bisikletlerimiz ile kamp bölgesine doğru inişe geçiyoruz ve vardıktan sonra toparlanıp yola koyuluyoruz.

Madenlerden inişte Hasan abimizin arka balatası bitiyor ve yedek balatası da olmadığı için otellerin oradan araca biniyor ve merkeze öyle iniyor. Merkezde de yaptıramadığı bisikleti ile Mudanya'ya kadar o şekilde geliyor.

Oteller bölgesine çıktığımız rampanın uzunluğunu ve eğimini inerken anlıyoruz. Soruyoruz kendi kendimize, " biz bu kadar yolu nasıl çıkmışız? " diye.

Dönüşte Tarihi Çınar'a uğruyoruz ve bir demlik çayımızı içip yorgunluk atıyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235459.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235456.jpg

Çekirge'de çorba içiyoruz ve Mudanya'ya doğru pedal basmaya başlıyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235460.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235461.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235464.jpg

Ve limana sağ salim ulaşıyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235467.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235472.jpg

Limana geldiğimizde, bizleri bir sürpriz daha bekliyor. Ek seferin kaldırıldığını, bu feribotun son olduğunu, ve ayrıca yer kalmadığının haberini alıyoruz. Suratlar birden düşüyor. Ne yapacağımızı bilmez halde beklerken, feribot kaptanının bir bisikletçi olduğunu öğreniyoruz.

Sağolsunlar, Altan ve Onur arkadaşlarımız da buldukları damardan giriyorlar ve kendimize iptal edilen biletlerden ayarlatabiliyoruz.

Kaptan yanımızdan ayrılmadan önce, " sizi köprü üstüne bekliyorum " diyor. Yani kaptan köşküne.

Şaşkınlık içerisinde ve heyecanla feribota en son biz bineceğimiz için kenarda beklemeye başlıyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235473.jpg

Feribota bindikten sonra, kaptanın ricasını kırmayıp yanına götürülüyoruz ve belki de hayatımızda bir daha giremeyeceğimiz ve göremeyeceğimiz kaptan köşkünde buluyoruz bir anda kendimizi.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235483.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235490.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235493.jpg

Kaptan bize, geminin kumanda edilişini, manevra yapılışını ve sorduğumuz bilimum soruları hiç sıkılmadan cevaplıyor. Fotoğraf çekilmesine de izin veriyor.

Bunca yaşadıklarımızdan sonra, kaptan köşkünde yolculuk etmek de son 3 günde yaşadığımız şaşkınlıkların üzerine bir şaşkınlık daha ekliyor.

Buradan Zekeriya Kaptan'a bir kez daha teşekkürler.

İlk biz ineceğimiz için, araç bölümüne indiriliyoruz ve geminin yanaşmasını bekliyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235496.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235501.jpg

İndikten sonra ise, son fotoğraflar çekiliyor ve evlerimize dağılmak üzere helalleşip sarılıyoruz.

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235502.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235503.jpg

http://i579.photobucket.com/albums/ss235/blackisyourlife/P9235506.jpg


Böyle işte dostlar. Unutamayacağımız bir Uludağ Zirve turunu geride bırakmış bulunuyoruz. Oradan bakınca nasıl görünüyor bilmiyorum ama, hafızalarımıza kazınmış bir 3 gün ile evlerimize giriyoruz.

Tur toplamda, benim saatime göre 144 km. ( Zeytinburnu-Zirve ) görünüyor. Çıktığımız zirvenin yüksekliği ise 2542 km.

Tura katılan tüm arkadaşlarımı bir kez daha yürekten tebrik ediyorum.

Elimden geldiğince, yaşadıklarımızı anlatmaya çalıştım. Unuttuğum bir yer var ise, diğer arkadaşlarım eklesinler. Duygu ve düşüncelerini, ve ayrıca diğer fotoğrafları eklemeyi de ihmal etmesinler.

İyi forumlar dilerim.

Tebrik ederim arkadaslar. Uludağ tırmanış ve yürüyüş açısından ultra zor bir yer olmasada anlık değişebilen hava durumu sayesinde, yürüyüşçüleri, kampçı ve dağcıları ve bisikletçileri de mağdur edebiliyor. Ben açıkçası sizin gibi bir keresinde siste kaldıktan sonra, Uludağ'a birdaha GPS olmadan gitmeyeceğim demiştim. Sis bazen o kadar artıyorki yayladaki taş kuleleri görünmemeye başlıyor zamanla.

Tekrar tebrikler, benim de bu ay aklımdaydı Uludağ, benden önce davranmışsınız, keşke haberim olsaydı gelmek isterdim.

süper bir tur olmus gücünüze saglık...

Tebrikler arkadaşlar ayaklarınıza sağlık

Selamlar arkadaşlar..
Her şeye rağmen güzel bir deneyim. Mevsim itibariyle şanslı sayılırsınız.Bu faaliyet 1 ay sonra olsa başınıza gelecekleri düşünmek bile istemem.Aytekin arkadaşın Erciyes çıkışına ilişkin yazmıştım dağların kendine özgü tehlikelerini.Yıllardır Türkiyenin tüm dağlarını,tüm zirvelerini çeşitli rotalardan defalarca yapmış biri olarak Uludağ'ı da çok iyi bilen biri olarak diyorum ki En riskli dağların başında gelir Uludağ.. Bu çıkış zorluğu anlamında anlaşılmasın. Yaşlı bir dağ ve hatları çok yumuşak olduğundan havanın da ani ve sıkça değişmesinden kaynaklı bir durum. Rotayı iyi havalarda geçen,gerçekte Uludağ'ı yeterince tanımayan dağcıların bile aniden değişen şartlarda sıkça kaybolduğu bir dağdır Uludağ. Hatta o geçtiğiniz Volfram madeninin faal olduğu yıllarda Ağustos ayında hem de ,madende çalışan ve sizin rotayı kaybederek tesadüfen ulaştığınız köylerde yaşayan iki madenci Köylü, madenden kestirme olarak köylerine gitmeye çalışırken birden değişen hava ve tipi nedeniyle ( Ay ağustos) hipotermiyle yaşamlarını yitirmişlerdi. Aktif dağcılığım döneminde sayısını bile hatırlayamadığım kadar kaybolma olayına arama kurtarma ekibimizle müdahil oldum.Çok nahoş vakalarla karşılaştım. Bu nedenle diyorum şansınız yaver gitmiş. Yağış olsaydı o giysilerle işiniz çok zordu. Yazın bile çok iyi izalasyon gerekir Uludağda geceyi açıkta geçirmek için.
Tüm bunları yazma nedenim zirveleri hayal eden arkadaşlarımın neyle karşılaşanileceklerinin altını çizmek ve gerçekten o zirvelere erzak ve izalasyonlu gitmelerinin gerekliliğine dikkat çekmek. Dağları hafife almamak gerek.
Tüm katılımcı arkadaşlara teşekkürler. Her yönüyle anılara kazınacak bir etkinlik olmuş

Haşim'in nezdinde katılan tüm arkadaşlarımı tebrik ederim işte macera işte zirve
Süpersiniz herkesi kutluyorum,görüşmek üzere

Süper, mucize, sağ salim döndüğünüz için çok mutluyum ne maceralar atlatmışsınız...

Selamlar,
Bu macera ve tehlike dolu zirve mücadelenizin mutlu bir şekilde sonlanmış olmasına gerçekten çok sevindim. Yaşadıklarınız hepimize ders niteliğinde.
Yolunuz açık olsun...

tebrikler. roman tadında hemen okunuyor.. nice zirveler...

Bayram tatili bu kadar güzel değerlendirilebilirdi ancak.
Ayaklarınıza sağlık.
Bu arada çok sürükleyici bir maceraya dönüşmüş tur gerçekten. Okurken koca bir paket cipsi bitirmişim haberim yok
Paylaşımınız için teşekkürler.

Haşim bundan daha iyi bi şekilde anlatılamzdı...
bence eklenecek çok fazla birşey yok aslında çok şey var ama genel hatlar tam olmuş eline sağlık tüm arkadaşlarımı yürekten kutluyorum...

Arkadaşlar bu gezide gösterilen azim , sabır ve cesaret sonucu mutlu bir sona ulaştık inanılmaz bir arkadaşlık ve dayanışma takım ruhu gösterilmiştir dikkat çekilmesi gereken en önemli noktada budur inanılmaz zor durumlarda bile takım ruhu kaybolmamıştır bu uyum beni çok etkilemiştir herkese binlerce teşekkürler...

müthiş bir yazı bir solukta okudum.Ayaklarınız dert görmesin

süper olmuş arkadaşlar o an orada olmak varmış, bidaki sefere inşaallah.katılan tüm arkadaşlarıma teşekkür ederim bu güzellikleri bizlere yaşattığı için.

Başınıza gelemdik olay kalmamış. Ama eminim cok zevkli bir tur olmuştur. Herkesin tatması gereken bir macera olmuş. Daha nice bol pedallara...

Sağol Haşim abi harika fotoğraflar ve harika açıklama.

"Tırmanışa başlamadan önce konuştuk, ve herkesin serbest sürüş yapmasına karar verdik."

Ama yanlış hatırlanmalar olmuş sanırım, düzeltelim

Herkesin düşüncesini alarak oy birliğiyle grup halinde gidilmesine karar vermiştik. Hatta Çekirge'den tırmanışa başladığımız anda arka kısım son 3'lüsü Selim, Selim ve Aytekin abi idi. Aytekin abi arkamdan seslendi "En arkadayım arkamda kalan olmasın" diye.

Sıradaki fotoğraflar benden olsun. Haşim arkadaşımız anlatımı yaptığı için ayrıntılı anlatıma girmeyeceğim. Ve başlıyoruz

Sabah 5:10 kalkıp hazırlanıp istasyonda Levent abiyle buluşup Halkalı'dan trene biniyoruz.
(link) (link)
(link) (link)
Florya'dan Sefa'da atlıyor trene.
(link) (link)
Yenikapı'da konuşulan saatte buluşuyoruz. Bizi uğurlamaya gelen Nedret abiye çok teşekkür ederim.
(link) (link)
Feribota biniyoruz. Evlerden getirdiğimiz pasta, börek, çörek ve kahvaltılıkları midelere indiriyoruz.
(link) (link)(link) (link)
(link) (link)
Feribottan Mudanya'da iniyoruz. Bir hatıra fotosu.
(link) (link)
Son hazırlıklarımızı da tamamladıktan sonra yola koyuluyoruz.
(link) (link)
Yola çıkar çıkmaz Samet'in lastiği patlıyor. Bu gidişte ilk ve son patlağımız oluyor.
(link) (link)
(link) (link)
Çekirge'ye ulaşıyoruz. Alışverişimizi yapıyoruz.
(link) (link)
Sonunda tırmanış başlıyor.
(link) (link)
(link) (link)
(link) (link)
(link) (link)
(link) (link)
(link) (link)
(link) (link)
Biraz tırmandıktan sonra arayı fazla açmamak adına uygun bir yerde duruyorum.
(link) (link)
Biraz bekledikten sonra Aytekin abi görünüyor. Beklemekten sıkılmış sanırım.
(link) (link)
(link) (link)
(link) (link)
Grup toplandıktan sonra yola devam ediyoruz.