Yokuş aşağı inerken nasıl yavaşlıyorsunuz?

Yeni bir başlıkta konuyu açmak istiyorum. Yokuş aşağı en sağlıklı frenleme nasıl yapılır. Yokuş aşağı inilirken hızla birlikte frenlerin nasıl tepkime vereceği belli olmuyor. Bu nedenle ben yokuşun başına geldiğimde frenlere belli dozajda güç uygulayarak ve hızı yükseltmeden inmeye çalışıyorum. İnişin niteliğine göre değişiyor gerçi bu. %4-5 eğimdeki yerlerde ve uzun bir iniş beni bekliyorsa yol kaliteside iyi değilse (stabilize gibi) inişte virajlar varsa, yüküm varsa, emniyet şeridi dar veya yoksa, yolun tamamını kullanma ihtimalim yok ise bu şartlardan biri veya fazlası oluştuğunda arka fren ağırlıklı olmak üzere hızımı sabit tutarak (maksimum 40-45 km) inişi gerçekleştiriyorum. Selenin en arkasına ağırlığımı veriyor ve arka frendeki dozajlamayı sabit tutup ön freni hızın artmasına imkan vermeyecek ölçüde zaman zaman sıkarak iniyorum. Yağmurda iniş hızımı dahada düşürüyorum. Mesela hızlandınız (70-80 km) ve bu hızı ani bir şekilde düşürmeniz gerekiyor nasıl frenleme yapıyorsunuz. Ani frenlemede takla atma veya tekerlerin kilitlenme sorunu olmuyormu. Yüksek hızlarda küçük fren hareketleri bile bisikletin dengesi için risk yaratmıyormu. Özellikle arka teker çizgisini bozmuyormu.
Bu yazıyı nedense çok sıkılarak yazdım. Gerisinide leb demeden anlayın gari.

Ben neredeyse sadece ön freni kullanıyorum. Ani fren yapmak zorunda kalmamak gerektiyorsa çok önceden frenleme yapıyorum.

yola göre değişiyo. bazen hiç frensiz iniyorum. bezen belli bi hızı koruyorum.
önüm komple boşsa no fren ( araba. yola fıralayacak çocuk. yaya vs bişe yoksa fren kullanmıyorum. )
belli bi hızda ( trafiğe açık bi yol sa. mahalle arası vb bi yolsa belli bi hızda. )

popoyu sele gerisine verip, kolları kırmadan gidonu tutuyorum, vücudumu olabildiğince geride ve yere yakın tutarak sert frenliyorum. Bu bahsettiklerim asfalt ve kaliteli yol için geçerli. Toprakta ve mtbde ise daha dozajlı ve daha yumuşak bir şekilde frenlemek gerekiyor,zemin kalitesine göre fren gücünü ayarlamak gerek

Ayamı tekere sokuyorum

Orantılı dozaj ve fren zamanlaması çok önemli. Bana göre, durmayı en iyi ve en kısa sürede sağlayan her iki frenin de aynı anda kullanılmasıdır. Dün yokuş aşağı yaklaşık 60km/h ile inerken kasisi geç farkettim ve zamanlamayı tutturamayıp refleksle arka frene daha çok asıldım akabinde gidonu çok az sağa kaydırdım ve arka lastik kızakladı. Bisikletin kontrolünü anlık da olsa kaybettim. Bunun için yöntem ne olursa olsun yol bisikleti için timing çok önemli.

Genelde ön frene yavaşça baskı uygulayarak hızımı azaltırım, aynı anda, arka frene de birkaç kez yumuşak baskıyla bas-çek yaparım, tam tersini de yapabilirsin

Ön freni sürekli kullaniyorum,arka frenede bas çek yapa yapa yavaşlıyorum

Uzun inişlerde hiçbir zaman arka da olsa ön de olsa freni sabit sıkılı tutmam. Özellikle tozlu topraklı bir yolda veya yol dışında gidiyorsam. Sabit tutunca fren tutuşu bariz şekilde düşüyor ve pabuç jantı çiziyormuş gibi bir ses gelmeye başlıyor (v-fren kullanıyorum). En fazla 5-6 sn tam güç uygularım, sonra salarım, gerekiyorsa 1-2 sn (belki daha az bir süre) içinde tekrar sıkarım. Uzun bir yokuşta iyice hızlanmış haldeyken acil durmam gerekirse arkayı kilitlerim, önü de takla atmayacak derecede iyice sıkarım. Ağırlık merkezine dikkat ederim. Bunlar refleks haline geldi, düşünerek yapmaya çalışsam yapamam herhalde. Bu şekilde frenlemenin ne seviyede olacağını tam olarak anlatamam, hissetmeniz lazım ki çoğumuz bu hissi biliyordur diye tahmin ediyorum. Arka kilitlendiğinde ise SPD pedal çok faydalı oluyor, tekerin kayma çizgisini milimetrik olmasa da gayet isteğinize göre ayarlayabiliyorsunuz.

Eğer yağmurda frensiz yokuş aşağı saldıysam bisikleti, acil durumlara karşı arada bir hafif ama uzun fren yapıp pabuçları janta değdiriyorum. Azıcık kuruyor mu yoksa ısınmadan dolayı mı oluyor tespit edemedim ama fren gücünü yani sürtünmeyi oldukça arttırıyor. Kışın karda ise düz yolda bile arada bir fren yaparım çünkü pabuçlara sıçrayan kar ve su donuyor. Donunca da hiç tutmuyor.

Bunlar şahsi kullanım alışkanlıklarım ve en fazla 30 litrelik sırt çantası + 2 tane dolu 750 ml'lik matara ile yaptıklarım. Yükle gezen turcuların Gürkan Genç'in yazılarını okumasını tavsiye ederim. Ağırlıktan dolayı, sürekli frende frenin çabuk bittiğini ama frensiz olunca da durma sıkıntısı çektiğini anlatıyordu hatırladığım kadarıyla.

Ekstrem hava koşulları(kar,buz,kum)haricinde neredeyse sürekli ön fren ile yavaşlayıp duruyorum.Arkayı da denge ve tamamen durma aşamasında kullanıyoum.Ağırlık merkezinizi iyi ayarlamak fren performansı kadar önemlidir.Fren anında selenize oturmamayı alışkanlık edinmelisiniz.
Ön ve arka fren arasındaki farkı söyle de anlatabilirim.Son zamanlarda arka frensiz kullanmak zorunda kalmıştım bisikleti.Hiç sorun cıkmadı ama problem ön frende olsaydı ve sadece arkayı kullanmak zorunda kalmış olsaydım 10-15 gü içinde kaza başlıklı bir konu açmış olurdum.Neysekia ldık single digitleri forumdan,iyi oldu,açtı.

3 Ketegoride değerlendiriyorum ben bunu @mehmetsunu
1. Yol şartları: Zemin düzgünse, bitiminde rampa varsa, yol kuruysa, trafik yok ise: NO FREN YES PEYGAMBER VİTESİ
2. Hava Şartları: Yağmurlu ya da ıslak ise arka freni hafif hafif sıkarak bisikletin hızlanmasına olanak vermeden yavaş yavaş inerim
3. Normal Şartlarda: Yokuş başında frenleri kontrol ederim belli bir sürate ulaştı mı arka fren ve koordineli şekilde ön fren ile inerim

ben hep tırsarım ani durumlardan ve hep arkayı belli sertlikte pompalayarak ve ona destek olarak önü sıkılı tutarak ( arkaya göre daha az güç uygulayarak ) efendi efendi inerim .Bence maceraya açık olacak kadar ömrümüz yok

Pek fazla seçenek yok. ya arka freni sıkacaksın ya ön yada ikisini birlikte

ön fren stabil sıkılı vaziyette arka freni pompalayarak iniyor asfalt yolda. ani duruşlar için ön fren sert ve pompalayarak arka fren stabil sıkılı vaziyette. toprakta her iki frende stabil sıkılı vaziyette pompalama yapmadan iniyorum

Bütün arkadaşlar yapılacak doğru şeyi söylemiş bende şunu söyleyebilirim; eğer ben gibi (araba şeridiyle) tek şerit bir yolda iniyor iseniz ve hızınız 50-55 gibiyse baktınız yolda taşlar çoğaldı ve bisikletiniz sarsıntıya maruz kalacak ağırlığınızı arka tarafa vererek (yani oturarak) öncelikli olarak arka fren sonrasında ön freni sıkın.

Frenleme tekniğim yolun o anki durumuna, hava şartlarına ve bisiklet üzerindeki yüküme bağlı olarak değişir. Herkesin de bildiği gibi 2 tekerlilerde ön fren en etkili durmayı sağlar. Ama ön freni kullanırken çok dikkat etmek gerekir. Süratli giderken viraj içerisinde ön fren düşme sebebidir, gereğinden fazla arka fren de sizi zor duruma sokabilir. Ön freni kullanırken bisikletin yola tam dik (tekerlerklerin tabana dik basması) olması emniyet açısından çok önemlidir. Yokuş aşağı inişte ilk olarak yapmamız gereken yukarıda bahsettiğim bütün parametrelere göre önce hızınızı belirlemektir. Hangi hızla inmeliyim? Bunu kestirdikten sonra bisiklet belirlediğimiz hızın üzerine çıktıkça frenleri kombine olarak (ben önce arka fren sonra hafifçe ön frene yüklenirim) ara ara kullanmamız gerektiğini düşünüyorum.

Yorumlarda genellikle olması gereken, yani kontrollü iniş önerileri mevcut. Lakin @mehmetsunu 'nun sorduğu, benim de merak ettiğim bir soru cevapsız kalmış.

Yüksek hıza çıkıldığında (~70km/s) önünüze beklenmeyen ve kaçma ihtimalinizin düşük olduğu bir engel çıktığında panik frenleme en etkili biçimde nasıl yapılabilir?

Yol bisikleti fren sisteminde amaçlananın durmak değil yavaşlamak olduğu malum, peki ekstrem durumlarda vücut ağırlık dengesi ve ön/arka koordinasyonu ile ani duruş mümkün olabilir mi?

40 üzerinde hızlarda önce arka freni kısa aralıklarla dokun ve çek-bırak şeklinde sonra ikisini birden çek bırak. Hız düşünce sürekli sıkıyorum. Kısa mesafeli zorunlu duruşlarda ikisine birden çek bırak ve sürekkli skıyorum. Bi nevi ABS yani

Besmeleyle.