@gurol
Evet, karbon fiber esner tabi ki.. Daha geçen haftalarda dağ bisikletime karbon fiber'den bir arka zincir koruyucusu aldım. Malzeme gerçekten bildiğiniz karbon fiber ama o kadar ince bir tabaka ki büküp borunun etrafına sarabiliyorsunuz. Zaten esneme (strain) olmazsa tokluk (toughness) elde edilemez. Yapısal malzemelerde de önemli olan sertlik veya sadece çekme mukavemeti değil tokluktur. Malzemenin maksimum çekme gerilimi ne kadar yüksekse ve buna ilaveten oraya varana dek ne kadar fazla "plastic strain" gösterirse o kadar iyidir diyebiliriz.
Seramikler çok serttir ama kırılgandır, işte onlar tam ilk verdiğiniz örneğe uyar, bu yüzden yapısal olarak kullanılmazlar.
Karbon fiber ve diğer birçok benzer kompozit malzemede sürekli +/- yükleme altında mikro çatlaklar oluşmaya başlar; genellikle matris ile kuvvetlendirici malzeme arayüzeyinden.. bunlar aşırı düzeye ulaşmadıkça zaten gözle görülmez. Ama kısa ya da uzun bir zaman sonra kadronun ömrünü tamamlayacağı aşikar malesef.. Zaten sanıyorum bu yüzden sele borusu gibi tam yük taşıyan parçaları %100 karbondan yapmaya pek yanaşmıyorlar, ve o yüzden de scandium parçalar herşeyden daha hafif oluyor??
Artı bilgi olarak, çelik vs birçok metalin bir "fatigue limit"i vardır. Bu limitten daha düşük bir yükü ne kadar çok tekrarla uygularsanız uygulayın, çatlak oluşmaz, parça metal yorgunluğundan gitmez. Ama mesela aluminyumun böyle bir limiti yoktur (veya çok düşüktür emin değilim) Yani aluminyum bir parçaya ne kadar düşük de olsa sürekli tekrar eden bir yük uyguladığınızda o parça eninde sonunda kırılacaktır! Titanyum ise tam tersine bu konuda çok iyidir, buna oksitlenmeye direncini de ekleyince Titanyum kadrolar evladiyelik olur..